Προσπαθώ να ερμηνεύσω το μυστήριο
του έναστρου ουρανού.
Μπαίνω ανάμεσα στην αίγλη
της υπεροχής του
και στην αφάνεια της σκοπιμότητας
των πράξεών μου.
Γίνομαι ένα μαζί του!
Τα μάτια μένουν σαγηνευμένα
απ’ τα σπινθηροβόλα του μάτια.
Τόσα μάτια δεν έχω ποτέ μου δει
να προσφέρουν χωρίς να ζητούν.
Δεν είναι μόνο οι συννεφιές και οι βροχές
μες στη ζωή μας.
Σήμερα
έβαλα ένα αστέρι μέσα στην ψυχή μου.
Ένα χριστουγεννιάτικο αστέρι
φώλιασε στα μάτια μου.
Κι έγινα ένα με τον ουρανό.
Έμαθα να βλέπω τόσα πολλά σε τόσο λίγα.
Χιλιάδες οι Χριστοί που μπορώ να βρω
μέσα σε έναν έναστρο σπινθηροβόλο θόλο.
Εκείνον της Έλευσης.
Κι άρχισα χωρίς σπουδή
αλλά στοχαστικά,
να μαζεύω τ’ ασημένια μυρτοκλάδια της Παναγιάς
και να βάζω τα Χριστούγεννα στη ζωή μου
κάθε μέρα.
Ευαγγελία - Αγγελική Πεχλιβανίδου
Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου