Μνημείο μαμούθ που σημάδεψε την ανθρωπότητα, κέντησε τόσες ευχές από τις μαυροφορεμένες νυφαδιές, που την εφθόνησε και αυτήν θανάσιμα ο διάβολος και την εγκρέμισε, να μην κεντάει την τέχνη της βελονιάς, να μην ανάβει την φλόγα της ευχής η νυφαδιά.
... ὁ διαϕωτισμός...ἡ Δυτικοθρεψιά...στά καθ'ὑμᾶςδὲν πέρασε, μᾶς ἐξηγεῖ ὁ Κόντογλου τόσο ἀπ' τοὺς ὑπέρλαμπρους καθηγητᾶδεςκαὶ τὰ ξεϕωνητά τῆς ὁπερέτταςὅσο ἀπὸ τὶς μοδιστροῦλες...μὲ τὰ πατρόν...καὶ τὰ σιϕόν...καὶ τὰ ντε πιές...τὰ τρουά κάρ...κι ὅλα τὰ... ϕιγουρίνια...κι ἔϕυγε ὁ ἀργαλιόςἀπό τὸ σπίτι τοῦ χωρικοῦ καὶ μιά παράδοση ὑ ϕ α ν τ ι κ ῆ ς αἰιώνων...κι ἔϕυγε ὕστερα (ἀναγκεμένος) ἀπ'τὶς... περιστάσεις τὶς ἐμϕύλιεςκαὶ ὁ γυιός τοῦ χωρικοῦ καὶ οἱ χωρικοῦλες γιὰ νὰ βρεθοῦν μικροαστούληδεςστὴν πόλη αὐτός, γιὰ νὰ δουλέψει μηχανήϕυλακισμένος στό ὁχτάωρο,καὶ μιὰ ἀπ'αυτές τὶς χωρικοῦλες γεροϕτιαγμένη καὶ συμμαζεμένη ποῦρθε στὴν πόληἴσια καὶ στητήκι ἔπεσε ἴσα πάνω στὰ τσα-τσάκαὶ τὰ ϕοξ-τρότκαὶ γνωριστήκανε χορεύοντάς ταμὲ τὸ ἄϕθονο τὸ μπρίο τὸ νεανικό κι ὕστερα.... ὅλα... τὰ... ὑπόλοιπα... (χ)ἐλέϕτερα... τὰ... σούξουμοῦ...καὶ ὕστερα στεϕάνι... (κάτι τίς τὸ... τυπικόν)κι αὐτή νοικοκυροῦλα πιά, ϕυλακισμένη σὲ τοίχουςτέσσερειςμὲσ' στὸ... μοδᾶτο... ρετιρέ μὲ τὰ ρολί καὶ μπιγκουτίκαὶ τὰ γκοπμπλέν καὶ τὰ σεμέν παρέα ὅλη μέρα...καὶ... νὰ γλυκοκοιτάζει ὅταν ἡ περίστασις τὸ ϕέρει...τὸν μάγκα τὸν ὑδραυλικό τὸν Σάκη... μὲ τὸ ψαλιδισμένο σὰν τοῦ ζὲν πρεμιέ ἡθοποιοῦ...μουστάκι...κι ὅπως στὸ βίπερεράκι ποὺ ἐδιάβαζε... νὰ μορϕωθεῖ...νὰ ἐκπολιτιστεῖ πιά ἀδερϕάκι μου... ὅλα... (χ)ελέϕτερα κι ὡραῖα...μὰ... προπαντῶς... καὶ κύρια...μ ο δ ᾶ τ α...
Μνημείο μαμούθ που σημάδεψε την ανθρωπότητα, κέντησε τόσες ευχές από τις μαυροφορεμένες νυφαδιές, που την εφθόνησε και αυτήν θανάσιμα ο διάβολος και την εγκρέμισε, να μην κεντάει την τέχνη της βελονιάς, να μην ανάβει την φλόγα της ευχής η νυφαδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή... ὁ διαϕωτισμός...
ΑπάντησηΔιαγραφήἡ Δυτικοθρεψιά...
στά καθ'ὑμᾶς
δὲν πέρασε, μᾶς ἐξηγεῖ ὁ Κόντογλου
τόσο ἀπ' τοὺς ὑπέρλαμπρους καθηγητᾶδες
καὶ τὰ ξεϕωνητά τῆς ὁπερέττας
ὅσο ἀπὸ τὶς μοδιστροῦλες...
μὲ τὰ πατρόν...καὶ τὰ σιϕόν...
καὶ τὰ ντε πιές...τὰ τρουά κάρ...
κι ὅλα τὰ... ϕιγουρίνια...
κι ἔϕυγε ὁ ἀργαλιόςἀπό τὸ σπίτι τοῦ χωρικοῦ
καὶ μιά παράδοση ὑ ϕ α ν τ ι κ ῆ ς αἰιώνων...
κι ἔϕυγε ὕστερα (ἀναγκεμένος)
ἀπ'τὶς... περιστάσεις τὶς ἐμϕύλιες
καὶ ὁ γυιός τοῦ χωρικοῦ καὶ οἱ χωρικοῦλες
γιὰ νὰ βρεθοῦν μικροαστούληδες
στὴν πόλη
αὐτός, γιὰ νὰ δουλέψει μηχανή
ϕυλακισμένος στό ὁχτάωρο,
καὶ μιὰ ἀπ'αυτές τὶς χωρικοῦλες γεροϕτιαγμένη καὶ συμμαζεμένη ποῦρθε στὴν πόλη
ἴσια καὶ στητή
κι ἔπεσε ἴσα πάνω στὰ τσα-τσά
καὶ τὰ ϕοξ-τρότ
καὶ γνωριστήκανε χορεύοντάς τα
μὲ τὸ ἄϕθονο τὸ μπρίο τὸ νεανικό
κι ὕστερα.... ὅλα... τὰ... ὑπόλοιπα... (χ)ἐλέϕτερα...
τὰ... σούξουμοῦ...
καὶ ὕστερα στεϕάνι... (κάτι τίς τὸ... τυπικόν)
κι αὐτή νοικοκυροῦλα πιά, ϕυλακισμένη σὲ τοίχους
τέσσερεις
μὲσ' στὸ... μοδᾶτο... ρετιρέ
μὲ τὰ ρολί καὶ μπιγκουτί
καὶ τὰ γκοπμπλέν καὶ τὰ σεμέν παρέα ὅλη μέρα...
καὶ... νὰ γλυκοκοιτάζει ὅταν ἡ περίστασις τὸ ϕέρει...
τὸν μάγκα τὸν ὑδραυλικό τὸν Σάκη...
μὲ τὸ ψαλιδισμένο σὰν τοῦ ζὲν πρεμιέ ἡθοποιοῦ...
μουστάκι...
κι ὅπως στὸ βίπερεράκι ποὺ ἐδιάβαζε... νὰ μορϕωθεῖ...
νὰ ἐκπολιτιστεῖ πιά ἀδερϕάκι μου...
ὅλα... (χ)ελέϕτερα κι ὡραῖα...
μὰ... προπαντῶς... καὶ κύρια...
μ ο δ ᾶ τ α...