ΣΤΙΧΟΙ
Πέρα στου χωριού τη βρύση
τον καριώτικο έχουν στήσει
και χορεύουν κοπελούδια
σαν τα δροσερά λουλούδια
Δως του, δως του, δως του πέρα
δως του φουστανιού σου αέρα
δως του, δως του ν’ άνεμισει
κι ο χορός να νοστιμίσει
Τον καριώτικο χορό
πως τον αγαπώ εγώ
να χορεύω με χαρά
δίπλα σ’ όμορφη κυρά
Δως του, δως του παληκάρι
σύρε τον χορό με χάρη
να καεί το πελεκούδι
με καριώτικο τραγούδι
Χορεψε πανάθεμά σε
τα τακούνια μη λυπάσαι
δως του, δως του και ας πάει
τούτη η γη θα μας εφάει
Τούτη η γη που την πατούμε
ούλοι μέσα θε να μπούμε
τούτη η γη με τα λουλούδια
τρώει νιούς κ κοπελούδια
Δως του, δως του, δως του πέρα
δως του φουστανιού σου αέρα
δως του, δως του ν’ άνεμισει
κι ο χορός να νοστιμίσει
... τούτη ἡ γῆ ποὺ τὴν πατοῦμε... κλπ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτὶ λαός...
νὰ γλεντᾶ καὶ νὰ γελᾶ τοῦ χάροντα
γνήσιοι ἀπόγονοι τοῦ Διγενῆ ποὺ...
(τί φοβερός λόγος)
ψ υ χ ο μ α χ ᾶ
κι ἡ γῆ τονέ τρομάζει...
ἀφοῦ μποροῦμε καὶ μεταλαμβάνουμε, τὸν
τέλειο Θεό καὶ τέλειο ἄνθρωπο
(σὰν... δύο γένη... ἐνωμένα...)
πὼς νὰ μὴ γράφουμε τέτοιους
στῖχους...
(κι ἀλίμονο... πὼς καὶ δὲ βγάζουμε τώρα πιά
τέτοια τραγούδια καὶ τέτοιες
δοξαριές
κοφτερές σὰ μαχαιριές...; )