Με αφορμή τη δίωξη του π. Αντωνίου Στυλιανάκη

 

Όλοι πληροφορηθήκαμε τη δίωξη που υφίσταται ο π. Αντώνιος Στυλιανάκης. Και αναρωτηθήκαμε: Τί κακό έπραξε;

Μήπως,  η εφαρμογή της Κανονικότητας στην Εκκλησία θα σημαίνει, πλέον, για κάποιους αρχιερείς την αιτία απομάκρυνσης και διάθεσης ιερέων και αδελφών αρχιερέων;

Θα ξεχάσουμε δηλαδή όσα μάθαμε στο Κανονικό και Εκκλησιαστικό Δίκαιο;

Όπως τα απίστευτα και τραγικά που συνέβησαν με το κλειδαμπάρωμα των εκκλησιών...

Και τον εορτασμό της Ανάστασης το Μέγα Σάββατο...

Όταν βλέπουμε αρχιερείς και ιερείς ενώπιον αυτών των γεγονότων να «σφυρίζουν» αδιάφορα ή ακόμα χειρότερα να τα υποστηρίζουν, τότε ...

Αναρωτιέται καθένας: Πού φθάσαμε;

Ακούμε πρόσωπα, με βαθύτατο εκκλησιαστικό βίωμα, να λένε: «Δεν ξαναπατάω σε εκκλησία, όπου λειτουργεί δεσπότης».

Κοινώς, πιστοί αποστρέφονται αρχιερείς.

Ξεκάθαρα και χωρίς ενδοιασμούς.

Γιατί εκείνοι επέλεξαν την «άλλη» οδό.

Και δεν θέλουν να τους ακολουθήσουν.

Τα γλυκανάλατα πέρασαν...

Τα περί αγαπολογίας το ίδιο...

Όπως και οι «ξύλινοι» λόγοι περί ταπείνωσης, υπακοής, εκκοπής του ιδίου θελήματος...

Το ίδιο και οι χαρακτηρισμοί, από χείλη ιερατικά, για τους αντιτιθέμενους στην αντι-Κανονικότητα, ως ταλιμπάν, ανόητων, ψεκασμένων κλπ.

Γι’ αυτό και η δίωξη του π. Αντωνίου δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός.

Δεν αφορά μόνο εκείνον.

Αλλά κάθε μέλος της Εκκλησίας, που επιθυμεί την Κανονικότητα.

Η δίωξη του αποτελεί ευθεία επίθεση ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησιολογία.

Μόνο όποιος θέλει να  περνά καλά, υποτασσόμενος σε αρχές και  εξουσίες, υπερθεματίζει για αυτή.

Σήμερα, αφορά τον π. Αντώνιο, αύριο ακούγεται για τον Κυθήρων, μεθαύριο ποιος ξέρει;

Και αναρωτιέται καθένας...

Πού χάθηκαν οι διάδοχοι του Σεβαστιανού;

Πού και τα πνευματικά τέκνα του Αυγουστίνου;

Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης, δρ. pd θεολογίας ΑΠΘ