Aπό ξένο τόπο κι απ’ αλαργινό
ήρθ’ ένα κορίτσι, φως μου, δώδεκα χρονώ
Ούτε στην πόρτα βγαίνει ούτε στο στενό
ούτε στο παραθύρι φως μου, δυο λόγια να της πω
Έχει μαύρα μάτια και σγουρά μαλλιά
και στο μάγουλό του, φως μου, έχει μιαν ελιά
Δε μου τη δανείζεις δε μου την πουλάς
την ελίτσα που `χεις, φως μου, και με τυραννάς
Δε σου τη δανείζω, δε σου την πουλώ
μόν’ να τη χαρίσω θέλω σε κείνον π’ αγαπώ
Όμορφο παραδοσιακό τραγούδι
ΑπάντησηΔιαγραφήόμως για σκεφτήτε μιλάει ερωτικά για ένα 12χρονο κορίτσι
παιδόφιλοι θα πείτε ίσως
όμως τότε παντρεύονταν πολύ μικρά τα κορίτσια επιρρεασμένοι από τις Τουρκικες συνήθειες
κακώς βέβαια
αλλά δυστυχώς δείχνει πολλές μαύρες αλήθειες αυτό, το κατά τα άλλα αξιόλογο τραγούδι
Όχι επηρρεασμένοι σπό τούρκικες
Διαγραφήσυνήθειες, νομζω
αλλά, γιά να τίς... ασφαλίζουν...
από..."πολυφυλετικές"...
αναζητήσεις...έγκαιρα...
τίς αρραβώνιαζαν με παλληκαράκια
λίγο μεγαλύτερά τους...
(..φυσικά...
πάντα υπήρχε το κακό στόν κόσμο
και σίγουρα... φιλοχρήματοι γονείς
και συμφεροντολόγοι δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν...
όμως...
ας μήν τα μπερδεύουμε τα πράγματα
...περισσότερο...)
Πάντως στην σημερινή Ελλάδα οι Ελληνίδες έχουν "πολυφυλετικές" αναζητήσεις..
ΔιαγραφήΠαρά ταύτα τα ακουόμενα λόγια δεν συμφωνούν με τα αναγραφόμενα, τα οποία αναγραφόμενα σώζουν την κατάσταση στην καταληκτική στροφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν ίσως παραλλαγές.
Ή προσφέρεται για παραλλαγές.