Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτου,
Περί των Αγιορειτών Πατέρων διήγησις, της οποίας εγενόμεθα αυτήκοοι μάρτυρες.
-Αχ, Πάτερ μου, όταν ήμουν υποτακτικός!
Ήταν η πανήγυρις των Αγιορειτών Πατέρων – εδώ δίπλα των Δανιηλαίων. Εγώ κάθισα εδώ με το κομποσχοίνι. Περνούσαν οι ώρες. Τα μεσάνυχτα ακριβώς έξι η ώρα με το αγιορείτικο εβγήκα έξω από το κελλί μου.
Και έρχεται ένα άρωμα επάνω από τον Άθωνα! Μα τι άρωμα ήταν αυτό! Τι δεν είχε μέσα του αυτό το απερίγραπτο άρωμα! Θέλεις κρίνο – θέλεις τριαντάφυλλο- θέλεις μαργαρίτα, πασχαλιά, θυμάρι, πεύκο, όλα τα αρώματα μέσα σε μια λεπτή ουράνια ευωδία. Δεν ήταν γήινο, από γήινα άνθη.
Και μου λέει ο λογισμός: Κοίταξε, πως αυτοί οι Άγιοι Πατέρες ευωδίασαν με την ζωή τους την ασκητική το Άγιον Όρος· και τώρα το ευλογούν, τρόπον τινά, και το αρωματίζουν με την επίσκεψη τους από τον ουρανό, κατά την χάρι που είχε ο καθένας και όλοι μαζί ως μυροφόρα δοχεία του Αγίου Πνεύματος.
Αχ, Πάτερ μου! Πως να το διηγηθώ! Επέστρεψα στο κελλί μου άλλος άνθρωπος, με άλλη αναπνοή. Έπειτα από λίγο εβγήκα πάλι έξω, μήπως το ξανααισθανθώ· όμως μια φορά ήταν· δεν το ξανάνιωσα έτσι.
Ο άνθρωπος, Πάτερ μου, όσον είναι πνευματικός, τόσον τα βλέπει, τα αισθάνεται τα πράγματα πνευματικώτερα, ωραιότερα, ευγενέστερα, ευωδέστερα.
Υψώνεται, πλατύνει ο νους, η καρδιά του στην θεία δοξολογία. «Πάντα εν σοφία εποίησας»! Εν πατρική αγάπη!
Όσον πνευματικώτερος, τόσον γλυκύτερα τα βλέπεις, Πάτερ μου! Όλα στηρίζονται στην Θεία Χάρι.
Όταν λάβεις την Θείαν Χάριν, έρχεται αυτή και σου τα φέρνει όλα αυτή όπως θέλει. Όταν φύγει η Θεία Χάρις, τα βλέπεις πάλι με τα μάτια τα σωματικά. Αλλά τα μάτια της Χάριτος, άλλα τα σωματικά· άλλα βλέπεις τότε, τα οποία τώρα δεν ημπορείς να τα συλλάβεις με τον νου σου.
Πηγή: «Άγιον Όρος – Οικουμενισμός και κόσμος» – Μοναχός Λουκάς Φιλοθεϊτης
-Αχ, Πάτερ μου, όταν ήμουν υποτακτικός!
Ήταν η πανήγυρις των Αγιορειτών Πατέρων – εδώ δίπλα των Δανιηλαίων. Εγώ κάθισα εδώ με το κομποσχοίνι. Περνούσαν οι ώρες. Τα μεσάνυχτα ακριβώς έξι η ώρα με το αγιορείτικο εβγήκα έξω από το κελλί μου.
Και έρχεται ένα άρωμα επάνω από τον Άθωνα! Μα τι άρωμα ήταν αυτό! Τι δεν είχε μέσα του αυτό το απερίγραπτο άρωμα! Θέλεις κρίνο – θέλεις τριαντάφυλλο- θέλεις μαργαρίτα, πασχαλιά, θυμάρι, πεύκο, όλα τα αρώματα μέσα σε μια λεπτή ουράνια ευωδία. Δεν ήταν γήινο, από γήινα άνθη.
Και μου λέει ο λογισμός: Κοίταξε, πως αυτοί οι Άγιοι Πατέρες ευωδίασαν με την ζωή τους την ασκητική το Άγιον Όρος· και τώρα το ευλογούν, τρόπον τινά, και το αρωματίζουν με την επίσκεψη τους από τον ουρανό, κατά την χάρι που είχε ο καθένας και όλοι μαζί ως μυροφόρα δοχεία του Αγίου Πνεύματος.
Αχ, Πάτερ μου! Πως να το διηγηθώ! Επέστρεψα στο κελλί μου άλλος άνθρωπος, με άλλη αναπνοή. Έπειτα από λίγο εβγήκα πάλι έξω, μήπως το ξανααισθανθώ· όμως μια φορά ήταν· δεν το ξανάνιωσα έτσι.
Ο άνθρωπος, Πάτερ μου, όσον είναι πνευματικός, τόσον τα βλέπει, τα αισθάνεται τα πράγματα πνευματικώτερα, ωραιότερα, ευγενέστερα, ευωδέστερα.
Υψώνεται, πλατύνει ο νους, η καρδιά του στην θεία δοξολογία. «Πάντα εν σοφία εποίησας»! Εν πατρική αγάπη!
Όσον πνευματικώτερος, τόσον γλυκύτερα τα βλέπεις, Πάτερ μου! Όλα στηρίζονται στην Θεία Χάρι.
Όταν λάβεις την Θείαν Χάριν, έρχεται αυτή και σου τα φέρνει όλα αυτή όπως θέλει. Όταν φύγει η Θεία Χάρις, τα βλέπεις πάλι με τα μάτια τα σωματικά. Αλλά τα μάτια της Χάριτος, άλλα τα σωματικά· άλλα βλέπεις τότε, τα οποία τώρα δεν ημπορείς να τα συλλάβεις με τον νου σου.
Πηγή: «Άγιον Όρος – Οικουμενισμός και κόσμος» – Μοναχός Λουκάς Φιλοθεϊτης
Ἔρημος ἀγάλλεται καὶ σκιρτᾷ, τῶν Κατουνακίων, ἐπ’ Ἐφραὶμ τοῦ νεοφανοῦς, σεμνῇ πολιτείᾳ, ἐν ἀκροτάτη βίᾳ, ὑπακοῇ τελείᾳ, πένθει καὶ δάκρυσιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήὌρους τοῦ Ἁγίου οἱ μονασταί, ἐν ἀγαλλιάσει, τὸν σεπτὸν ὑποτακτικόν, Ἐφραὶμ τὸν θεόπτην, τὸ κλέος τῆς ἐρήμου, τιμήσατε ἐν ὕμνοις, καὶ μεγαλύνατε.
Χαίρει ἡ περίχωρος τῶν Θηβῶν, συγχαίρει δὲ Ἄθως, ὁ κατέχων ὡς θησαυρόν, λείψανα εὐώδη, Ἐφραὶμ τοῦ θεοφόρου, τοῦ ἐν Κατουνακίοις, καλῶς ἀθλήσαντος.
Ἦχος α´. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ χάρις σου Χριστέ, θεραπεύει τὰς νόσους, ἡ χάρις σου Χριστέ, ἰατρεύει τὰ πάθη, ἰᾶται ἀῤῥωστήματα, καὶ σαρκὸς τὰ οἰδήματα, καὶ σκιρτήματα, τὰ ἐμπαθῆ κατευνάζει, καὶ τὴν ἄνεσιν, καὶ τὴν εἰρήνην καρδίαις, δωρεῖται καὶ σώμασιν.
Ἐλπίζω ἐπὶ σέ, ὁ ἀχρεῖός σου δοῦλος, ἐλπίζω ἐπὶ σέ, ὁ πτωχός σου οἰκέτης, Κριτὰ δικαιότατε, πολυέλεε Κύριε· σὺ γὰρ ἄφεσιν, τῶν πεπραγμένων δεινῶν μοι, σωτηρίας τε, βεβαιοτάτην ἐλπίδα, παρέχεις ἑκάστοτε.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὸ βραβεῖον ἐδέξω τῆς ἄνω κλήσεως, πολιτευθεὶς ἰσαγγέλως, πάτερ πατέρων Ἐφραίμ, καὶ διδάξας μοναζόντων τὰ συστήματα, περιπατεῖν ἐν ἀρετῇ, ἀκριβεῖ ὑπακοῇ, καὶ πίστει ἀδιακρίτῳ, πρὸς τὸν Κύριον καὶ Δεσπότην, καὶ τὴν εὐχὴν ἀδιαλείπτως ἀσκεῖν.
Παρόραμα
ΑπάντησηΔιαγραφήἀκροτάτη > ἀκροτάτῃ