ΣΤΟ ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΚΑΙ Η ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΑ ;
ΑΝ
ΤΟ ΚΡΑΣΠΕΔΟ του ρούχου Του Ιησού Χριστού,γεμάτο από σκόνες και
λάσπες από τον δρόμο, το οποίο απλώς ακουμπούσε πάνω Σώμα Του, τελούσε
άπειρα θαύματα και ιάσεις , πόσο μάλλον η Ιερή λαβίδα που εμβάπτεται
μέσα στην Θεία Κοινωνία παρέχει θαύματα και θεραπείες!!! (Λουκ.η΄-44)
Αν
όμως αρνείσαι αυτή την πραγματικότητα τότε απλά πιστεύεις πως πρέπει να
καταγγελθεί αμέσως η Αιμορροούσα εις το πλησιέστερον αστυνομικόν τμήμα
προκειμένου να συλληφθεί και να της επιβληθεί το αναλογούν πρόστιμον
αφού παραβίασε τα μέτρα Δημόσιας υγείας του νέου Ποινικού κώδικα-άρθρο
285-.
π.Διονύσιος Ταμπάκης
Πρώτος πρώτος ο ίδιος ο Κύριος, που θεράπευσε έναν τυφλό αφού "έπτυσε χαμαί", "εποίησε πηλόν" και άλειψε τα μάτια του τυφλού. Αν ήταν ο Χαρδαλιάς τότε, θα Τον είχε σταυρώσει πριν την ώρα Του, ο Ναυπάκτου θα έλεγε για ένα μεμονωμένο περιστατικό και η ΔΥΣ θα έδινε συγχαρητήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα συμπληρώσω και να προεκτείνω κάπως το σχόλιο του Ανωνύμου 11:31:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ διακεκριμένος θεολογών διανοούμενος Σ. Ζ. θα έλεγε ότι ο Χριστός εδώ λαϊκίζει και η αιμοροούσα είναι απλά μία θρησκόληπτη ταλιμπάν, μία φανατική που "αδυνατεί να κατανοήσει" την ουσία της "χριστιανικής κοσμοθεωρίας" και παραμένει προσκολλημένη σε ευτελή υλικά αντικείμενα (το ιμάτιο του Χριστού), το οποίο η ίδια αντιμετωπίζει ως κάτι το μαγικό. Ο ίδιος ο Χριστός φέρει τεράστια ευθύνη για αυτό, καθώς δεν την αποτρέπει, δεν την επιτιμά, ως ώφειλε, αλλά τη θεραπεύει (αν πιστέψουμε στην αφήγηση των τριών συνοπτικών Ευαγγελιστών, φυσικά...), επιβραβεύοντας τον φανατισμό, τη δεισιδαιμονία της, την άκρατη ειδωλοποίηση της πίστης.
Για τον λόγο αυτό, θα συνέχιζε ο διαπρεπής θεολογών στοχαστής Σ.Ζ., χρειάζεται μία κριτική ανάγνωση των Ευαγγελίων, τα Ευαγγέλια δεν είναι τοτέμ, αλλά απαιτούν κριτική σκέψη ώστω να βγάλουμε μέσα από αυτά την πραγματική εικόνα του Χριστού και όχι ένα είδωλο που θεραπεύει μαγικά...
Ο μητροπολίτης Δ.Ι., πιο προσεκτικός, δεν θα κατηγορούσε ευθέως τον Χριστό, στον οποίο οφείλει (τυπικά) τη θέση και το ευ ζειν του, αλλά θα έλεγε ότι τέτοιες συμπεριφορές σαν αυτή της αιμοροούσας αντίκεινται στην "υπέρτατη αγάπη προς όλους": Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν αυτή η ίδια να ιαθεί και οι υπόλοιποι να μείνουν αθεράπευτοι.Είναι σωστό αυτό, ερωτά σε "παραμυθητική εγκύκλιο"; Όχι φυσικά, ρητορικό το ερώτημα. Το ιδανικό, κατά τον μητροπολίτη Δημητριάδος, θα ήταν να πει η αιμοροούσα: "αφού δεν μπορούν να ιαθούν όλοι αυτοί στο πλήθος, ούτε εγώ θα πλησιάσω". Επιπλέον, η αιμοροούσα δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει αν η ασθένειά της οφειλόταν σε μολυσματική νόσο και με τον συγχρωτισμό αυτό, στον οποίο την έσπρωξε ο ατομισμός της, έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή πολλών συνανθρώπων της.
Στην πραγματικότητα, η αιμοοροούσα, με τη συμπεριφορά της, και σε αυτό θα συμφωνούσε με τον μητροπολίτη Δ.Ι. και ο Σ. Ζ., δείχνει πόσο εγωιστική και αρρωστημένη θρησκευτικότητα διακατέχει πολλούς "πιστούς", που είναι μόνο κατ' όνομα πιστοί.
Ο διαπρεπής στοχαστής Σ. Ζ. θα προχωρούσε ακόμα παραπέρα, καταγγέλλοντας ως μύθευμα την παράδοση της ανατολικής Εκκλησίας που θέλει την αιμοροούσα να είναι η αγία Βερονίκη.
Ο μητροπολίτης Δ.Ι. δεν θα προχωρούσε μέχρις εκεί, όχι επειδή θα απέρριπτε μέσα του την ιδέα του Ζουμπουλάκη (τον οποίο σφόδρα εκτιμά), αλλά σοφά σκεπτόμενος, ως εχέφρων μητροπολίτης, ότι ενδέχεται να κληθεί ημέρα τινά να χοροστατήσει σε θεία λειτουργία μετ' αρτοκλασίας επ' ονόματι της Αγίας Βερονίκης της Αιμοροούσης, της εκ του Κυρίου ιαθείσης. Πολλώ δε μάλλον, που αυτή συνεορτάζει με τον άγιο Παϊσιο τον Αγιορείτη, στις 12 Ιουλίου.
Ηθικόν (και ανομολόγητο) δίδαγμα: Τη μπετονιέρα μην την κατηγοράς, αυτή σου δίνει για να φας...
Cyclus