Πρόθυμα, πρόθυμα η φρενίτιδα θαμας αφήσει, θα πάψει να τρέχει σ'αυτά τα κόκκινα κανάλια της ζωήςμας που με τόση συχνότητα έχει α-νατρέξει, κι άλλο είδος κάμπιας
θα τραγανίσει κείνο το μεγάλο κλήμαπου θα την έτρεφε.
Μας άφησε ένα ωραίο ο Horace Walpole, "η ζωή είναι κωμωδία γι’ αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι’ αυτούς που αισθάνονται", και προσθέτω πως η ζωή είναι και παράδεισος για αυτούς που θυσιάζονται, όταν η συναισθηματική νοημοσύνη τούς υποφέρει και δεν τούς επιτρέπει να αγνοήσουν τον πόνο της διπλανής εξωτερικής πόρτας. Γι αυτό είπε ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, όχι ο γνωστός ο άλλος ο Βαλεριάνος ένας άλλος θαλασσινός και αυτός, πως "ο πιο βαθύς τρόπος για να αισθανθούμε κάτι είναι όταν υποφέρουμε γι’ αυτό". Γι αυτό πολλές φορές ο πόνος στην ασθένεια γεννά την Πίστη, και την γεννά με γενναίο φρόνημα, αδιαλακτο στα μεσοβέζικα της τήξης της εποχής. Και βέβαια καθόλου τυχαίο δεν είναι πως και οι θηριώδης φουρτούνες της θάλασσας έστρεξαν δάκρυα προσευχής σε χλιαρούς σαν και εμένα. Αυτό επιβεβαιώνει και ο Ντοστογιέφσκι που γνώρισε τον Χριστόν στον πόνο στο κάτεργο!! Όλα αυτή την καταπληκτική πτυχή, ή μάλλον πλούσια προίκα της ψυχής που λέγεται συναισθήματικη νοημοσύνη, συν το χρόνο θα την θανατώσει η τεχνιτή νοημοσύνη, στην ουσία θα μας αλλάξει εντελώς τον τρόπο σκέψης έκφρασης και βιωματικής άποψης περί της ενασχόλησης των πραγμάτων, θεσμών και προσώπων στη ζωή. Για την επόμενη καταπληκτική ανάρτηση, το σχόλιο.
Μας άφησε ένα ωραίο ο Horace Walpole, "η ζωή είναι κωμωδία γι’ αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι’ αυτούς που αισθάνονται", και προσθέτω πως η ζωή είναι και παράδεισος για αυτούς που θυσιάζονται, όταν η συναισθηματική νοημοσύνη τούς υποφέρει και δεν τούς επιτρέπει να αγνοήσουν τον πόνο της διπλανής εξωτερικής πόρτας. Γι αυτό είπε ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, όχι ο γνωστός ο άλλος ο Βαλεριάνος ένας άλλος θαλασσινός και αυτός, πως "ο πιο βαθύς τρόπος για να αισθανθούμε κάτι είναι όταν υποφέρουμε γι’ αυτό". Γι αυτό πολλές φορές ο πόνος στην ασθένεια γεννά την Πίστη, και την γεννά με γενναίο φρόνημα, αδιαλακτο στα μεσοβέζικα της τήξης της εποχής. Και βέβαια καθόλου τυχαίο δεν είναι πως και οι θηριώδης φουρτούνες της θάλασσας έστρεξαν δάκρυα προσευχής σε χλιαρούς σαν και εμένα. Αυτό επιβεβαιώνει και ο Ντοστογιέφσκι που γνώρισε τον Χριστόν στον πόνο στο κάτεργο!! Όλα αυτή την καταπληκτική πτυχή, ή μάλλον πλούσια προίκα της ψυχής που λέγεται συναισθήματικη νοημοσύνη, συν το χρόνο θα την θανατώσει η τεχνιτή νοημοσύνη, στην ουσία θα μας αλλάξει εντελώς τον τρόπο σκέψης έκφρασης και βιωματικής άποψης περί της ενασχόλησης των πραγμάτων, θεσμών και προσώπων στη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την επόμενη καταπληκτική ανάρτηση, το σχόλιο.