Από τη ΖΩΗ των λέξεων: ❝πλασέμπο❞ ~

Ακούγοντας τη λέξη "πλασέμπο", το μυαλό μας πηγαίνει κατευθείαν σε αρρώστους και φάρμακα. Αλλά η παλαιότατη ιστορία της λέξης, με έναν παράδοξο τρόπο, συνδέει την ιατρική παρηγοριά με την προσευχή....

Το "πλασέμπο" είναι φάρμακο που χορηγείται σε ασθενή με σκοπό όχι τη θεραπεία αλλά την ψυχολογική του στήριξη και ανακούφιση . Γι' αυτό και η ελληνική του απόδοση είναι "εικονικό φάρμακο".

Εισήχθη ως ιατρ. όρος στην Αγγλική το 1785 από το λατ. "placebo", μέλλ. τού ρ. "placeo" «ευαρεστώ, προκαλώ ευχαρίστηση». Στην πραγματικότητά ο τύπος placebo αποτελεί την εισαγωγική λέξη τού πρώτου αντιφώνου τής νεκρώσιμης ακολουθίας των Καθολικών (από τον Ψαλμό 114,9 στη Βουλγάτα:)

❝Placebo Domino in regione vivorum❞

(εὐαρεστήσω ἐναντίον Κυρίου ἐν χώρᾳ ζώντων =

«Θα ευαρεστήσω τον Κύριο στη γη των ζωντανών»).

Σταδιακά, από φράσεις τής Παλαιάς Γαλλικής όπως "(parler / chanter) a placebo" «(μιλώ / τραγουδώ) για να ευχαριστήσω», η λέξη έφθασε να σημαίνει «κολακεύω, φιλοφρονώ» και κατ’ επέκταση (ως ιατρικός όρος) «φαρμακευτική ουσία με παρηγορική (ανακουφιστική), όχι ιαματική λειτουργία – εικονικό φάρμακο».