Το καΐκι Δόξα αποτελούσε για τα Καβοντορίτικα χωριά το μοναδικό μέσο μεταφοράς για τους κατοίκους των χωριών αυτών ελλείψει δρόμων .Ήταν η μοναδική διέξοδος μιας και δεν υπήρχε οδικό δίκτυο,ρεύμα ,νερό. Καπετάνιοι του ιστορικού αυτού καϊκιού ήταν ο Ευάγγελος ΔΩΡΟΒΑΤΑΣ και ο Παναγιώτης ΒΟΥΓΙΟΥΚΑΣ .Οι συνθήκες που πραγματοποιούσαν το δρομολόγιο ήταν αντίξοες.
Με ένα μικρό καΐκι διέσχιζαν το Κάβοντορο και τα μανιασμένα κύματα με βοριά και με νοτιά,προκειμένου να γεμίσουν τα χωριά με ανθρώπους και τρόφιμα .Αν δεν υπήρχε το καΐκι τα χωριά αυτά θα είχαν ερημώσει προ πολλού.
"Αν δεν υπήρχε το καΐκι τα χωριά αυτά θα είχαν ερημώσει προ πολλού".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο τώρα με τόσα μα τόσα μέσα μεταφορών πως καταφέρνουμε να ερημώνουν χωριά και ύπαιθρος μάλλον μεγαλοπρεπής λόξα μπορείς να το πεις, εν αντιθέση με την "Δόξα" του τότε, του τότε που μάλλον άλλος λίγο άλλος πολύ με μπουνάτσες ή μποφόρια είχε και έλεγε ένα δόξα-Σοι.