Παρασκευή 18 Ιουλίου 2025

Το Βυζάντιο που δε μάθαμε ποτέ – Ποίηση, έρωτας και γέλιο από τον Ναζιανζηνό ως τον Καβάφη

2 σχόλια:

  1. ... απο ' να αστέρι,
    ένα καμπανάκι, κι ένα... (όπως τό'πε)... σποτιφάϊ..
    σπετσοφάϊ...
    κλπ...

    γιά τα... "δημώδη"... (χάχαχα... )

    "μάτια"... χαχά τι πλάκα...

    (τρομάρα σου μπρε δυσσευούλικο με τι βρήκες να κάνεις πλάκα...
    αλλά... είπαμε... εν'ταξει
    μία παρέα είμαστε και μεταξυ μας... μόνο Μεταξά... )



    και... η βυζαντινή 'στορία
    ένα πιατάκι -λέει- πότ πουρί

    με ένα κεφτεδάκι 'δώ...
    ένα λουκανικοπιτάκι 'κεί...
    μια ντοματούλα και λίγο τυράκι... κρεμμυδακι...
    σαλαμάκι...
    ...
    και ο Πισίδης φυσικα...
    (ωωω ο Πισίδηςς...)
    που πάρα μα πάρα πολύ αρέσκει
    σε Ολλανδούς ιπτάμενους...

    κι οπως το δηλωσε ρητά...
    ο Πισιδης...
    (και δεν το συζητάμε)

    πρώτα ο Χριστιανισμος

    (ούφ... ευτυχως...
    μας καθυσύχασες ευχαριστούμε... υπόχρεοι...)

    και... θυσιάζουμε
    (είπε -λέει- άμα λάχει)

    και τον ελληνισμο...(;)

    (οχι... παίζουμε...
    χαχά.. )

    και γενικώς
    κάποιος (καθως κατάλαβα ) ψευδοΚαβάφης φευδολόγησε...
    μα... ψευδεπίγραφα...(;)
    (καθώς ήτο το σύνηθες ... διαχρονικά...)

    κι ένας θαρρώ ...
    ψευδΟδυσσέας
    σκότωσε το αληθινο παιδί του
    (αλλά ... στα ψευτικα... ;)
    στην αγγσλιά της Χάρυβδης

    και στών Ερυννιών τα
    σπλάχνα... (τ' ασπλαχνα)

    και...
    άλλα... σόκιν... μπόλικα

    από την οπτική γωνία μίας κλειδαρότρυπας...

    λες κι είχαμε κάποιαν αμφιβολία
    πως το βυζάντιο
    όπως το κάθε τι,
    στην παρακμή του...

    παρακμάζει

    κι αποστατών κσι κυλιόμενο
    σε ...
    απολαύσεις όνειρο...
    (όπως το λέμε σήμερα... Μπαχάμες... και Ντουμπάι... )

    φαγαν τα μουτρα τους οι ρεμπεσκέδες...

    (ίσως κι ετούτο να το ειπε ο... Πισίδης...
    ισως κι οχι... )


    βρέ...
    ...
    λέτε να μάς σώσουν τελικά,

    οι κλειδαρότρυπες... ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απολαυστικοί οι νέοι δεν το συζητώ .

    Ο Ακάθιστος Ύμνος , το επιφανέστερο αριστούργημα της Βυζαντινής λογοτεχνίας μέ αξιώσεις στην παγκόσμια κληρονομιά ! Άγνωστος ο συγγραφέας κατά τα πνευματικά πρότυπα . Εικάζεται οτι ήταν ο Γεώργιος Πισίδης . Λείπει έστω μία νύξη και μία αποτίμηση .

    Τί διαφέρει ένα κάθαρμα από ένα μεγάλο κάθαρμα . Οτι το μεγάλο κάθαρμα καταφέρνει νά καθιερώνεται ως ανάστημα της εποχής του , αντί το μαύρισμα της ιστορίας . Το μεγάλο κάθαρμα είναι ο πολύς Μιχαήλ Ψελλός . Καταγγέλλει δήθεν τις μηχανορραφίες ενώ ήταν ο ίδιος ο αρχιερέας της μηχανορραφίας . Έβλαψε την αυτοκρατορία ανεπανόρθωτα . Χρήσιμος βέβαια για τους ιστορικούς και τους ερευνητές για τις πληροφορίες που τους δίνει . Και τα κουτσομπολιά είναι και αυτά ιστορία . Για ποιό σημαντικό του έργο τόσο πολύ επαινείται ?

    Οι λογοτέχνες έγραφαν σε κλασική διάλεκτο για ένα στενό κύκλο ανθρώπων , γιατί οι πολλοί δεν καταλάβαιναν . Μάλιστα κάποιοι ειδικοί
    των ειδικών επαίρονται οτι μία προσφορά του Βυζαντίου , ήταν η καθιέρωση της δημοτικής . Μάλιστα ! Το ερώτημά μου είναι οι Πατέρες της εκκλησίας σε ποιά διάλεκτο μίλησαν και έγραψαν και για ποιούς ? Για τους ολίγους και μορφωμένους ? Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς έζησε τον 14ο αιώνα και διαβάζουμε τα έργα του σε άπταιστο Ελληνική .

    Η γνώνη μου είναι -- άν μου επιτρέπεται νά έχω γνώμη -- οτι η δημοτική έρχισε στο Βυζάντιο στις ακριτικές περιοχές , σαν μία διάλεκτος των αγροίκων και ύστερα γενικεύτηκε στα χρόνια της σκλαβιάς και της αμάθειας της Τουρκοκρατίας . Νομίζω οτι αυτή είναι η ταπεινή καταγωγή της δημοτικής , ως ένας εκφυλισμός της γλώσσης και όχι ως μία δημιουργική εξέλιξη .

    Είμαι έτοιμη νά αμφισβητήσω αυτή την γνώμη μου . Θα ήθελα κάποιος νά μας διαφωτίσει , αν είναι δυνατόν ο ίδιος ο κ. Χρυσόγελος , άν παρακολουθεί τις αναρτήσεις της εκπομπής των .

    ΑπάντησηΔιαγραφή