Είπε Γέρων :Αντί να σαλτάρεις,
κοίτα να… σαλπάρεις!
Στο πέλαγος που λέγεται
¨αφήνομαι στην αγάπη του Θεού,
να με πάει όπου θέλει,
φτερό στον άνεμο,
καρυδότσουφλο στην τρικυμία…¨
Κι όπου βγει.
Η άλλη λύση είναι,
όντως,
να.. σαλτάρεις.
Διάλεξε.
Προτείνω το Α.
(Η αλήθεια όμως είναι ότι... δυσκολεύομαι...)
... κι ἀν ἁπλᾶ... σουλατσάρεις... ;
ΑπάντησηΔιαγραφήμὲ τέχνη, σὰν αἴλουρος,
ἐπιτήδεια... συναϕειακά...
καὶ... σοῦ κάτσει... ;
μὲ τὰ ϕῶτα ἤδη ἀλλαγμένα
καὶ βγαλμένη τὴν Πίστη
ἀπό κούνια
σοῦ ἀλλάζει τὴν θέση στὴν πυραμίδα...
ἀνεβαίνοντας στὴν...
"τροϕική ἀλυσσίδα"
καὶ σὰν ψάρι μεγάλο σαλπάρεις
μ'ἕνα δυό χοῦϕτες χάπια στὴν τσέπη
καὶ ἀϕιονισμένος βαθειά,
μπουκωμένος, καθῶς πρέπει, σανό
δὲν... σαλτάρεις...
μοναχά...
στὴν καρδιά σου... λιγάκι...
ρετάρεις...
καὶ τὴν πίστη σου κατὰ τὴν περίπτωση καὶ τὶς περιστάσεις,
περικόπτεις... κροπάρεις...
ὡς τὶς... εὐγενής... ἀλανιάρης... !
Του κόσμου τούτου τα καμώματα είναι λόγος να θέλει ο άνθρωπος να σαλπάρει για αλλού, αλλιώς έρχεται η στιγμή που ανεπαίσθητα θα έχει ήδη σαλτάρει προ πολλού.
ΑπάντησηΔιαγραφή