... πὼς ϕαίνονται ὅμως, ϕίλε μου, οἱ... ταχαδημοκρᾶτες...ἀπαγορεύοντας μὲ ὅπλο τὴν βαβοῦρα καὶ μιλῶντας πάνω στὸν συνομιλητή τους μὴν καὶ γίνει διάλογοςκαὶ σβήσει ὁ ἐντυπωσιασμόςἀπὸ τὴν στρακαστροῦκα ποὺ πετάξαν...τοὺς ἔχουμε πιά συχαθεῖ, καὶ τοὺς ἔχουμε πλέον βγάλει ἐντελῶς ἀπ 'τὴν ζωή μας...τὸ μόνο ποὺ κερδίζουν, εἶναι νὰ μᾶς ϕορτώνουν, κι ἄλλο, μὲ ὁργή ἕναν λαό, σὰν ποταμός, ποὺ ὅλο ϕουσκώνεικαὶ ἴσως καὶ λιγάκι πιά, νὰ τὸ ἐπιθυμοῦν , μὲ ὁργή τυϕλή νὰ ξεσπαθώσειὡς ἀϕορμή, νὰ πᾶν σὲ μέτρα ἔκτακτα... ποὺ θὰ τοὺς ἐπιτρέψουν νὰ μᾶς καπελώσουν νὰ δείξουν μὲ τὸ δάχτυλο, σὰν μπαχαλάκη τὸν λαόμὴν καὶ μπορέσουν -ὄντες πιά ἐκτεθειμένοι,ἀπελπισμένοι κι ἐπικίνδυνοι-κάπως νὰ κουκουλώσουντς βρωμιές τους ἤ καὶ νὰ διαϕύγουν μέσ' στὴν ϕασαρία καὶ τὸ ρημαδιό ἀϕήνοντας ξοπίσω τους τὴν... τελευταῖα τρύπα τοῦ ζουρνᾶκαὶ τοὺς δημοσιοσϕωγκοκωλ@ριουςλεία, στὴν λαϊκή ὁργή, ὅπου γιὰ ἄλλη μιά ϕορά, θὰ μᾶς ἔχουν σπρωγμένουςὡς... νεοαγανακτισμένους...γι αὐτό, μὲ σύνεση, ὣς μέγας ποταμός, μὲ ψ υ χ ρ α ι μ ί α ...κάθε κίνηση... καὶ κίνημα...νὰ χάσουν κάθε ἀϕορμή, καθήμενοι ἀναγκαστικά στ'αυγά τους...κι ἔχει ὁ Θεός, τὸ ἔλεός του... καὶ τὸ σχέδιό του... ! (κι ὄχι ὡς χείμαρρος... καὶ ὅποιον πάρει ὁ χᾶρος... )
... πὼς ϕαίνονται ὅμως, ϕίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήοἱ... ταχαδημοκρᾶτες...
ἀπαγορεύοντας μὲ ὅπλο τὴν βαβοῦρα
καὶ μιλῶντας πάνω στὸν συνομιλητή τους
μὴν καὶ γίνει διάλογος
καὶ σβήσει ὁ ἐντυπωσιασμός
ἀπὸ τὴν στρακαστροῦκα ποὺ πετάξαν...
τοὺς ἔχουμε πιά συχαθεῖ,
καὶ τοὺς ἔχουμε πλέον βγάλει ἐντελῶς ἀπ 'τὴν ζωή μας...
τὸ μόνο ποὺ κερδίζουν,
εἶναι νὰ μᾶς ϕορτώνουν, κι ἄλλο, μὲ ὁργή
ἕναν λαό, σὰν ποταμός, ποὺ ὅλο ϕουσκώνει
καὶ ἴσως καὶ λιγάκι πιά,
νὰ τὸ ἐπιθυμοῦν ,
μὲ ὁργή τυϕλή νὰ ξεσπαθώσει
ὡς ἀϕορμή,
νὰ πᾶν σὲ μέτρα ἔκτακτα...
ποὺ θὰ τοὺς ἐπιτρέψουν νὰ μᾶς καπελώσουν
νὰ δείξουν μὲ τὸ δάχτυλο, σὰν μπαχαλάκη τὸν λαό
μὴν καὶ μπορέσουν -ὄντες πιά ἐκτεθειμένοι,ἀπελπισμένοι κι ἐπικίνδυνοι-
κάπως νὰ κουκουλώσουν
τς βρωμιές τους
ἤ καὶ νὰ διαϕύγουν μέσ' στὴν ϕασαρία καὶ τὸ ρημαδιό ἀϕήνοντας ξοπίσω τους
τὴν... τελευταῖα τρύπα τοῦ ζουρνᾶ
καὶ τοὺς δημοσιοσϕωγκοκωλ@ριους
λεία, στὴν λαϊκή ὁργή,
ὅπου γιὰ ἄλλη μιά ϕορά,
θὰ μᾶς ἔχουν σπρωγμένους
ὡς... νεοαγανακτισμένους...
γι αὐτό, μὲ σύνεση, ὣς μέγας ποταμός,
μὲ ψ υ χ ρ α ι μ ί α ...
κάθε κίνηση... καὶ κίνημα...
νὰ χάσουν κάθε ἀϕορμή, καθήμενοι ἀναγκαστικά στ'αυγά τους...
κι ἔχει ὁ Θεός, τὸ ἔλεός του...
καὶ τὸ σχέδιό του... !
(κι ὄχι ὡς χείμαρρος... καὶ ὅποιον πάρει ὁ χᾶρος... )