... Και όχι, δεν εννοώ αυτούς που έχουν την τύχη να είναι γαλαζια ή πράσινα ή μώβ.
Εννοώ τους ανθρώπους που τους κοιτάς στα μάτια και σε γεμίζουν.
Σε κατακλύζουν συναισθήματα. Είναι λες και χαμογέλανε με τα ματια. Και ειναι τοσο όμορφοι, εχουν τοσο πάθος μεσα τους, τόση ζωντάνια.
Κάτι που μάλλον βοηθάει στην διατήρηση καλής ισορροπημένης διάθεσης, νομίζω, είναι η καλλιέργεια και αύξηση σταδιακά της βεβαιότητας ότι όταν θα εκπνεύσουμε για τελευταία φορά δεν σημαίνει ότι είπαμε την τελευταία μας λέξη.
ΑπάντησηΔιαγραφή