Ήταν ένας λόγος στο τέλος της εξοδίου ακολουθίας, ύμνος στην υπομονή και καρτερικότητα ενός ανθρώπου σταυρωμένου μεν, αλλά αγωνιζόμενου με προσευχή και συμμετοχή στα Μυστήρια με ελπίδα στην απολύτρωση. Αιωνία σου η μνήμη αητέ χωρίς φτερά...,αδερφέ Εμμανουήλ...
Ήταν ένας λόγος στο τέλος της εξοδίου ακολουθίας, ύμνος στην υπομονή και καρτερικότητα ενός ανθρώπου σταυρωμένου μεν, αλλά αγωνιζόμενου με προσευχή και συμμετοχή στα Μυστήρια με ελπίδα στην απολύτρωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιωνία σου η μνήμη αητέ χωρίς φτερά...,αδερφέ Εμμανουήλ...
... αιωνία η μνήμη αυτού... !
ΔιαγραφήΑμήν... Γένοιτο ... !