Τι ψεύτες που είμαστε,Θεέ μου!..Στα περισσότερα πράγματα της ζωής μας.
Λέμε ναι,ενώ μέσα μας λέμε όχι.
Συζητάμε θέματα που ούτε καν μας αφορούν,κι αποφεύγουμε να αγγίξουμε αυτά
που στ’ αλήθεια μας πονούν.
Υποκρινόμαστε την ευτυχία,ενώ μέσα μας ακούγεται άλλη μελωδία,πένθιμη.
Προσποιούμαστε ευλαβικές φιγούρες,για να κρύψουμε απίστευτες κοσμικές καμπούρες.
Ψέμα, ψέμα, ψέμα,μια ζωή.Μέχρι όλο αυτό, στη γη να μπει.
Κι είναι κρίμα.Μια ζωή ψέμα.Λίγη αλήθεια,Κύριε,έλα να βάλεις στη ζωή μου,
μέσα απ’ τις όποιες χαραμάδες που ανοίγονται στην ετοιμόρροπη και παραπαίουσα ψυχή μου.
Κι είναι κρίμα.Μια ζωή ψέμα.Λίγη αλήθεια,Κύριε,έλα να βάλεις στη ζωή μου,
μέσα απ’ τις όποιες χαραμάδες που ανοίγονται στην ετοιμόρροπη και παραπαίουσα ψυχή μου.
μας τοστειλε το mail
Ο κόσμος όλος μαρτυράει την αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπειρίες αλήθειας λαμβάνουν άπαντες.
Η αναβάθμιση αισθητήρων διαρκής ανάγκη.
... φορτωμένες οι καμπούρες μας
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό ψέματα... μισές αλήθειες...
εκπτώσεις... μουλιασμένα ιδανικά ... μπαλωμένες ιδέες... τοξικά ονειρα... ψεύτικες μουχλιασμένες ελπίδες... φορτωμένα αίμα πουγκιά...
κρίσεις εύκολες για πράγματα που δεν μας έχουν ματώσει...
αδιαφορία για την αλυσσίδα που κρατά κάτω στην... θαλπωρή τού χώματος και τής λάσπης τον γείτονα...
"ευλογίες"... τελικά... που μάς παραχωρείται να τίς κουβαλάμε για να τίς σιχαθούμε
και να πετάξουμε πέρα τα φαντάσματα ενός... τάχα "εγώ"
που... δεν είμαστε εμείς...
αλλά ένας σάκκος... γεμάτος σκουπίδια
που ειμαστε... ελεύθεροι(!) να τον κάνουμε ατελείωτες βόλτες... !