Η αλήθεια είναι ότι το μικροαστικό γούστο που είναι και το πλέον κυρίαρχο ψοφάει για ιλλιουστρασιόν επικαλύψεις, πισίνες και επίχρυσα πόμολα και αυτό δεν αφορά μόνο την αρχιτεκτονική, αλλά και το θέατρο και τη μουσική και το σύνολο της ζωής και των συνηθειών.
Όταν έχεις συνηθίσει να γκρεμίζεις τα πέτρινα γεφύρια και τις βρύσες, για να φτιάχνεις βαρύγδουπα κιτς μέγαρα με ψηλές μάντρες και αναλόγως βαφτίζεις πίστες τα αλώνια και τα μαντριά βάζοντας πρώτα τραπέζια με Chivas επάνω και πουροκόφτες, σαφώς δε νογάς από αυτά τα "θεόχτιστα" ταπεινά κτίρια.
Το μικροαστικό γούστο είναι το πλέον επικίνδυνο και διαβρωτικό είναι το γούστο του μέσου τηλεθεατή και την ίδια στιγμή απεχθάνεται το αληθινά λαϊκό προσπαθώντας να παραστήσει κάτι που δεν είναι.
Τα θεόχτιστα αυτά του Κωνσταντινίδη, τα σχεδόν "αχειροποίητα" τα φτιαγμένα με τα ντόπια απλά υλικά που είναι ως φυσική συνέχεια του τοπίου, που είναι λες και ήταν εκεί από πάντα διασώζουν ένα μέτρο που έχει από καιρό απωλεσθεί και στους τρόπους και στο ύφος και για αυτό βγάζουν μια συγκίνηση σε όσους ενδεχομένως μιλούν στην ψυχή τους αυτά τα πράγματα...
... ἡ ταπεινή παράγκα, μπορεῖ νὰ ἀπέχει τοῦ πνεύματος, τῆς φανταχτερῆς ὑ π ο κ ρ ι σ ί α ς
ΑπάντησηΔιαγραφήτοῦ ἀνεκδιήγητου καὶ μικρομέγαλου
μοντέρνου ἀστισμοῦ,
ἀλλά δὲν εἶναι αυτό, νομίζω, ποὺ πολύ πετυχημένα ὁ Κωνσταντινίδης ὀνομάζει
"τὰ θεόχτιστα"...
ἕνας ὕμνος στὰ πετρόχτιστα παραδοσιακά σπίτια,
μὲ συχνά ἀκόμη και πετρόκτιστες σκεπές(ἀπὸ σχιστόλιθο)
φτιαγμένα λὲς, μὲ μὶα ἴδια τεχνογνωσία, μʹαὐτὴν ποὺ ἔχτισε ὁ Πλάστης καὶ Θεός μας, τὰ βουνὰ·
...
ἕργα ἑνός λαοῦ ποὺ γιγαντώθηκε ἀρδευόμενος ἀπό τὴν Πίστη του
και ποὺ ἡ ἀ ρ χ ο ν τ ι ά του ἁπλώθηκε, ὄχι μονάχα στὰ μεγάλα καὶ σπουδαία του ἀρχιτεκτονήματα,τὶς ἑκκλησιές του δηλαδή μὲ τὶς καμάρες, τὰ σταυροθόλια καὶ τοὺς θαυμαστούς τρούλλους
(καὶ τʹἀρχοντόσπιτα, πρᾶγμα συνηθισμένο σὲ ὅλους τοὺς πολιτισμούς)
ἀλλα ἐξίσου καὶ στὶς ἁπλές ἀγροικίες καὶ τὰ ἑκκλησιδάκια,
ποὺ ἀκόμη σώζονται σὲ ἀπὸμερα χωριά στὰ... κάποτε ἀπάτητα βουνά καὶ στὰ νησιά μας
(φὸντο πιὰ τώρα γιὰ τὸ... "τουριστικό προϊόν", ποὺ μαγνητίζει σωρό τουρίστες και σωρούς εὐρώπουλα,
ἀλλά ποὺ ἄρχισε ἤδη νὰ βάζει τοὺς ντόπιους, σʹ ἕνα σωρό δοκιμασίες...) ·
ἑνας κόσμος ἀειθαλῆς καὶ γεροφτιαγμένος, μὲ μία σπαρτιάτικη νόηση καὶ θωριά
ποὺ τὸν ἐξαφάνισε
ἡ ε ὐ κ ο λ ί α τοῦ τσιμέντου, τῶν μηχανικῶν μας καιρῶν, ποὺ ἔγινε ἡ ἀτμομηχανή
τῆς ο ι κ ο ν ο μ ι κ ῆ ς ζωῆς τῆς χώρας...
και δυστυχῶς ἀναγκασμένος και ὁ ἴδιος ὁ ἀρχιτέκτονας, ἐκ τῶν πραγμάτων, να χτίζει μὲ αὐτον τὸν καθιερωμένο πλέον τρόπο,
καὶ παρά τὴν λιτή κι ἀπέριττή μορφή που ἔχουνε τὰ κτίσματά του ὥστε νὰ ἐνσωματώνονται κατάλληλα καὶ δ ι α κ ρ ι τ ι κ ά
στο... λιτιδίαιτο βραχῶδες περιβάλλον τῆς πατρίδας μας
σήμερα στέκουν συχνά γερασμένα, μὲ τὶς μπετόβεργες ἀπʹ τὰ σενάζια τους ἡμίγυμνες, νὰ χάσκουν
ὡς νικημένα ἀπό τὸν καιρό...
καὶ φανερώνοντάς μας τὴν σαθρή ποιότητα τῶν σύγχρονων κατασκευῶν καὶ τὴν ἐφήμερη ὀμορφάδα τῶν ἀστραφτερῶν τους ὄψεων και προσόψεων...
ἀντίς γιὰ... "τὰ θεόχτιστα"...
τὰ... κερδοκαμωμένα...
...