Είμαστε το μοναδικό έθνος
όπου οι εθνικές επέτειοι
δεν είναι αποτέλεσμα νικών
αλλά είναι έναρξη αγώνα.
Και η 28η Οκτωβρίου
και η 25η Μαρτίου,
δεν είναι αποτέλεσμα αγώνα.
Είναι έναρξη αγώνα.
Δηλαδή λέμε:
''Δε με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.
Με ενδιαφέρει το ότι ξεκινώ αγώνα,
ανεξαρτήτως αποτελέσματος...''
«Αρχή το ήμισυ του παντός».
ΑπάντησηΔιαγραφή... ούτως η άλλως, αλίμονο,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τέλος τών αγώνων, βρίσκει συχνά τούς αγωνιστές
που τσάκισαν τα κοκκαλά τους,
θυσία για την μάνα και τον πατέρα
για γιούς ανήλικους και θυγατέρες και όλους τούς
δ ι κ ο ύ ς
τούς εγγύς και τούς μακράν, (γνωστούς κι αγνώστους...)
ως παραμερισμένους...
ως καταδικασμένους...
κι άλλοτε δολοφονημένους
και κάποιοι κάλπικοι... γιωτάδες
γίνονται πάλιν και πολλάκις
ηγέτες πολιτικάντηδες και ενεργούμενα
υπόγειων αφεντάδων...
έτσι, πολύ σοφά (ίσως οι μόνοι παγκοσμίως)
γιορτάζουμε τα ξεκινήματα των αγώνων μας
και τούς αγωνιστές μας...
τους γενναίους μας, που βάζουν
σε κίνδυνο
ά φ ο β α την ζωή τους
έχοντας μάθει
από την αγκαλιά τής μάνας
πώς η άλλη η ζωή...
ή Ζ ω ή με Ζητα κεφαλαίο
(και η άλλη μας πατρίδα
η Ουράνια και παντοτεινη )
πρεπει να κερδηθεί...
πάση θυσία... !