Ανοίγουν τα παράθυρα
κι όσοι μένουν χαιρετούν
αυτούς που φεύγουν
και φεύγουν όλοι.
Γέμισαν οι πόλεις τύμπανα
και σημαίες.
Ορθή η αυγή σημαιοστολίζει
τα όνειρά μας
κι η Ελλάδα λάμπει
μες στα φώτα των ονείρων μας.
Ο ήλιος πλυμένος
με το καθάριο πρόσωπο
στραμμένο στον άνθρωπο,
χαιρετάει τους δρόμους
που τραβούν στη μάχη.
Αυτοκίνητα περνούν
γεμάτα πλήθος.
Αποχαιρετιούνται στις πόρτες
και γελάνε
ύστερα ακούγονται τ’ άρβυλα
στην άσφαλτο,
το μεγάλο τραγούδι
των αντρίκιων βημάτων
που μακραίνει και σβήνει
στο βάθος του δρόμου,
ως το βραδινό σταθμό
με τα χαμηλωμένα φώτα.
Εκεί τα τρένα περιμένουνε
σφυρίζουν για λίγο έξω από
την πόλη,
ακούγονται οι αποχαιρετιστήριοι πυροβολισμοί
κι ύστερα όλα σωπαίνουν
και περιμένουν.
Διαβάζουμε τα τελευταία παραρτήματα:
Νικούμε. Νικούμε.
Πάντα νικάει το δίκιο!
Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει
τον πόλεμο.
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.
.
.
Στα χώματα που κλάψανε..μανάδες γιούς και άντρες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που αλιβάνιστα..λιώσανε παλικάρια..
Εκεί που δε μοιράσανε..τω μνημοσύνω στάρι..
Και κόρες δεν έβαλανε..βέρα για δαχτυλίδι..
Εκεί που περπατήσανε..αντριωμένοι μονο..
Και ζάλο δεν εκάμανε..που τση σκλαβιάς να μοιάζει..
Εκεί να μην αφήσετε..θρουλί από το δικό μας..
το χώμα να το πάρουνε..μηδέ να το πατούνε..
Εκεί που τάφους δε θωρείς...
βασιλικοί προβέρνου...
Και τω μανάδων δάκρυα..
τρέχου και τσι ποτίζου..
Εκεί να μη χαρίσετε..τίποτα απ την Ελλάδα..
Η χώρα αυτή χρειάζεται..Άντρες.. Όχι.. Προδότες....
Μανάδες Α δε κλάψουνε
Αρσενικά κοπέλια..
Δεν αντηχούνε στα στενά
Τση ΛΕΥΤΕΡΙΆΣ τα γέλια..🇬🇷🇬🇷
(Κατερίνα Αεράκη)