Κιλκισίου Βαρθολομαίος – Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, Όµοιος οµοίω αεί πελάζει.

 

Γράφει ο Μέτοικος

«Την δε κολακείαν υπολάβοι αν τις ομιλίαν αισχρὰν είναι, συμφέρουσαν δὲ τω κολακεύοντι» γράφει ο Θεόφραστος  στους «Χαρακτήρες».

Βεβαίως, η γνώμη του διαδόχου του Αριστοτέλη στην Περιπατητική Σχολή δεν ισχύει για την περίπτωση όπου απαριθμούνται όλες οι αρετές που στολίζουν, κατά τον επίσκοπο Πολυανής και Κιλκισίου Βαρθολομαίο, το «ἔμ­ψυ­χον ἄ­γαλ­μα παν­τός ἀ­γα­θοῦ καί πά­σης ἀρε­τῆς»! Βαρθολομαίο Αρχοντώνη.

Ο επίσκοπος Πολυανής Βαρθολομαίος, έχοντας υποστεί από την «8ην Σε­πτεμ­βρί­ου 1991» ένα σοκ, μια αλλοίωση πνεύματος, οφθαλμών και χαρακτήρα απ’ το αντίκρισμα  της «ἁγί­ας μορ­φής !!!! [του π.Βαρθολομαίου, που] ἐχα­ρά­χθη­ εἰς τά βά­θη τῆς καρ­δί­ας του» συλλειτούργησε με καμιά εκατοσταριά ρασοφορεμένους και χριστιανούς στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος με το «πρό­τυ­πον ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοῦ Ποι­μέ­νος καί Δι­δα­σκά­λου» [τον] Πα­τριά­ρχη τοῦ Γέ­νους, [τον] Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πο Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως, [τον] Ἀρ­χι­ποί­μην τῆς τοῦ Χρι­στοῦ Ἐκ­κλη­σί­ας,[τον] θυ­η­πό­λο τῆς ἀ­ναι­μά­κτου [και] παμ­φα­οῦς θυ­σί­ας»!!!

Ο επίσκοπος Πολυανής από την ημέρα που γνώρισε στο νησί της Πάτμου τον τότε Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Βαρθολομαίο Αρχοντώνη  έμεινε και, προφανώς, παραμένει «ἔκ­πλη­κτος ἐκ τῆς ἀ­κτι­νο­βο­λί­ας τῆς προ­σω­πι­κό­τη­τός [Του] ἐκ τῆς ἁ­πλό­τη­τος, τῆς ὑ­ψη­λῆς μορ­φώ­σε­ως, τοῦ ἤ­θους, τῆς κα­λω­σύ­νης, τῆς πρα­ό­τη­τος καί τῆς πα­τρι­κῆς ἀ­γά­πης»!!! του νυν Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου!

Η γλώσσα του κόλακα, που στην αρχαία κωμωδία ονομαζόταν «παράσιτος», όρια δεν θα είχε αν η απαρίθμηση με ενθουσιασμό και μπρίο τόσων χαρισμάτων που στολίζουν τον π.Βαρθολομαίο δεν ήταν πηγαία και ειλικρινής σε βαθμό παιδικότητας από τον επίσκοπο Κιλκισίου.

Πάντως και επειδή, μετά το πάτμιο σοκ, ο Πολυανής Βαρθολομαίος δεν συνήλθε και πιστεύει στα χαρίσματα που στολίζουν την «αγία μορφή» του π.Βαρθολομαίου ερωτάτε’  Για ποια «καλοσύνη» μιλά; Για αυτή που δείχνει ο π.Βαρθολομαίος στους Ουκρανούς Ορθοδόξους Χριστιανούς την περίοδο αυτή των διωγμών τους από το καθεστώς του Ζελένσκι;

Ποια «πατρική αγάπη» έχει στον νου του ο Πολυανής Βαρθολομαίος; Αυτή που ο π.Βαρθολομαίος έδειξε στον κυρό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ή στον «πολύτιτλο θεολόγο, φιλόλογο, ιεραπόστολο, διδάσκαλο, ερμηνευτή, αγωνιστή, απολογητή, συγγραφέα και, κυρίως, ομολογητή των Ορθοδόξων Δογμάτων Νικόλαο Σωτηρόπουλο;

Σε ποια «πραότητα» κάνει αναφορά ο μικρός Βαρθολομαίος σε αντιδιαστολή βεβαίως-βεβαίως με τον «μεγάλο» Βαρθολομαίο που εκθειάζει; Μην τυχόν στην «πραότητα» που έδειξε ο π.Βαρθολομαίος στους άμαχους και στα παιδιά των Κούρδων στην Αφρίν ευλογώντας τα όπλα του φίλου του Ερντογάν ή, μήπως, στην με «πραότητα» αντιμετώπιση όσων στην  Αγιορείτικη Ιερά Μονή του Εσφιγμένου ορθά και άγια, ως ρίψασπι των Ορθοδόξων δογμάτων δεν τον μνημονεύουν;

Καλό το χαλί των δεκάδων μέτρων μην τυχόν και το «άγιο» υπόδημα του π.Βαρθολομαίου μολυνθεί από τη γη του Κιλκισίου, αλλά επίσκοπε δεν σε προβληματίζει το γεγονός ότι με τον «Πατριάρχη του Γένους» συνπροσεύχονται κάθε φορά όλο και λιγότεροι Ορθόδοξοι χριστιανοί στην Ελλάδα; Τι συμβαίνει; Δεν ήσουν ικανός να κινητοποιήσεις το λαό ή το χριστεπώνυμο πλήρωμα δεν αισθάνεται πια καμία πνευματική συγγένεια με τον συνοδοιπόρο του αιρετικού πάπα;

Επιτέλους, επίσκοπε Πολυανής ποιού αγαθού είναι «ἔμ­ψυ­χον ἄ­γαλ­μα [ο π.Βαρθολομαίος και, μάλιστα, στολισμένο μετά] πά­σης ἀρε­τῆς»;

Θεωρεί, ο μικρός Βαρθολομαίος, «αρετή» τη διαίρεση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με ακέραια ευθύνη του «μεγάλου» Βαρθολομαίου; Πως τολμά ο επίσκοπος Κιλκισίου και ευχαριστεί τον π.Βαρθολομαίο «διά τήν σπου­δήν καί τήν ἀ­γω­νί­αν [Του] νά δι­α­φυ­λα­χθῇ ἡ Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ ἐν τῷ συν­δέ­σμῳ τῆς εἰ­ρή­νης καί τῆς ἀ­γά­πης, διά τῆς ἑνό­τη­τος τῆς πί­στε­ως καί τῆς κοι­νω­νί­ας τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος»; Μα ούτε τον εαυτό του ντρέπεται ο Κιλκισίου Βαρθολομαίος; Δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν αντιλαμβάνεται ότι η Εκκλησία είναι διαιρεμένη, αφού, ούτε τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία συμφωνούν με τις αποφάσεις του Κωνσταντινουπόλεως που, τάχα μου, είναι «συνοδικές»;

Μήπως λογιάζει ο μικρός Βαρθολομαίος, ως «αρετή» του π.Βαρθολομαίου τις συμπροσευχές του με τους αιρετικούς παπικούς;

Μήπως για τον επίσκοπο Πολυανής Βαρθολομαίο είναι «αρετή» η προσφορά του κορανίου ως δώρο, αντί του Ιερού Ευαγγελίου;

Θεωρεί «αρετή» ο επίσκοπος Κιλκισίου τον άμετρο εγωισμό του «μεγάλου» Βαρθολομαίου, όπως εκφράστηκε με εκείνο το δαιμονικό «θέλουν δε θέλουν οι Ρώσοι, θα αποδεχτούν τις αποφάσεις του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως» για την Ουκρανία;

Μήπως για τον μικρό Βαρθολομαίο, είναι «αρετή» το να ονομάζει ο «μεγάλος» Βαρθολομαίος πλανεμένους τους Αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας και «τείχη του αίσχους» τους Ιερούς Κανόνες που πρέπει να γκρεμίσουμε;

Στον κατάλογο των «αρετών» που υποστηρίζει ο επίσκοπος Κιλκισίου ότι έχει ο π.Βαρθολομαίος, που κατατάσσει την  γνώμη του πως «Η ίδια η Εκκλησία είναι Πολιτισμός»;

Έπαψε επίσκοπε Πολυανής Βαρθολομαίε η Εκκλησία να είναι «σώμα Κυρίου» και «τύπος και εικόνα του Θεού, επειδή έχει το ίδιο με Αυτόν έργο»;

Η Εκκλησία για εσένα επίσκοπε Πολυανής και Κιλκισίου Βαρθολομαίε, όπως και για το ίνδαλμα σου τον π.Βαρθολομαίο έγινε κάτι σαν το Μέγαρο Μουσικής και, γιαυτό οργανώνονται λαϊκές συναυλίες μέσα στον ιερό Της χώρο, όπου ο άνθρωπος αντί να «εκκλησιάζεται και να γίνεται εκκλησία, να αποκτά την εν-χρίστωσιν και χριστοποίησιν, την εν-τριάδωσιν και τριαδοποίησιν» κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, μερακλώνεται εν χορδαίς και οργάνοις ;