ΠΑΤΕΡ Ευδόκιμε, ενενήντα και βάλε χρόνια που σας έδωκε ο Θεός ,ποιό είναι το απόσταγμα και το ρακί που έβγαλε το βιός σας στο στάδιο της ζωής;
Σήκωσε τότε το χέρι του καθώς ήταν ξαπλωμένος κι’αποσταμένος παρά τον πόνο από το τσακισμένο πλευρό του σε έναν πάγκο της κουζίνας και ομολόγησε με βεβαιότητα:
«-Αγάπη ! να μην θωρούμε τον αδελφό μας ως ξένο,αλλά σαν αδελφό μας ,σαν τον ίδιο τον εαυτό μας», ενώ δίπλα του ο Νάσος ,ο Ολυμπιονίκης στα εκατό μέτρα, φιλοξενούμενος στο ουρανόπηκτο Μοναστήρι της Παναχράντου ,εγύριζε τώρα το εκατοστάρι κομποσχοίνι στα χέρια του αφουγκραζόμενος τον αγαθό Γέροντα στην ολυμπιάδα ετούτη της ζωής.
π.Διονύσιος Ταμπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου