Κύριε, τις νύχτες, μου δείχνεις τη ρότα για τα όνειρά μου με τα άστρα σου ανάμεσά τους, ένα, κατά, μονα-δικό, μου το δώρισες για να 'χει το ταξίδι σκοπό...
...και το των λογισμών στράχιασμα, το κόσκινο καταντημένο, αναπλήρωσον Κύριε με μιά αετοφωλιά κι' άς σκιάζει με φοβέρες, με νύχια και με δόντια η άβυσσος να με καταποντίσει...
Κύριε, τις νύχτες,
ΑπάντησηΔιαγραφήμου δείχνεις τη ρότα για τα όνειρά μου με τα άστρα σου
ανάμεσά τους, ένα, κατά, μονα-δικό, μου το δώρισες για να 'χει το ταξίδι σκοπό...
ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή... τὴν σκέψη ποὺ συνήθισε νὰ πελαγοδρομεῖ χαμένη
ΑπάντησηΔιαγραφήστοῦ βίου μου τὰ σκοτεινὰ λαγούμια τὰ ὑγρά
σὰν κατασταλακτὴ νὰ καθαρίσεις ἀπὸ κάθε μάταιο λογισμό
μιὰ στάλα νὰ κατασταλάξει πιὰ
ἀναπαυμένη...
...και το των λογισμών στράχιασμα, το κόσκινο καταντημένο, αναπλήρωσον Κύριε με μιά αετοφωλιά κι' άς σκιάζει με φοβέρες, με νύχια και με δόντια η άβυσσος να με καταποντίσει...
ΑπάντησηΔιαγραφή