Αν ήσουν άγγελος της γης αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι μες στους γαλάζιους τους βυθούς και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι Δε θα περίμενα να `ρθεις ούτε να φύγεις μέσα στης γιορτής τα φώτα προτού σ' αγγίξω και χαθεί ό,τι αγάπησα απλά στου νου τη ρότα. Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με να `ρθω λίγο και να δω πώς περιγράφει τη μορφή σου τ' άσπρο σου το νυχτικό Στο παραθύρι σου βροχή στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα μές στον καθρέφτη σου γελάς κάτι απ' τη λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με να `ρθω λίγο και να δω πώς περιγράφει τη μορφή σου τ' άσπρο σου το νυχτικό
... ὡραῖο τραγούδι...
ΑπάντησηΔιαγραφή(καὶ τὸ ἄλλο... μὲ τὴ Φανή... )
μὲ μιὰ ϕωνὴ, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἤταν εγγυημένη ἀποτυχία,
ἔκανε ἐπιτυχία...
ἄβυσσος τὰ... αὐτιά τῶν ἀνθρώπων
καὶ οἱ χορδές οἱ ἐναρμόνιες τῆς ψυχῆς
(ποὺ ξεκινοῦν καὶ πάλλονται
ἐκεῖ ποὺ δὲν τὸ περιμένεις... )