Το όνομά μου είναι Μίλι. Είμαι 23 ετών. Είμαι από τη Μελβούρνη. Έχω γονείς δύο λεσβίες, είμαι παιδί από δωρητή σπέρματος, μεγάλωσα άθεη και δεν έχω καθόλου σχέσεις με τη θρησκεία. Όταν οι άνθρωποι βλέπουν τα παιδιά των ομοφυλόφιλων, αμέσως έχουν τη λανθασμένη αντίληψη ότι εκείνοι μας αγαπούν πολύ και ότι πρέπει να αισθανόμαστε σταθεροί και χαρούμενοι. Και ο λόγος για αυτό είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι προωθούν αυτή την ιδεολογία ότι «η αγάπη είναι πάντα αγάπη» και ότι δεν χρειαζόμαστε στ΄ αλήθεια καθόλου βιολογικές ρίζες για να ανατραφούμε σωστά και να είμαστε καλά προσαρμοσμένοι και ευτυχισμένοι. Αυτό έχει αποδειχθεί λανθασμένο για μένα και για πολλούς άλλους. Και η προώθηση αυτής της ιδεολογίας έχει κάνει δύσκολο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στη θέση μου να βγουν προς τα έξω, και να πουν τι πραγματικά μας συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες. Το ψέμα μας επηρεάζει με τόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Δεν είμαστε ευπρόσδεκτοι να προχωρήσουμε και – κατά ειρωνεία της τύχης, να κάνουμε και εμείς το δικό μας «coming out», να πούμε ποιοι είμαστε, και να δηλώσουμε ότι δεν υποστηρίζουμε αυτήν την «ισότητα γάμου». Αντιμετωπίζουμε την απόρριψη. Αντιμετωπίζουμε – θα έφτανα να πω μέχρι και αυτό – τη δαιμονοποίηση, όσον αφορά ορισμένους από εμάς, και είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι αυτή η ομάδα των λίγων έφτασε στο σημείο να μας προσβάλλει τόσο, ώστε να μας θεωρούν ως την ανερχόμενη μειονότητα μιας νέας εποχής. [...]
Η σημερινή οικογένεια έχει πολλά προβλήματα και εκεί πάνω πατήσανε τα λοατκι και κάνουν όσα κάνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να φτάσεις σε ηλικία γάμου και να πρέπει να συστήσεις τους πισωγλεντηδες δύο (;) η περισσότερους "πατεράδες σου, η τις λεσβιες"μανάδες" σου στα συμπεθέρια, δεν ... Άστο καλύτερα...
...ἔτσι ἀκριβῶς...!
Διαγραφήἀϕοῦ μὲ χίλια κόλπα
καὶ μαγιολικά,
μᾶς ἔϕτασαν
-ἀϕοῦ... ἀϕεθήκαμε-
καὶ πιάσαμε πᾶτο,
τώρα λένε πῶς θὰ μᾶς θεραπεύσουνε...
μὲ τήν γλίτσα...
(ξύνοντας τόν πάτο...)
σ´ἕνα βαρέλι μέσα...
...ἄπατος γκρεμός...!