Σε ρόλο «ψευτοθόδωρου» ο πάπαΘεόδωρος Αλεξανδρείας.

Γράφει ο Μέτοικος

«Ένα ψέμα που λέγεται συνέχεια, στο τέλος γίνεται αλήθεια», έλεγε ο μάστορας στην ψευδολογία Βλαντίμιρ Λένιν. Όχι πως, ο πάπαΘεόδωρος του δύσμοιρου Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας βρήκε χρόνο να μελετήσει τα γραπτά του Λένιν την εποχή που ήταν πατριαρχικός έξαρχος στη Ρωσία, αλλά σε ρόλο «ψευτοθόδωρου» τσαμπουνάει εύκολα το ψέμα της «αγάπης».

Με «αγάπη» κάποτε μιλούσε και, άλλα ορκιζόταν στους «φίλους» του Ουκρανούς και, πάλι με «αγάπη» τώρα που με ψήφους τον έκαναν πάπα ψελλίζει από θρόνου εναντίον τους κατηγορίες, με «αγάπη» θυμόταν τα χρόνια που ήταν κοντά στο Ρωσικό λαό ως επίσκοπος και, τώρα, πάλι με «αγάπη» προς τις εξουσίες του «παρόντος αιώνος του απατεώνος» κίνησε την πτέρνα ενάντια των Ρώσων και, πρόσφατα, με «αγάπη» από τον άμβωνα δήλωσε ότι: «Η Εκκλησία είναι αγκαλιά. Δεν είναι πρωτοδικείο ούτε δικαστήριο. Είναι αγάπη»!

Και, βέβαια, ως «αγάπη», κατά τον πάπα Αλεξανδρείας και Αφρικής, η Εκκλησία δέχεται και «δεν κατακρίνει ούτε λέει τη γνώμη της (!), αλλά θέλει να είναι όλοι ευτυχισμένοι όποια κατεύθυνση και αν διάλεξαν»!

Τι διδάσκει «εν ματαιότητι του νοός αυτού» ο πάπαΘεόδωρος; Που διάβασε ότι η Εκκλησία είναι αγάπη;
Με θράσος «και πάντα χαλινόν αιδούς και σωφροσύνης αποπτύσας…» απ’ άμβωνος ο πάπαΘεόδωρος δίδαξε ότι, η ταλαίπωρη Εκκλησία της Αλεξάνδρειας έπαψε επί των ημερών του, να είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας»!

Στην «αγάπη» του πάπαΘεόδωρου Αλεξανδρείας, προφανώς, χωρούν και όσοι «μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα» και, κυρίως, όσοι παρεδόθησαν από το Θεό «εἰς πάθη ἀτιμίας… ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους… τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι» διότι αυτός, ο πάπας Αλεξανδρείας, θέλει όπως ο ήρωας του ελληνικού κινηματογράφου «ψευτοθόδωρος» να «είναι όλοι ευτυχισμένοι όποια κατεύθυνση και αν διάλεξαν»!

Η εκδοχή αυτή βολεύει τόσο τον πάπαΘεόδωρο Αλεξανδρείας, όσο και όλους τους «αγαπούληδες» επισκόπους, καθότι, στο «στραβοί- κουτσοί όλοι στον άγιο Παντελεήμονα», βρίσκουν στήριγμα σε κάθε τους κακοδιδασκαλία.

«Ἐκκλησία ἐστὶ ἡ ὁρατὴ ἐπὶ τῆς γῆς βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ λαβοῦσα μὲν τὴν ἀρχὴν ἐν τῷ παραδείσῳ, διὰ δὲ τοῦ Ἀβραὰμ καὶ τῶν Πατριαρχῶν μέχρι Μωϋσέως, καὶ διὰ τοῦ νόμου μέχρι Χριστοῦ ἀναδειχθεῖσα» αποφαίνεται ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως αν, βεβαίως, έτυχε να ακούσει την ύπαρξή του ο δύσμοιρος πάπας Αλεξανδρείας.

Η Εκκλησία, πάπα Αλεξανδρείας, κατά τον Απόστολο Παύλο, είναι «τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου», διότι «Ὑμεῖς [όσοι, δηλαδή, εις Χριστόν εβαπτίσθημεν είμαστε] σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους».

Ο Χριστός και Θεός ημών, πάπα Αλεξανδρείας Θεόδωρε, είναι «ιατρός των ψυχών και των σωμάτων» μόνον εάν ακούσει από τους «τυφλούς» «υἱὲ Δαυὶδ Ἰησοῦ, ἐλέησόν μας» ή, εάν απαντήσουν όλοι οι παντοιοτρόπως αμαρτάνοντες «ναὶ κύριε» στην ερώτησή Του «πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» εξαιρέτως δε σώζονται οι αμαρτωλοί, εάν ο Κύριος κάνει έλεος.
«εἷς ἐστιν ὁ νομοθέτης καὶ κριτὴς ὁ δυνάμενος σῶσαι καὶ ἀπολέσαι» παπαΘεόδωρε· «σὺ δὲ τίς εἶ ὁ κρίνων τὸν πλησίον» δίνοντάς του χωρίς μετάνοια άφεση αμαρτημάτων που, του προσπορίζουν την αιώνια καταδίκη, σύμφωνα με τους Αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τις αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων;

Ταλαίπωρος ο άνθρωπος. Εάν ο πάπας Αλεξανδρείας δέχεται τους πάντες και θέλει να «είναι όλοι ευτυχισμένοι όποια κατεύθυνση και αν διάλεξαν»! Ποια η ανάγκη για το μυστήριο της εξομολογήσεως, τουλάχιστον, πριν τη Θεία Κοινωνία;

Πως νομίζει ο πάπαΘεόδωρος Αλεξανδρείας ότι μπορούν να σωθούν και να «είναι όλοι ευτυχισμένοι όποια κατεύθυνση και αν διάλεξαν»; Έχει άραγε συνείδηση ότι, με τέτοιες διδασκαλίες υπονομεύει τη σωτηρία ανθρώπων;

Συμφωνεί ο πάπαΘεόδωρος με το γάμο των ομοφυλόφιλων και διαφωνεί με την απόφαση της ψευδοσυνόδου στο Κολυμπάρι, στην οποία υπερψήφισε όλες τις αποφάσεις;
Δεν έτυχε όμως ο Αλεξανδρείας να ακούσει πως, ακόμα και για το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως υπάρχει ένας γάμος, ο εκκλησιαστικός;

«Εί τέλος παιδείας το εαυτόν αισχύνεσθαι, εσχάτης απαιδευσίας το μηδέ τους άλλους αισχύνεσθαι» έγραφε ο Πατέρας της Εκκλησίας Μέγας Φώτιος σε Μητροπολίτη Λαοδικείας.

Μα δεν ντρέπεται καθόλου τους Ορθοδόξους χριστιανούς ο πάπας Αλεξανδρείας;
Δεν αισχύνεται ούτε τον εαυτόν του όταν παρακαλά τις τζιβιτζιλού και τους σοδομίτες «ό,τι [και εάν] αποφασίσουν [να] προσέξουν την ζωούλα αυτών των μικρών παιδιών» που θα υιοθετήσουν;