Ο ταπεινός είναι σαν να μην υπάρχει. Ζει κανείς δεχόμενος όλους τους πειρασμούς, υπομένοντας, και νιώθει πως κανείς δεν είναι ακάθαρτος σαν και αυτόν, και έρχεται στιγμή που ενώνεται με την χαρισματική ταπείνωση με τον Θεό. Τότε νιώθει πως ο Θεός είναι αγάπη και ζει τον Παράδεισο από τώρα.
• Αυτά τα βάσανα που επιτρέπει ο Θεός από βλακεία μας ή από κακότητα των άλλων , πάνε να μας πλακώσουνε. Αν το δούμε μέσα στην Εκκλησία, δοξολογούμε τον Θεό που πήγαν να μας σφάξουν, για αυτούς που πήγαν να μας σφάξουν ευχαριστούμε και για αυτά όλα. Αν δεν υπήρχαν αυτά, δεν θα γινόταν τίποτα. Αν μη αποθάνειν, αυτός μόνος μένει ο ζωντανός σπόρος, αν αποθάνει πολύ καρπό φέρει.
• Πρόσεχε τους λογισμούς σου και μην θεωρείς κανένα άνθρωπο κακό, μπορεί με άλλο Φως κάποια στιγμή να δεις αλλιώς, οπότε μην ακολουθείς τους λογισμούς αυτούς. Εφόσον υπάρχει αγάπη, εκείνη θα καλύψει των άλλων τα σφάλματα, η δε έλλειψη αγάπης έρχεται από τα σκοτεινά της ψυχής. ΄Τίποτα δεν προσβάλλει τη παρουσία του Θεού όσο η κρίση για τα ελαττώματα των άλλων . Μη καταδικάσεις ή παιδεύσεις εντός σου τον άλλον. Όποιος συνεχώς έχει στο νου του εμπάθεια ή παροξυσμό πρός τους συνανθρώπους του είναι αδύνατον να αξιωθεί της Πνευματικής γαλήνης που αφήνει να εκκολαφθεί, η αίσθηση της αγαθοσύνης του Θεού απέναντι στον κόσμο.
• ...οι άγιοι έχουν υποστεί διάφορους θανάτους από τους αμαρτωλούς και τους κακούργους , προκειμένου να τους οδηγήσουν δια της αγάπης στην οδό του Θεού. Όσοι έχουν συνείδηση της οικονομίας του Θεού και αξιώθηκαν να γνωρίζουν πλήρως το Θέλημά Του, θα πεθάνουν υπέρ των αμαρτωλών, καθομοίωσιν του Υιού του Θεού.
• Δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να θεωρήσει τον άλλο κακό, εκτός αν είναι ο ίδιος τελείως ξένος πρός την γνώση της ελπίδος Του.
Πόσο σωστοί xριστιανοί είμαστε; - Αρχιμανδρίτης π.Νικηφόρος Κοντογιάννης.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=xmD6VYCon8E