Σιατίστης Παύλου Αιώνια η μνήμη.

Σήμερα ο άνθρωπος διεκδικεί τα «δικαιώματά» του απέναντι και στο Θεό, αλλά και στην ίδια τη φύση, στην ίδια τη ζωή. Σήμερα διεκδικεί το «δικαίωμά» του να διαστρέψει και τη φύση και τη ζωή. Το αποτέλεσμα είναι ότι ζει στη δυστυχία. Στην απόλυτη δυστυχία.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος γίνεται προκλητικός. Προκλητικός γίνεσαι, όταν δεν νοιώθεις ασφαλής. Προκαλείς για να νιώσεις ότι υπάρχεις, ότι είσαι κάποιος. Οι διαδηλώσεις «υπερηφάνειας» είναι η πιο τρανή απόδειξη.

Βαπτίζοντας την κίνηση μου ως «υπερηφάνεια» ο πρώτος που θέλω να πείσω είναι ο εαυτός μου. Ο τίτλος είναι απόλυτα χαρακτηριστικός τής ανασφάλειας.

Ο άνθρωπος που πραγματικά αγαπά, ο άνθρωπος που νιώθει ότι δεν υπάρχει αγάπη χωρίς αλήθεια, ο άνθρωπος που συνειδητοποιεί ότι μόνο η αλήθεια ελευθερώνει, δεν είναι προκλητικός.

Δεν είναι προκλητικός γιατί χαίρεται και η χαρά τον πληρώνει και τον κάνει ασφαλή. Δεν χρειάζεται την επιβεβαίωση, γιατί νοιώθει ασφαλής, πλήρης και γι’ αυτό χαρούμενος. Δεν τον νοιάζει αν ο άλλος τον απορρίπτει γιατί δεν ζει από την σάρκα τού άλλου, αλλά από το αίμα τού Θεού...

...Ξέρω ότι αυτά δεν τα καταλαβαίνουν πολλοί, γιατί δεν θέλουν να τα καταλάβουν, γιατί θα καταρρεύσουν αν τα καταλάβουν.