Χαῖρε πλοῦτε τῶν Ἀγγέλων καί τοῦ κόσμου χαρμονή.
Χαῖρε Ἄχραντε Παρθένε καί ἠμῶν καταφυγή. Χαῖρε αὐγή ἀκτινοφόρος ὀρθρινῆς ἀνατολῆς . Χαῖρε φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου,φέγγους ὄντως ἡ βολίς. Χαῖρε μύρο ἀειφόρον εὐωδία μυστική. Χαῖρε ρόδον Παραδείσου εἰς ἐμέ τόν δυστυχῆ. Χαῖρε ἄκουσμα πού εὐφραίνει,ἀηδών ἑωθινή. Χαῖρε μέλισμα καί ἦχος ψαλμωδία ποθεινή. Χαῖρε γεῦσις γλυκυτάτη μελιστάλακτος ἁγνή . Χαῖρε νέκταρ ἀειζώου, ἀκενώτου Σύ πηγῆς. Χαῖρε αἴσθησις ἡ Θεία ἀποσμήχουσα δεινούς ρύπους,ἁμαρτίες ,πάθη ,λογισμούς τούς ζοφερούς. Χαῖρε ἡ νικώσα Ἅδην Μήτηρ ὄντως Τοῦ Θεοῦ. Χαῖρε Μήτηρ ὡς ὑπάρχεις καί ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ. Χαῖρε ἔαρ Τοῦ Χριστοῦ μου κοσμημένον ἀρεταίς. Χαῖρε Κόρη ἁγνοτάτη ἤν ὑμνούσιν γενεαί!
π. Διονύσιος Ταμπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου