κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης "Με χρόνους με καιρούς και ήμισυ καιρού, κάποιος αμαθής, αμαρτωλός χυδαίος, καμμία γυναίκα του λαού πτωχή σ’ ενθυμείται κι έρχεται να σου φέρ’ όχι χρυσόν, αλλά ολίγο λιβάνι, ένα κερί, κι ολίγο λάδι στην μποτίλια/ σ’ εσέ που είσαι όλων ο δοτήρ".