Είμασταν πιό λερωμένα παιδιά . Τα γόνατά μας ήταν γεμάτα πληγές και σπυριά απο τα πεσίματα πάνω στις πέτρες και στα χώματα . Πηγαίναμε στα μαντριά και ευωδίαζε η χωνεμένη γίδινη κοπριά . Κάθε Λαζάρου μαζεύαμε αγριολούλουδα και παπαρούνες και στολίζαμε το καλαθάκι . Άν κάποιο κοριτσάκι ήταν ανεπτυγμένο και μεστωμένο , του έλεγαν " εσύ αυγό θέλεις ή γαμπρό " ! Το γλυκό μας κάθε απόγευμα μία φέτα ψωμί μέ ζάχαρη και απο πάνω λάδι . Το παιχνίδι μας το κουτσό , που ζωγραφίζαμε στο χώμα και το σχοινάκι . Απο μικρά εξασκούμασταν στην διακονία του πλησίον , της αποκλειστικής οικογένειας , του συγγενούς , του γείτονα . Έτσι μάθαμε την ταπείνωση , την εργατικότητα , την αντίληψη του πλησίον . Μάθαμε την χειρωνακτική εργασία , το εργόχειρο , το κέντημα , τον αργαλειό .
Δεν πάθαμε και τίποτα ....
Σιγά σιγά αστικοποιηθήκαμε λόγω της ανάγκης της εξελίξεως και της προόδου .....
Γιατί σκάφη μωρέ, χάθηκε η θάλασσα; (άσχετο, το ξέρω)
Και κάτι άλλο άσχετο: μάγκες, πολλά φρούτα φέτος τα δέντρα. Το είδα κι εγώ, το λένε κι άλλοι. Και ελιές, λένε αυτοί που έχουν πολλές. Μήπως Κάποιος ακούει που μας τρομάζουν ότι έρχεται πείνα και είπε να μας θυμίσει Ποιος κάνει κουμάντο εδώ πέρα. Μήπως, λέω. Μπορεί νά 'ναι "σύμπτωση". Λέξη κι αυτή, ε;
Ε ε έρχεται.....
ΑπάντησηΔιαγραφή...δύσκολες...σκληρές...
ΑπάντησηΔιαγραφή...μὰ...τότε...
δὲν τὴν γνωρίζαμε ἀκόμη τὴν γκρίνια...
(καὶ την κρυφή γοητεία της...)
Είμασταν πιό λερωμένα παιδιά . Τα γόνατά μας ήταν γεμάτα πληγές και σπυριά απο τα πεσίματα πάνω στις πέτρες και στα χώματα . Πηγαίναμε στα μαντριά και ευωδίαζε η χωνεμένη γίδινη κοπριά . Κάθε Λαζάρου μαζεύαμε αγριολούλουδα και παπαρούνες και στολίζαμε το καλαθάκι . Άν κάποιο κοριτσάκι ήταν ανεπτυγμένο και μεστωμένο , του έλεγαν " εσύ αυγό θέλεις ή γαμπρό " ! Το γλυκό μας κάθε απόγευμα μία φέτα ψωμί μέ ζάχαρη και απο πάνω λάδι . Το παιχνίδι μας το κουτσό , που ζωγραφίζαμε στο χώμα και το σχοινάκι . Απο μικρά εξασκούμασταν στην διακονία του πλησίον , της αποκλειστικής οικογένειας , του συγγενούς , του γείτονα . Έτσι μάθαμε την ταπείνωση , την εργατικότητα , την αντίληψη του πλησίον . Μάθαμε την χειρωνακτική εργασία , το εργόχειρο , το κέντημα , τον αργαλειό .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πάθαμε και τίποτα ....
Σιγά σιγά αστικοποιηθήκαμε λόγω της ανάγκης της εξελίξεως και της προόδου .....
...ἀνάγκη ἦταν, γιὰ τοὺς
ΑπάντησηΔιαγραφήμεγάλους καὶ ἰσχυρούς τοῦ κόσμου τούτου,
ποὺ χρύσωσαν κατάλληλα τὸ χάπι γιὰ τὸν λαό...
ποὺ ασυναίσθητα
Στο χωριό, ωραία χρόνια. Το τι γελιο καναμε δεν περιγράφεται. Ακόμα και το μπανιο μια περιπέτεια. Σκαφη και κατσαρόλα με την μεγάλη κούπα της γιαγιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί σκάφη μωρέ, χάθηκε η θάλασσα; (άσχετο, το ξέρω)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι άλλο άσχετο: μάγκες, πολλά φρούτα φέτος τα δέντρα. Το είδα κι εγώ, το λένε κι άλλοι. Και ελιές, λένε αυτοί που έχουν πολλές. Μήπως Κάποιος ακούει που μας τρομάζουν ότι έρχεται πείνα και είπε να μας θυμίσει Ποιος κάνει κουμάντο εδώ πέρα. Μήπως, λέω. Μπορεί νά 'ναι "σύμπτωση". Λέξη κι αυτή, ε;
Ανώνυμε, 29 Σεπτεμβρίου 2022 - 4:19 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλε στον λογαριασμό και τα αγριογούρουνα που πλημμύρισαν την Ελλάδα...
..και δεν είναι ούτε κοσέρ, ούτε χαλάλ..
Μόνο για χριστιανούς!!!