Παρασκευή 1 Ιουλίου 2022

Ὅταν ἀπέλασαν τὸν Καντιώτη ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος, διότι ἔβγαλε ἕνα πύρινο ἀντι-Οἰκουμενιστικὸ λόγο!

May be an image of 1 person, beard and outdoors
----------------------------------------------------------------
Απόσπασμα ομιλίας του Μητρ. Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώ
 τη στην πανηγύρι της Ι. Μ. Κουτλουμουσιου το 1990 
 
Ὁ λόγος τοῦ μητροπολίτου Αὐγουστίνου ἄναψε φωτιὲς στοὺς πατριαρχικούς, γι᾽ αὐτὸ ὁ τότε διοικητὴς τοῦ Ἁγίου Ὄρους  Λούλης, κατ᾽ ἐπιθυμίαν τῶν οἰκουμενιστῶν, διέταξε τὴν ἀπέλασι τοῦ ἱεράρχου! Τὸν ξύπνησαν νύκτα, τοῦ ἀνακοίνωσαν ὅτι εἶνε ἀνεπιθύμητος στὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ζήτησαν ν᾽ ἀναχωρήσῃ ἐκείνη τὴν ὥρα! Φοβοῦνταν νὰ περιμένουν μέχρι τὸ πρωί, μὴ τυχὸν πάρουν εἴδησι γιὰ τὴν ἀπαίσια πρᾶξι τους οἱ μοναχοί καὶ ξεσηκωθοῦν. Τέτοιου εἴδους ἀγάπη καὶ ἀνεκτικότητα ἔχουν οἱ οἰκουμενισταὶ γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους· δὲν σεβάστηκαν οὔτε ἕνα γέροντα ἀγωνιστὴ ἱεράρχη!
 
 
«…Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου ἐκφράζονται χυδαιότατα γιὰ τὸ Πηδάλιο, τὸ ὁποῖο εἶνε ἐπιμελημένη συλλογὴ ὅρων καὶ κανόνων τοπικῶν καὶ οἰκουμενικῶν Συνόδων μετὰ ἑρμηνείας καὶ ὑπομνηματισμοῦ ἀπὸ τὸν περιώνυμο Ἁγιορείτη μοναχὸ ἅγιο Νικόδημο. Ὀνομάζουν τὸ Πηδάλιο …χαρτὶ ὑγείας!
Στὸ κλίμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τελευταίως καλλιεργεῖται ἕνα πνεῦμα νεοπατερισμοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ὅσα εἶπαν καὶ διέταξαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸ παρελθόν, σὲ τοπικὲς καὶ οἰκουμενικὲς Συνόδους, ἴσχυαν γιὰ «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», ἀλλὰ τώρα ἔχασαν τὴν ἀξία τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν σύγχρονοι πατέρες θεσπίζουν νέους ὅρους, θεσμοὺς καὶ ἤθη στὴν Ἐκκλησία, τὰ ὁποῖα καὶ ἔχουν κατ᾽ αὐτοὺς σήμερα ἰσχὺν καὶ ἀξία! Αὐτοὶ διαχειρίζονται τὰ μεγάλα θέματα τῆς πίστεως καὶ ἔχουν ἀναφαίρετο δικαίωμα μὲ τὶς οἰκουμενιστικές τους ἐκδηλώσεις νὰ ὑποδουλώσουν τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στὸν μινώταυρο τοῦ παπισμοῦ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν».
Συνέπεια αὐτῶν εἶνε, ἄλλος ἱεράχης νὰ πιστεύῃ, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε τὸ ἀναμάρτητον… Καὶ εἶνε αὐτός, παρακαλῶ, ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ κλίματος ἐν ἐνεργείᾳ, χωρὶς νὰ τοῦ γίνῃ οὔτε ἡ παραμικρὰ παρατήρησις, δεδομένου ὅτι ἑκατοντάδες ἐπιστολῶν, ἀναφορῶν, ὑπομνημάτων τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν εἶχαν σταλῆ στὸ Πατριαρχεῖο… Ἐγὼ δὲ ἀπέστειλα στὸ Πατριαρχεῖο ἐμπεριστατωμένη μήνυσιν κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ ἱεράρχου, ἀλλὰ δυστυχῶς ἡ μήνυσίς μου πέρασε στὸ χρονοντούλαπο, χωρὶς κἂν νὰ ἐξετασθῇ, χωρὶς κἂν νὰ διαταχθοῦν ἀνακρίσεις.
Ἀντὶ δὲ νὰ ἐπιπλήξουν ἔστω καὶ μὲ τὴν ἐλαφροτέραν ἐπίπληξιν τὸν ἱεράρχη ποὺ ἐξέφερε τὴν βλάσφημη καὶ αἱρετικὴ αὐτὴ δοξασία, ἀπέστειλαν οἱ ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἐπιστολὴν πρὸς ἐμέ, διὰ τῆς ὁποίας εἰρωνικῶς γράφουν, ὅτι «εἶμαι εὐαίσθητος καὶ σκανδαλίζομαι ἀπὸ ὡρισμένες ζωηρὲς ἐκφράσεις»!
 
Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἕνας ἀπὸ τοὺς παρισταμένους μοναχοὺς – μέλη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὁ τῆς μονῆς Ἰβήρων, διέκοψε τὸν σεβασμιώτατο καὶ μὲ ὕφος αὔθαδες εἶπε, ὅτι δὲν περίμεναν σὲ μιὰ τέτοια ἐπίσημη ἡμέρα νὰ θιγῇ ἕνα τέτοιο θέμα.
Ὅλοι περιμέναμε, εἶπε, ἡ ὁμιλία σας νὰ στραφῇ στὸ ἑορταζόμενο γεγονὸς τῆς ἁγίας Μεταμορφώσεως. Κατόπιν τούτων διαμαρτυρόμεθα καὶ ἀποχωροῦμε τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας.
Καὶ ἀπεχώρησε αὐτὸς καὶ ἕνα ἀκόμη πρόσωπο. Στὴν συνέχεια ἔδωσαν ἐντολὴ νὰ ἀποχωρήσουν καὶ ἄλλα δύο μέλη, παρὰ τὴν θέλησί τους… 
 
Ὁ ἡγούμενος τῆς μονῆς εἶπε· «Συνεχίστε, σεβασμιώτατε».
 
Ὅλος δὲ ὁ ὑπόλοιπος λαὸς καὶ οἱ μοναχοὶ παρέμειναν στὴν θέσι τους μέσα στὸ ναὸ καὶ συνέχισαν τὴν ἀκρόασι τῆς ὁμιλίας τοῦ ἱεράρχου, ὁ ὁποῖος στοὺς ἀδίκως διαμαρτυρηθέντας καὶ θεατρικῶς ἀποχωρήσαντας εἶπε, ὅτι μίλησε γιὰ τὴν Μεταμόρφωσι τὸ πρωί, ὅταν αὐτοὶ ἔλαμψαν μὲ τὴν ἀπουσία τους. Καὶ μὲ στεντορεία τὴ φωνὴ προσέθεσε·
 
«Ἐμεῖς δὲν θα παύσωμε νὰ λαλοῦμε μὲ τὴν γλῶσσα τῆς ἀληθείας, ἔστω καὶ ἂν διωχθοῦμε, ὅπως διωχθήκαμε στὸ παρελθόν. Ἐμεῖς πάνω ἀπ᾽ ὅλα ὡς πολυτιμότερο ἀγαθὸ θεωροῦμε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ τὴν διαφυλάξουμε ἀκεραία καὶ ἀλώβητη.
Ἂν κάποιοι κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ θέλουν νὰ τὴν προδώσουν καὶ νὰ τὴν παραδώσουν στὸν ἀντίχριστο πάπα, ὁ λαός, ὁ εὐσεβὴς λαός, ὁ πάντοτε σταθεὶς ἄγρυπνος ὡς φρουρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ τώρα θὰ ὑψώσῃ τὸ ἀνάστημά του καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ τέτοια προδοσία.
Ἐκφράζω βαθυτάτη λύπη, διότι τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ ὁποῖο θεωρεῖται πρόμαχος τῆς Ὀρ¬θοδοξίας καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν ἱερῶν παραδόσεων –κατ᾽ ἐμὲ δὲ καὶ ἀλεξικέραυνον τῆς ὀρθοδόξου Ἑλλάδος–, προδίδεται ἀπὸ μοναχοὺς οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν βλασφήμους ἱεράρχας… Εἶνε τοῦτο σημεῖον ἐσχάτης καταπτώσεως! Ἀλλ᾽ ἂν αὐτοὶ τόσο φθηνὴ ἀντίληψι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἔχουν, ἂς μὴ λησμονοῦν ὅτι ὑπάρχει λαός, ὑπάρχει τὸ λεῖμμα τῆς εὐσεβείας, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι πεθαίνουν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχουν ὡς σύνθημα «Ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψουν στοὺς νεωτεριστὰς νεορθοδόξους καὶ νεοπάτορες νὰ νοθεύσουν τὴν πίστι καὶ νὰ ὑποτάξουν τὴν Ὀρθοδοξία.
 
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ
ΕΝ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΤΗ 28/9/1990
 

 
Σχόλιο:Έτσι θέλει ωρέ ο λαός του Θεού τους Ορθόδοξους Δεσποτάδες με καρδιά..που ειναι κριμένοι;;;
Αχ οι Αγιορείτες ,τελικά πάντα υπήρχαν οι "σφίγγες"  Ιβηρίτες ε;
 

11 σχόλια:

Εμμανουήλ είπε...

Εάν κάποιος μελετήσει πολύ προσεκτικά την Θεόπνευστη Αγία Γραφή και ιδιαίτερα την Καινή Διαθήκη, αλλά και ΟΛΗ την Εκκλησιαστική ιστορία, θα καταλάβει ξεκάθαρα ότι:

Το αποδεικτικό στοιχείο της ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΣ ενός ΑΛΗΘΙΝΟΥ ποιμένα της Εκκλησίας, είναι ο ΔΙΩΓΜΟΣ που υφίσταται ο ίδιος, όχι μόνο από τους άθεους αλλά και από τους ψευτο-ποιμένες της Εκκλησίας (και από άλλους ψευτο-χριστιανούς).

* * *

Τα ίδια είπε δημοσίως και ο αναφερόμενος μακαριστός Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης.

Τα ίδια έγραψε και σε βιβλίο του, με διαφορετικά λόγια, και ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως ο Θαυματουργός, ο οποίος ΔΙΩΧΘΗΚΕ και από την Εκκλησία (από ψευτο-ποιμένες της Εκκλησίας).

Εμμανουήλ είπε...

Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αντί να ΠΟΛΕΜΑ τους Αγίους της Εκκλησίας (με όσα λέγει και κάνει), θα έπρεπε να προσπαθήσει να αποφύγει την εκπλήρωση της προφητείας που λέγει ότι:

Το ίδιο προαναφερόμενο Πατριαρχείο θα πνιγεί μέσα στο αίμα.

* * *

Μια παρόμοια προφητεία των Αγίων του Αγίου Όρους, προαναγγέλλει κάτι το παρόμοιο, και για ένα μέρος του Αγίου Όρους, ΟΧΙ για ΟΛΟΚΛΗΡΟ το Άγιο Όρος.

mnk είπε...

Kαι με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.
Σε δυο βάρκες.
Εκεί είναι.

Κάποτε, οι Δεσποτάδες, στην Επισκοπή τους, ήταν ακριβώς αυτό: Δεσπότες, εδέσποζαν. Οι Επισκοπές ήταν Δεσποτάτα, με την μεσαιωνική έννοια.

Απ' όταν παραδέχτηκαν άφωνοι την κατάλυση του συνοδικού συστήματος και τις βλασφημίες του Κολυμπαρίου, μετατράπηκαν σε υφισταμένους που φοβούνται και την σκιά τους κι εκτονώνουν τον δεσποτισμό τους μόνον στους Ιερείς.

Πόντο-πόντο ξηλώνεται το πουλόβερ.
Μέχρι να βρει η αρίδα τον ρόζο.
Έρχου Κύριε!

Ελλας ορθοδοξων είπε...

Εμείς γιατί δεν τον Μιμούμαστε στην Αποτείχιση από τους Αιρετικούς και Σχισματικούς Οικουμενιστές; 🤔 μήπως η Μίμηση είναι επιλεκτική;

Georgios Tatsis είπε...

Ο άγιος ομολογητής επίσκοπος Αυγουστίνος εννοούσε βεβαίως τον μητροπολίτη Ιεζεκιήλ-δεν θυμάμαι τον τίτλο του(sic)-βοηθο επίσκοπο (sic) του Αυστραλίας που πέρυσι αναβαθμίστηκε απ'την σύνοδο του γυφτομαχαλα του Φαναρίου σε Μητροπολίτη για αυτό ακριβώς μάλλον:"ΕΠΕΙΔΉ ΚΆΠΟΤΕ ΑΠΕΚΆΛΕΣΕ ΤΟ ΙΕΡΌΝ ΠΗΔΆΛΙΟΝ,ΚΩΛΟΧΑΡΤΟ!!!"ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΊΡΟΝΤΑΙ!!!

Georgios Tatsis είπε...

"Googl-άρησα λίγο και ιδού: Μητροπολίτης Δέρβης Ιεζεκιήλ Κεφαλάς

Ο ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ είπε...

Υπήρξαν στην σύγχρονη εποχή πνευματικά αναστήματα τα οποία απορρίφθηκαν και πολεμήθηκαν.
Μεγάλη η παρακαταθήκη που μας άφησαν και ας θυμηθούμε ορισμένους.
Παπά Γιώργης Μεταλληνός, παπά Γιάννης Ρωμανίδης, πατήρ Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος, Πατήρ Ανανίας Κουστένης και πόσοι άλλοι, μη συμπεριλαμβανομένων των αγιορειτών.
Ουδείς εξ αυτών έγινε αποδεκτός από την επίσημη εκκλησία.
Τελικά η Ορθοδοξία διώκεται μέσα στον χρόνο αλλά και ο διωγμός αυτός την γιγαντώνει και την καθιερώνει στις κοινωνίες.
Αλίμονο στούς διώκτες της.

GeorGRE είπε...


Αν διώκεται ένας ιερέας
από κάτι σιδερωμένα
αρχιμανδριτάκια
που έχουν δύο πτυχία
τέσσερα μεταπτυχιακά
και μία ...γραφειάρα
τότε καλά κινείται.

Αν τον επαινούν
να ...ψαχτεί μήπως
κάπου λύπησε το Θεό.

Τομ είπε...

Υπήρχαν οι σφίγγες Ιβηρίτες, και υπήρχαν, όπως υπάρχουν και οι μέλισσες-εργάτριες Του Θεού στην Ιβήρων, όπου δεν φαίνονται στα σάιτ των iPad, αλλά μόνο αν κοιτάξεις προσεχτικά στα σκοτάδια, σε μια γωνιά του παρεκκλησίου της Πορτα'ί'τισσας...

Λυκούργος Νάνης είπε...

Ο μακαριστός π. Αυγουστίνος υπήρξε μπροστάρης του αντιοικουμενιστικού αγώνα. Με κηρύγματα, δημοσιεύματα, αναφορές, υπομνήματα, τηλεγραφήματα και ποικίλες παρεμβάσεις, ματαξύ των οποίων εξέχουσα θέση καταλαμβάνει η διακοπή του μνημοσύνου του πυραυλοκινήτως φερομένου προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών και κηρύσσοντος και φρονούντος αιρετικά μακαριστού Αθηναγόρα στην οποία προέβη μαζί με τους μακαριστούς Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και Παραμυθίας Παύλο το 1970, πολέμησε τον οικουμενιστικό ιό που έχει καθώς φαίνεται προσβάλλει ικανό αριθμό εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Αξίζει να παρατεθεί η κατακλείδα της έμπονης και αγωνιώδους επιστολής την οποία απηύθυνε το 1985 προς τον τότε πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Δημήτριο με αφορμή διάφορες εκτρωματικές οικουμενιστικές ενέργειες που σημειώνονταν τότε και που δυστυχώς εξακολουθούν να σημειώνονται με μεγαλύτερη ένταση και σε μεγαλύτερη έκταση και στις χαλεπές μας μέρες:
"Κρούων λοιπόν τον κώδωνα του κινδύνου εκ της εσχατιάς αυτής της Ελληνικής Πατρίδος εκφράζω την αγωνίαν ου μόνον του ποιμνίου μου, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΛΛΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ. Ακούσατε τας φωνάς αυτάς ως φωνήν υδάτων πολλών και μη μας φέρετε ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΟΝ ΘΕΣΙΝ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΩΜΕΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ.Ας μη θεωρηθεί τούτο ως απειλή, αλλ ως κραυγή πόνου και αγωνίας και ως υστάτη έκκλησις προς την υμετέραν Παναγιότητα διά την άμεσον επάνοδον της μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εις την τροχιάν εκείνην, η οποία εν Πνεύματι Αγίω εχαράχθη εις οικουμενικάς και Τοπικάς Συνόδους και εκ της οποίας αείμνηστοι πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας, πρότυπα αληθών ποιμένων, ουδ επ ελάχιστον παρεξέκλιναν, αλλ εθυσίασαν και αυτήν την ζωήν των υπέρ της Ορθοδοξίας".
Τέτοιου είδους γλώσσα χρησιμοποιούσε ο φλογερός και ασυμβίβαστος ποιμένας της Φλώρινας, το εξαίσιο αυτό θρησκευτικό και εθνικό σύμβολο, ο μικρός το δέμας αλλά γίγας το πνεύμα και το ομολογιακό φρόνημα μακαριστός και πολύκλαυστος π.Αυγουστίνος! Αλήθεια τι θα σκεπτόταν, τι θα έλεγε και έγραφε και προ πάντων τι θα έπραττε ο αείμνηστος αντικρύζοντας τις σημερινές ασχήμιες και την προδοσία που συντελείται γύρω μας;

Georgios Tatsis είπε...

Συγχαρητήρια,κ.Νανη!