Η επίθεση κατά του Αγίου Όρους δεν είχε σχέση με την επίσκεψη του Βαρθολομαίου; Με τις απειλές, άμεσα ή/και έμμεσα να εκτοξεύονται κατά των παραδοσιακών, ο Βαρθολομαίος, μετά απ’ όσα βλάσφημα έχει κάνει, εξασφάλισε ότι δεν θα τον υποδέχονταν τρεις και ο κούκος στις Καρυές. Θα ήτανε μία σοβαρή ήττα αν φαινότανε ότι δεν ελέγχει το Άγιον Όρος. Επιπλέον, δόθηκε και στην Πολιτεία η ευκαιρία να υπονομεύσει το ήδη προβαλλόμενο από αυτήν αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους με την αστυνόμευση. Αν θέλουμε να δούμε ποιος φταίει, δεν πρέπει να κοιτάξουμε ποιος κερδίζει;
Δέν πέρασε πολύς καιρός ἀπό τή σφοδρή ἐπίθεση πού δέχτηκε τό Ἅγιο Ὄρος ἀπό ὀργανωμένα συμφέροντα, πού ἤθελαν νά πλήξουν τό κύρος καί νά μειώσουν τήν ἀξία του στά μάτια τῶν Ἑλλήνων, κατασκευάζοντας «σκάνδαλα» καί διασύροντας μέ ἀνυπόστατες κατηγορίες ἁγιορεῖτες μοναχούς.
Τότε τά συστημικά κανάλια δίκαζαν καί καταδίκαζαν ὁμόφωνα συγκεκριμένη Ἱερά Μονή, ἐνῶ χρόνια ἀργότερα ἡ ἐπίσημη Δικαιοσύνη τήν δικαίωσε χωρίς φυσικά νά ὑπάρξει ἡ παραμικρή ἀνάκληση ἤ μεταμέλεια ἀπό τούς συκοφάντες, οἱ ὁποῖοι μέ τή λάσπη πού ἔριξαν, ἀκόμα ἐπηρεάζουν τούς μόνιμα κακοπροαιρέτους, πού ψάχνουν ὡς στήριγμα στήν ἀπιστία τους, τυχόν ἀπρεπῆ συμπεριφορά κληρικῶν, μοναχῶν καί ἁπλῶν πιστῶν.
Καί αὐτές τίς ἡμέρες, τό Ἅγιο Ὄρος ἔχει πέσει θύμα μίας ἀκατάσχετης καί ἀστήρικτης συνομωσιολογίας, ἀπό ἑλληνικά καί ξένα μέσα, ὡς τόπος πού δῆθεν ὑποθάλπει ἐγκληματίες καί ἐγκληματικές πράξεις, ἰδίως Ρώσων, οἱ ὁποῖοι ἐδῶ καί χρόνια ἔχουν ἀναλάβει τό ρόλο τοῦ «κακοῦ» καί «χρηματοδοτοῦν ἀνεξέλεγκτα μέ ρούβλια», ὁποιονδήποτε εἶναι ἀντίθετος μέ κάθε νεοταξική ἰσοπέδωση. Φθάσαμε, ἀκόμη, στό σημεῖο νά περιδιαβαίνει εἰσαγγελέας τά κελλιά τῶν ἐρημιτῶν, ἔπειτα ἀπό παραγγελίες ἀνθρώπων ἐντός τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Πάντα, ἄλλωστε, ὑπῆρχαν καί θά ὑπάρχουν οἱ πρόθυμοι. «Οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι».
Ἡ εὐφάνταστη συκοφάντηση ἀπό τά ΜΜΕ, ἐνισχύει τήν προσπάθεια τῆς Πολιτείας – σταθερά ἐχθρικῆς τίς τελευταῖες δεκαετίες πρός τά ὀρθόδοξα ἤθη καί τίς παραδόσεις – νά καταργήσει σταδιακά τό χιλιετές αὐτοδιοίκητο του Ἁγίου Ὄρους, καταπατώντας τό Σύνταγμα καί τίς Διεθνεῖς Συνθῆκες πού τό ἀναγνωρίζουν. Μέ τήν ἐνίσχυση τοῦ μύθου περί εἰσαγόμενης ἐγκληματικότητας στό Ἅγιο Ὄρος, θά μποροῦσε νά δικαιολογηθεῖ ἡ ἐντυπωσιακή ἐνίσχυση τῆς ἀστυνόμευσης ἑνός τόπου, ὁ ὁποῖος στήν πραγματικότητα – τό γνωρίζουν ὅλοι ὅσοι τόν ἔχουν ἐπισκεφθεῖ ἔστω καί μία μέρα – δέν ἐμπνέει σοβαρό κίνδυνο ἐγκληματικῶν πράξεων. Οἱ οἰκιστές τοῦ Ἄθωνα ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ἡ ἐφαρμογή τοῦ νόμου τῆς ἀγάπης καθιστᾶ τήν ἀστυνομική ἐπιτήρηση περιττή, τή στιγμή κατά τήν ὁποία στόν κόσμο, ἡ μή ἐφαρμογή τῆς ἀγάπης, ὅπως τή διδάσκει ὁ Χριστός, ὁδηγεῖ σέ κορύφωση τῆς σκληρῆς ἐγκληματικότητας, ἀφενός διότι δίχως Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται, ἀφετέρου διότι ἡ ὑλιστική νοοτροπία ὁδηγεῖ στήν ἀπελπισία καί στήν ψυχολογική κατάρρευση ἀνθρώπων πού ὑπό ἄλλες συνθῆκες δέν θά ἐγκληματοῦσαν.
Θά πρέπει νά ἀνατρέξει κάποιος αἰῶνες πίσω, γιά νά ἐντοπίσει βαριές ἐγκληματικές πράξεις στόν Ἄθωνα καί συγκεκριμένα στούς προγόνους τῶν σημερινῶν δυτικῶν φίλων μας, ὅταν μέ τήν εὐλογία τοῦ τότε οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κατέσφαξαν τούς μοναχούς τῶν Καρεῶν καί ἔκαψαν ζωντανούς τούς μοναχούς τῶν μονῶν Ζωγράφου, Ἰβήρων, Βατοπεδίου, ἐπειδή δέν δέχτηκαν τήν ψευτοένωση μέ τούς παπικούς.
Ποιός λοιπόν ὁ λόγος τῆς πρόσφατης ἐνίσχυσης τῆς ἀστυνόμευσης ἑνός τόπου μέ τόσο χαμηλή ἐγκληματικότητα, τή στιγμή κατά τήν ὁποία στήν Ἑλληνική Ἐπικράτεια, οἱ δεῖκτες τῆς βαριᾶς ἐγκληματικότητας ἔχουν ἐκτοξευθεῖ κατακόρυφα, δημιουργώντας αἰσθήματα ἀνασφάλειας στούς νομοταγεῖς πολίτες; Αναμφίβολα είναι άσκοπη και ύποπτη.
Ἡ πραγματική αἰτία, καθώς φαίνεται, εἶναι ἡ βούληση γιά φίμωση τῶν «ἐνοχλητικῶν» ἁγιορειτῶν, οἱ ὁποῖοι πάντοτε εἶχαν καί θά ἔχουν ἐπιρροή στούς πιστούς, ἐμπνέοντας τόν σεβασμό, σέ ἀντίθεση μέ κληρικούς πού ἐναρμονίζονται μέ τό κοσμικό φρόνημα, ὡς πρόθυμοι συνεργάτες τῶν ἰσχυρῶν της ἡμέρας.
Ἡ μοναχική παράδοση θέλει τούς μοναχούς νά ὑπερασπίζονται τήν πίστη ὅταν ἐκείνη κινδυνεύει νά νοθευτεῖ ἀπό αἱρετικές θεωρίες. Τό Ἅγιο Ὄρος πρωτοστατοῦσε διαχρονικά στόν ἀγώνα τῆς Ὀρθοδοξίας ἐνάντια στίς αἱρέσεις καί εἰδικότερα τίς τελευταῖες δεκαετίες ἐνάντια στήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ἀπό τά πρῶτα χρόνια τοῦ ἁγιορείτικου μοναχισμοῦ, ἕως καί λίαν προσφάτως, οἱ ἁγιορεῖτες θεωροῦσαν χρέος τή διασαφήνιση τῶν ὁρίων μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί αἵρεσης, διότι ἡ ὑπεράσπιση τῆς ἀλήθειας ἔχει βαρύνουσα σημασία γιά τή σωτηρίας μας.
Καί σήμερα, ὑπάρχουν ἁγιορεῖτες πατέρες πού ἀντιδροῦν σέ αἱρετικές θεωρίες καί ἀντικανονικές ἐνέργειες, κάτι πού ἡ ἐποχή τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας καί τῆς ἀσφυκτικῆς ἀνελευθερίας δέν μπορεῖ νά ἀνεχθεῖ. Γι’αὐτό καί οἱ ταγοί τῆς «μεγάλης ἐπανεκκίνησης», προσπαθοῦν νά τούς περιορίσουν μέ τή σπίλωση τῆς φήμης τους καί μέ τήν ὕπουλη κατάργηση τοῦ αὐτοδιοικήτου, τό ὁποῖο τό ἑλληνικό Κράτος ἔχει ἀφαιρέσει ἤδη ἀπό τήν ἐποχή τῆς ἀντιβασιλείας ἀπό τά μοναστήρια ἐκτός Ἁγίου Ὄρους καί ἐσχάτως τό ἀφήρεσε καί ἀπό τά Ἱερά Ἡσυχαστήρια μέ τό ν. 4559/2018 καί μέ τόν 337/2021 Κανονισμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τά Ἱερά Ἡσυχαστήρια.
Δέν ἐξαντλεῖται, φυσικά ἡ προσφορά τοῦ Ἁγίου Ὄρους στούς ἀντιαιρετικούς ἀγῶνες, ἀλλά ἀποτελεῖ ἀφετηρία μετανοίας γιά πολλές ψυχές. Χιλιάδες ἄνδρες ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα, τήν Κύπρο καί τό ἐξωτερικό, ἐπισκεπτόμενοι τό Ἅγιο Ὄρος, κοσμικοί, ἄθεοι, μασόνοι, μπλεγμένοι στόν ἀποκρυφισμό, στόν διαλογισμό, σέ σέκτες, ἄλλαξαν καί ἀλλάζουν ζωή ἐπηρεασμένοι ἀπό τόν ἀγγελικό βίο τῶν μοναχῶν καί τήν εὐτυχία πού ἀπορρέει ἀπό τήν ἀφοσίωσή τους στόν ἀγώνα γιά τή σωτηρία, παρά τίς στερήσεις, τούς κόπους, τήν ἐκκοπή τοῦ θελήματος. Μαθαίνουν τήν ἐξομολόγηση, πού ἀποτελεῖ προϋπόθεση τῆς σωτηρίας τῶν χριστιανῶν καί ἀπελευθερώνονται ἀπό τά δεσμά τῶν παθῶν καί τοῦ διαβόλου. Πληγωμένοι ἄνθρωποι βρίσκουν παρηγοριά στά ἀναστάσιμα παρηγορητικά λόγια τῶν μοναχῶν. Παραβατικοί, ναρκομανεῖς, ἀλκοολικοί κλπ, βρίσκουν ἐκεῖ τό νόημα τῆς ζωῆς πού δέν τούς ἔδωσε ἡ ὀργανωμένη Πολιτεία καί ἀλλάζουν ζωή. Νέοι μέ ἀνησυχίες, βρίσκουν μία ὄμορφη ἀντιπρόταση στήν ὑπερπερισσεύουσα Χάρη ἀπέναντι στό βοῦρκο τῆς πλεονάζουσας ἁμαρτίας. Μαθαίνουν νά προσεύχονται καί μέ τήν προσευχή νά ξεπερνοῦν τήν ἀπαισιοδοξία καί τά «ἀδιέξοδα» πού πληγώνουν τή νέα γενιά.
Ἀλλά ὑπάρχει καί μία πιό σπουδαία προσφορά τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Οἱ προσευχές τῶν μοναχῶν στόν Ἄθωνα ἀνεβαίνουν ὡς πύρινη στήλη στό θρόνο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔβλεπε καί μᾶς εἶπε ὁ Ἅγιος Πορφύριος. Ἐνισχύουν ἔτσι μυστικά ὅλο τόν κόσμο καί διαλύουν πολλά ἀπό τά σχέδια τοῦ διαβόλου καί τῶν συνεργατῶν του.
Εἶναι λοιπόν φυσικό, ὁ διάβολος καί τά ὄργανά του νά ἔχουν τό Ἅγιο Ὄρος σέ προτεραιότητα καί νά θέλουν ἀφ’ ἑνός νά τό μειώσουν στά μάτια τῶν ἀνθρώπων, ἀφ’ ἑτέρου νά ἀλλοιώσουν τό φρόνημά του καί νά τό μετατρέψουν σέ ἕνα φολκλορικό σημεῖο θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ, τοῦ ὁποίου οἱ οἰκιστές δέν θά δικαιοῦνται νά διαφωνοῦν μέ τά διάφορα κέντρα ἐξουσίας, ὑπό τήν ἀπειλή ἀστυνομικῶν διώξεων.
Οἱ συνέπειες τῆς ισχυρής ἀστυνομεύσεως των αγιορειτών στήν ἡσυχία, τὴν προσευχὴ, την ομολογία ἀλλά καί στήν προσφορὰ τὼν μοναχῶν στούς προσκυνητές, θα είναι τεράστιες με πρώτη και καλύτερη την αλλοίωση του ησυχαστικού και ειρηνικού κλίματος της Αθωνικής Πολιτείας.
Τασσόμαστε στό πλευρό τῶν ἁγιορειτῶν μοναχῶν καί ὑπέρ τῆς διεθνῶς καί συνταγματικῶς κατοχυρωμένης αὐτοδιοίκησης τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Προσευχόμαστε στήν Ἔφορο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, νά διαλύσει τά ἄνομα σχέδια ἐναντίον τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας. Μέ τήν ὑψηλή προστασία Της, τό Περιβόλι Της δέν ἐξαφανίστηκε οὔτε ἀπεμπόλησε τήν Ὀρθοδοξία, ἀντέχοντας στίς πιέσεις αἱρετικῶν βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων, στίς σταυροφορίες, στίς πειρατικές ἐπιθέσεις, στήν τουρκοκρατία, στή γερμανική κατοχή, στό συμμοριτοπόλεμο.
Φρονοῦμε ὅτι καί οἱ σημερινοί ἐχθροί του, πρός κέντρα λακτίζουν.
Πηγή και Εστία Πατερικών Μελετών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου