"Δοξα το εμβόλιο έχουμε θεό"

 

Κάθε φορά βαρέθηκα να μου χτυπάς την πλάτη

και να μου ζητάς να ‘μαι γερός και να τα χώνω,

σα να μου λες ότι τραβάμε ξέχωρο μονοπάτι

κι ό,τι ξεφουρνίζω μόνος το πληρώνω.

 

Θα σου φρεσκάρω τη μνήμη, συνταξιδιώτη κι αδερφέ μου,

τα ίδια λεκιασμένα λόγια πετούσαν κάποιοι κατά γράμμα.

 

Δεν παίζει ρόλο αν δε τους πίστεψα ποτέ μου

οι κακοτοπιές μόνο στους δειλούς αφήνουν τραύμα.

 

Κάνε κάτι, και σταμάτα να ζητάς πάλι από μένα.

Σαφή ορισμό το όνειρό μας δεν έχει

ούτε θαμπά νοήματα κανείς μη σκαρφιστεί.

 

Απλά έχει πύρινο βιος όποιος δε σκιάζεται κι αντέχει

κι όποιος γουστάρει τα όμορφα να μοιραστεί.

 

Γι’ αυτό μην κοντοστέκεσαι στα βουβά και στοιβαγμένα,

θα βυθιστείς στη λάσπη από τα σάλια τους.

 

Μέσα σου να περισώσεις όλα τα καλοβαλμένα.

Κοίτα τους καλά, έχουν τα χάλια τους.

 

Ολότελα μονάχοι σέρνονται και σκοτισμένοι

λοξοκοιτάζουν και υποδείξεις περιμένουν που να πάνε.

Άντρες μοντέρνοι κι απ’ τη βουή κατειλημμένοι

πίνουν, μεθάνε, τους φτύνουνε, γλεντάνε.

 

Μέχρι λοιπόν τη σκέψη σου καλά να κουλαντρίσεις

φύγε από τα ξέθωρα και τα ποδοπατήματα

κι όταν καλμάρουν οι καιροί έβγα να ζητήσεις

τα ρέστα σου απ’ τα νεκρά παραληρήματα.

 

Και να θυμάσαι, οι ξεπεσμένοι πριν ήταν καλόγνωμοι

κι ότι «αλεπού του βάλτου» είναι το παρανόμι μου,

στη σκοτεινή πλαγιά ακόμα είμαι, τη γνώριμη,

ΚΙ ΑΝ ΕΙΧΑ ΕΦΤΑ ΖΩΕΣ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΔΕ Θ' ΑΛΛΑΖΕ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ 

 

Μη μου χτυπάς απλά την πλάτη, κάνε κάτι.

 

Σ’ αυτό τον τόπο βασιλεύουνε τα λόγια.

 

Αν με κοιτάς τόσο μακριά απ’ το μονοπάτι,

μοιάζω με νάνο κρεμασμένο σε ρολόγια.

 

Μη μου χτυπάς απλά την πλάτη, κάνε κάτι.

 

Απ’ το μικρό περίσσεμά μου χρόνια τόσα

πετάω μπρος σου το καλύτερο κομμάτι·

πόσα θέλεις από μένα ακόμα, ΠΟΣΑ;;;

Active Member - Κάνε κάτι 2006