ένας λαός όλο πόνο..

-Αρχές Οκτωβρίου του 41 , λίγες μέρες μετά την σφαγή του Δοξάτου,

οι Βουλγάρικες αρχές συνέλαβαν κάποιους Δοξατιανούς που κατάφεραν να γλυτώσουν τρέχοντας προς τα χωράφια.

Πέρασαν ολόκληρη την βάλτα

και περπατώντας ανάμεσα στις καλαμποκιές έφτασαν στον τόπο μας.

Την επόμενη μέρα μας μάζεψαν όλους τους Πραβινούς μπροστά στο διοικητήριο να δούμε την εκτέλεση.

Ήμουν τότε κοριτσάκι δεκατριών ετών.

Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ένα δεκαοκτάχρονο παλικαράκι.

Δεν μπορώ να ξεχάσω:

Την στιγμή της εκτέλεσης φώναξε σπαραχτικά:

"Πως θα το μάθει η μαμά μου;;;"

Τελικά δεν χτυπήθηκε από τις πρώτες εκπυρσοκροτήσεις .

Πήγε από πάνω του ο Βούλγαρος αξιωματικός

Του έδωσε την χαριστική βολή"

 

Μάλαμα Ανδριάνα ετών 93