Ἐπίκαιρη Προφητικὴ προειδοποίηση

Ὡς γνωστόν, σὲ περιόδους μεγάλων κρίσεων καὶ ἀναστατώσεων στὸν παλαιὸ Ἰσραήλ, ὁ Θεὸς ἔστελνε τοὺς Προφῆτες Του γιὰ νὰ μεταφέρουν τὸ ἅγιο Θέλημά Του.

Γιὰ νὰ ὑποδείξουν τὰ λάθη καὶ τὰ πάθη τῶν ἀνθρώπων, ὅσων ἦταν σὲ ὑπεροχικὴ θέση, ὅπως καὶ ὅλου τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ κάθε ἑνὸς προσωπικά, προκειμένου νὰ ἐπέλθει διόρθωση καὶ μετάνοια πρὸς ἀποτροπὴν τῶν κακῶν. Διαφορετικά, ἡ ράβδος παιδεύσεως ἐπέπιπτε ἀναπόφευκτα, ὡς ἔσχατο μέσο συνετίσεως καὶ ἐπιστροφῆς.

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι διαχρονικὸς καὶ ἔχει καὶ γιὰ μᾶς σήμερα τὴν ἴδια ἀξία, δύναμη, σημασία καὶ βαρύτητα.

Ὁ Φιλάνθρωπος Κύριος καλεῖ τοὺς πάντες νὰ ἐπιστρέψουν πρὸς Αὐτόν, ἐγκαταλείποντες τὶς λανθασμένες ὁδοὺς τῆς ἀπιστίας, τῆς ἀνομίας καὶ τῆς κάθε εἴδους ἀποστασίας. Δὲν φθάνει νὰ λάβουμε ἱερὲς ἀποφάσεις καὶ νὰ δώσουμε ἱερὲς ὑποσχέσεις. Χρειάζεται ἔμπρακτη ἀπάρνηση τῶν κακῶν, ἀγώνας γιὰ κάθαρση τῆς καρδιᾶς, ὥστε νὰ δεχθεῖ τὴν σπορὰ τῆς θείας δικαιοσύνης καὶ νὰ ἀποδώσει καρποὺς ἀγαθοὺς μετανοίας. Οὐσιαστικὰ ἀπαιτεῖται ἀπάρνηση κάθε εἰδώλου, τὸ ὁποῖο ἔλαβε μέσα μας περίοπτη θέση καὶ ζητεῖ τὴν καθημερινὴ «λατρεία» καὶ «θυσία» μας. Τοῦτο εἶναι κάτι ποὺ ὁ καρδιογνώστης Θεὸς ἀποστρέφεται καὶ ἀναμένει τὴν μετάνοιά μας. Γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσει δὲ σὲ αὐτήν, ὥστε νὰ σωθοῦμε καὶ νὰ μὴν ἀπολεσθοῦμε, παραχωρεῖ τοὺς ποικίλους πειρασμοὺς καὶ τὶς μικρὲς ἤ μεγάλες δοκιμασίες στὴν ζωή μας προσωπικὰ ἤ συλλογικὰ καὶ μάλιστα στὶς ἡμέρες μας παγκόσμια.

Ἡ γνήσια Μετάνοια συντελεῖ στὴν λύση τῶν δεινῶν καὶ στὴν ἀποτροπὴ τῶν κακῶν. Ἡ πεισματικὴ ἐμμονὴ στὴν ἁμαρτία ἀναφλέγει τὴν «ὀργὴν τοῦ Κυρίου». Ὅσο παραμένουμε ἀμετανόητοι, εἶναι σαφὲς ὅτι συνεργοῦμε στὴν αὔξηση τῆς πικρίας καὶ τῶν δεινῶν τοῦ βίου. Ἡ δὲ συνειδητοποίηση τοῦ κινδύνου ποὺ διατρέχουμε, ἀποτελεῖ τὴν ἀναγκαία παρακίνηση γιὰ ἐπίσπευση τῆς προσπαθείας τοῦ ἁγιασμοῦ μας, ὁ ὁποῖος ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ διὰ τῶν ἁγίων Ἀρετῶν καὶ τῶν θείων Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὅσα φοβερὰ συμβαίνουν στὸν κόσμο σήμερα καὶ πάντοτε, ἀποτελοῦν ἰσχυρὲς προειδοποιήσεις τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας. Παραχωρεῖ τὶς συμφορὲς ὥστε νὰ ἀποτελέσουν ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἀκούσουμε τὶς προτροπές Του σὲ Μετάνοια, ὅπως κάνει, γιὰ παράδειγμα, μέσῳ τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἱερεμίου: «περιζώσασθε σάκκους καὶ κόπτεσθε καὶ ἀλαλάξατε, διότι οὐκ ἀπεστράφη ὁ θυμὸς Κυρίου ἀφ’ ὑμῶν»! (Ἱερεμ. δ΄ 8).

Τότε, στὴν περίσταση ἐκείνη, φόβος καὶ πανικὸς κυριαρχοῦσε στοὺς ἄρχοντες, κατάπληξη («ἔκστασις») στοὺς ἱερεῖς, σύγχυση καὶ ἀπορία στοὺς ψευδοπροφῆτες. Καὶ ἔτσι οἱ ἄρχοντες ἀδυνατοῦσαν νὰ σκεφθοῦν καὶ νὰ πράξουν τὸ ὀρθόν, οἱ ἱερεῖς δὲν εἶχαν τὸ σθένος νὰ ἐνθαρρύνουν καὶ νὰ ἐμψυχώσουν τὸν λαό, οἱ δὲ ψευδοπροφῆτες παραπλανοῦσαν τὸν κόσμο μὲ εἰρηνιστικὰ συνθήματα, ἀντὶ νὰ προειδοποιοῦν γιὰ ἐπερχόμενους σοβαροὺς κινδύνους λόγῳ ἀποστασίας. Καὶ ὅποιος τοὺς ἄκουγε μὲ ἐμπιστοσύνη, περιέπιπτε σὲ αὐταπάτη.

Εἶναι γνωστὸν ὅτι ὁ Θεὸς παραχωρεῖ νὰ κυριαρχήσει «ἐνέργεια πλάνης» (Β΄ Θεσ. β΄ 10-11), ὅταν ὁ λαὸς δὲν δέχεται καὶ δὲν ἀγαπᾶ τὴν ἀλήθεια, προκειμένου νὰ τὴν ἐγκολπωθεῖ γιὰ νὰ σωθεῖ. Τοῦτο δὲ στὰ ἔσχατα χρόνια θὰ κυριαρχήσει σχεδὸν πλήρως.

Συνεχίζει ὁ Προφήτης νὰ προτρέπει τὸν λαὸ ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου: «Ἀπόπλυνε ἀπὸ κακίας τὴν καρδίαν σου, Ἱερουσαλήμ, ἵνα σωθῇς· ἕως πότε ὑπάρχουσιν ἐν σοὶ διαλογισμοὶ πόνων σου;» (Ἱερεμ. δ΄ 14). Πρόκειται γιὰ θεραπευτικὴ προτροπὴ μετανοίας, ἡ ὁποία εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὸ ἐσωτερικὸ τῆς καρδιᾶς, καὶ αὐτὸ συμβαίνει μόνον ὅταν ἀπομακρύνονται οἱ ὀλέθριοι καὶ πονηροὶ λογισμοὶ ποὺ προξενοῦν πόνο.

Εἶναι δὲ μέγα πρόβλημα, ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ ἄρχοντες («ἡγούμενοι») ἀποστρέφονται τὸν Θεὸ καὶ παραμένουν ἀσύνετοι καὶ ἄφρονες, ἱκανοὶ μόνον γιὰ τὸ κακὸ καὶ ὄχι γιὰ τὸ καλό: «Οἱ ἡγούμενοι τοῦ λαοῦ μου ἐμὲ οὐκ ἤδεισαν, υἱοὶ ἄφρονές εἰσι καὶ οὐ συνετοί· σοφοὶ τοῦ κακοποιῆσαι, τὸ δὲ καλῶς ποιῆσαι οὐκ ἐπέγνωσαν» (Αὐτόθι, στ. 22).

Ὅταν οἱ ἄρχοντες ἐκτρέπονται καὶ παραφέρονται, χρησιμοποιοῦντες ἀπαράδεκτες μεθόδους ψεύδους καὶ ἀδικίας, γιὰ τὸ καλὸ δῆθεν τοῦ λαοῦ, τότε μεγάλο μέρος τοῦ ἀποπροσανατολισμένου κόσμου ἀδυνατεῖ νὰ διακρίνει μεταξὺ ἀληθείας καὶ ψεύδους, ἀγαθοῦ καὶ πονηροῦ. Ἔτσι, οἱ πάντες σχεδὸν πλανῶνται μὴ γνωρίζοντες τὸ πραγματικὸ συμφέρον τους. Μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μετατρέπονται σὲ «σοφοὺς τοῦ κακοποιῆσαι», ἐνῶ ἀντιθέτως ἡ θεία ἐντολὴ μᾶς θέλει: «σοφοὺς μὲν εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν» (Ρωμ. ιστ΄ 19).

Ἐν τούτοις, ὅσο κυριαρχεῖ ἡ ἀδικία καὶ ἡ φιληδονία, τόσο βασιλεύει ἡ ἀνομία: «ἵπποι θηλυμανεῖς ἐγενήθησαν, ἕκαστος ἐπὶ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἐχρεμέτιζον» (Ἱερεμ. ε΄ 8). Ὅταν ἡ λαγνεία καὶ ἡ ἀσέλγεια καταστήσει τοὺς ἄνδρες σὰν θηλυμανῆ ἄλογα, ποὺ διεκδικοῦν ἀναιδῶς τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον τους, τότε ἐπέρχεται ὄλεθρος. Οἱ μοιχικές, πορνικὲς καὶ διαστροφικὲς ἐπιθυμίες εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴν καταλήξουν σὲ πλήρη καταστροφή. Καὶ ἐπίσης, ὅταν κυριαρχεῖ ὁ δόλος, ἡ μανία τοῦ κέρδους καὶ τῆς καλοπέρασης, ὅπως καὶ ἡ καταδυνάστευση τῶν ἀδυνάτων, τότε οἱ τιμωρίες εἶναι ἀναπόφευκτες (Αὐτόθι, στ. 27-29). Ὅταν κυριαρχοῦν ἀκόμη καὶ στὸν θρησκευτικὸ χῶρο οἱ ψευδοπροφῆτες, τοὺς ὁποίους ἐπικροτεῖ τὸ μέγα μέρος κλήρου καὶ λαοῦ, τότε ἐπέρχονται ἀναπόδραστα φοβερὲς συμφορές (στ. 31).

Ὁ Κύριος, ὡς Πανάγαθος, προτρέπει διὰ τοῦ Προφήτου Αὐτοῦ νὰ γίνει ἐπιμελὴς ἔρευνα στοὺς δρόμους καὶ στὶς πλατεῖες τῆς Ἱερουσαλήμ, μήπως βρεθεῖ ἄνθρωπος νὰ ζεῖ μὲ εὐθύτητα, νὰ ἐφαρμόζει δικαιοσύνη, νὰ ποθεῖ τὴν ἀλήθεια, νὰ εἶναι ἀξιόπιστος καὶ ἔντιμος στὶς σχέσεις καὶ τοὺς λόγους του, νὰ εἶναι ἄνθρωπος πίστεως καὶ ἀρετῆς. Καὶ γιατί τοῦτο; Γιὰ νὰ δείξει τὸ Ἔλεος καὶ τὴν Συμπάθειά Του ἕνεκεν αὐτοῦ ἤ αὐτῶν τῶν ὀλίγων, οἱ ὁποῖοι ὅμως Τὸν ἀναπαύουν πραγματικά: τότε «ἵλεως ἔσομαι αὐτοῖς»! (ε΄ 1).

Ὅπως καταλαβαίνουμε, ὁ Κύριός μας σὲ κάθε ἐποχή, ὅπως καὶ σήμερα, ἀναζητεῖ δικαίους καὶ εὐσεβεῖς, ἔστω καὶ ἐλαχίστους, γιὰ νὰ ἐλεήσει τοὺς πολλοὺς καὶ γιὰ νὰ μακροθυμήσει ἔτι περισσότερο. Μόνον ἔτσι θὰ ἑλκυσθεῖ καὶ πάλι ἡ θεία εὐλογία καὶ θὰ παρέλθει ἡ δικαία θεία ὀργή!

Ἀπαιτεῖται ἀπὸ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς στερεὴ πίστη καὶ διατήρηση πάσῃ θυσίᾳ τῆς ὁμολογίας μας, ὥστε νὰ προστρέξουμε «μετὰ παρρησίας» στὸν θρόνο τῆς Χάριτος, γιὰ νὰ λάβουμε ἔλεος καὶ νὰ βροῦμε χάρη τώρα ποὺ ἔχουμε μέγιστη ἀνάγκη γιὰ βοήθεια παρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως μας Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ! (Ἑβρ. δ΄ 14-16).

Εἴθε νὰ ἀναδειχθοῦμε ἀληθινὸς λαός Του, νέος Ἰσραήλ, ὅσοι ἐνωτιζόμαστε ὅλα ὅσα συμβαίνουν -μέσα στὴν ὀρθή τους διάσταση καὶ σημασία, προσπαθοῦντες ἐν μετανοίᾳ νὰ τηρήσουμε τὴν πίστη ἀσάλευτη καὶ τὸν βίο ἀκατηγόρητο, ὥστε νὰ ἀποτραπεῖ ἡ περαιτέρω δικαία «ὀργὴ» τοῦ Κυρίου γιὰ τὴν ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων, καὶ νὰ βροῦμε ἔλεος καὶ βοήθεια στὰ δεινὰ ποὺ ἐπέπεσαν μὲ σφοδρότητα ἐφ’ ὅλου τοῦ κόσμου!

πηγή+Ε.Γ.Κ.
6/19-11-2021