Να αφήσουμε να πέσει το φρούτο και μέχρι να ξαναβγάλει καρπούς, κάποιοι θα πεινάσουμε. Δεν είναι τυχαίο που σύγχρονοι Άγιοι θα ήθελαν να ζήσουν στην εποχή μας.

Πάρε την μάσκα για να μπούμε στην Εκκλησία,

κάνε το τέστ για να πάμε στο νησί

κάνε το εμβόλιο για να μείνεις στην δουλειά σου!

Πως την πατήσαμε αδέρφια αυτή την πεπονόφλουδα;

Τυφλοί δεν είμαστε, τότε που κοιτούσαμε;

Κοιτούσαμε την τσέπη μας, πως μας την άδειασαν…

Κοιτούσαμε τα παιδιά μας που έγιναν αλληλέγγυοι…

Κοιτούσαμε να κρατήσουμε το σπίτι που δεν μας ανήκει…

Κοιτούσαμε την κοινωνική σαπίλα και αποβλάκωση;

Κοιτούσαμε την αλλαγή και την μονοτονία της εξουσίας;

Κοιτούσαμε την επιβαλλόμενη με προοδευτική ετικέτα αποδόμηση της Ιστορίας μας;

Κοιτούσαμε την αλλοίωση και την απαξίωση της εκπαίδευσης;

Κοιτούσαμε λύσεις που μας προτείνουν οι κυβερνήσεις των «Τελείων» ή μήπως των «άντε τελείωνε ελληνάκο», γιά το δημογραφικό,το μεταναστευτικό, την οικογένεια;

Κοιτούσαμε τους μισθούς που περικόπτονται με απίστευτες δικαιολογίες;

Μάθαμε να μας επιβάλλονται φασιστικά,

Μάθαμε να μας διώκουν εκβιαστικά.

Μάθαμε να χειραγωγούν την σκέψη μας

Μάθαμε να έχουμε νέες προτεραιότητες.

Περαστικά μας, άθλιε Ελληνικέ λαέ, ευτυχισμένε επαίτη…

Επαίτη της σκλαβιάς και όχι της ελευθερία σου!

Ευτυχισμένος που θα συνεχίσεις να ζεις, μπολιασμένος, υπνωτισμένος, φιμωμένος, κουρελής…

Κι όμως δεν ήταν πάντα έτσι…

200 χρόνια πριν ήταν αλλιώς (1821)

80 χρόνια πριν ήταν αλλιώς. (1940)

ακόμα και 50 χρόνια πριν ήταν αλλιώς (1973)

Το φρούτο σάπισε, μολύνθηκε, όμως δεν είναι για πέταμα…

Άστο να πέσει στο χώμα, κι εκεί θα ξαναβγάλει καρπούς.

Περίλυπος που η δική μου γενιά, μας οδήγησε εδώ

Συγνώμη

Babis Amerinos