-πού άρχισε ν'ακούγεται σιγά σιγά, στ'αυτιά τών ανθρώπων σάν...φοβέρα... κι όχι σαν ευλογία-
μέ την..."βεβαιότητα"... και την..."εξασφάλιση"...
ενός μισθού...
..."βρεξει...χιονίσει"... (Θυμάστε...οι παλιώτεροι...) ...και η "εξασφάλιση"...αυτή... έφερε τήν... άγχωμένη... ευμάρεια...!
Η ζ ω ή... έγινε... ε π ι β ί ω σ η...
Η εκκλησία, από κ έ ν τ ρ ο τής ζωής μας έγινε....Κυριακάτικη συνήθεια...
αφού το οχτάωρο, βρέξει χιονίσει(!)... χειμώνα καλοκαίρι... σε ρυθμούς μηχανής ρουφούσε την καλόκαρδη ζωτικότητα τών ανθρώπων... σ τ ε γ ν ώ ν ο ν τ ά ς τους με το πέρασμα τών χρόνων
από κάθε κέφι γιά ζωή, κοντά στον συνάνθρωπο, τον φίλο, τόν συγγενή...!
Ακόμη και τά παιδιά έγιναν αντικείμενο ενός παράταιρου πάρε-δώσε...
...σε ταΐζω... σε ποτίζω... κι εσύ... ξεσκίζεσαι να γίνεις ..."άνθρωπος"... δηλαδή...γιατρός...δικηγόρος...
Ακομη και τα μ υ σ τ ή ρ ι α της εκκλησίας μας... έγιναν...τελετές... κι ο Λειτουργος τους... τ ε λ ε τ ά ρ χ η ς...
με τούς και καλά "προοδευτικούς" ντήλερς τού εκσυγχρονισμού, να μιλούν, γιά τήν
κ α τ ά ρ γ η σ ή τους
...η έστω...βρ' αδερφέ την αποψιλωσή τους... από περιττά(!) κεριά...λέει...και λιβάνια(!!!) -άκουσον... άκουσον... -
πού ...θα ..."έβγαζε τον λαό από την...αμάθεια..."
...
Κι όλα τούτα... και άλλα πολλά...
μάς εφεταν ώς εδώ...
και όντας...σφιχταγαλιασμένοι μ' όσα ξέραμε γιά...κανονικότητα, δεν φτάνει, ούτε η κορύφωση τής χυδαιότητας στην...υγειονομική...δημιο...κρατία...
γιά να μάς ξυπνήσει...
αλλά, ζαλισμένοι κι αποκαμωμένοι,
μοίάζουμε στον... αρχαίο Ισραήλ... πού περιπλανόμενος στήν έ ρ η μ ο αναπολούσε τίς ...χαρές(!) της ζωής στήν Αίγυπτο... και γκρίνιαζε ασταμάτητα, στόν Μ ω υ σή κατά τήν π ο ρ ε ί α
η οποία, ενώ το θέλημα τού Θεού, ήταν να κρατήσει λίγους μήνες,
τελικά... και λόγω τής άρνησής τους
να εισέλθουν στην γη τής επαγγελίας ά ο π λ ο ι, με μόνο στηριγμά τους τόν Θ ε ό (το έλεός του... πού λέγαμε)
βρέθηκαν να γυρίζουν 40 χρόνια στην έρημο, σ υ ν ε χ ώ ς κι ασταμάτητα απιστούντες
παρά τα θαυμάσια, που σε καθημερινή βαση, επιτελούσε ο Θεός,
για να α π α ν τ ή σ ε ι σέ κ ά θ ε τους α ν ά γ κ η ...!
Γεννηθήκαμε βλέπεις σ'έναν κόσμο
ΑπάντησηΔιαγραφήπού προσπαθούσε ν'ανταλλάξει τήν...
"αβεβαιότητα" ενός α ύ ρ ι ο...
στό..."έ λ ε ο ς τού Θεού" (!)
-πού άρχισε ν'ακούγεται
σιγά σιγά,
στ'αυτιά τών ανθρώπων σάν...φοβέρα...
κι όχι σαν ευλογία-
μέ την..."βεβαιότητα"...
και την..."εξασφάλιση"...
ενός μισθού...
..."βρεξει...χιονίσει"...
(Θυμάστε...οι παλιώτεροι...)
...και η "εξασφάλιση"...αυτή...
έφερε τήν... άγχωμένη... ευμάρεια...!
Η ζ ω ή... έγινε... ε π ι β ί ω σ η...
Η εκκλησία, από κ έ ν τ ρ ο
τής ζωής μας
έγινε....Κυριακάτικη συνήθεια...
αφού το οχτάωρο,
βρέξει χιονίσει(!)...
χειμώνα καλοκαίρι...
σε ρυθμούς μηχανής
ρουφούσε την καλόκαρδη ζωτικότητα
τών ανθρώπων...
σ τ ε γ ν ώ ν ο ν τ ά ς τους
με το πέρασμα τών χρόνων
από κάθε κέφι γιά ζωή,
κοντά στον συνάνθρωπο,
τον φίλο, τόν συγγενή...!
Ακόμη και τά παιδιά
έγιναν αντικείμενο
ενός παράταιρου πάρε-δώσε...
...σε ταΐζω... σε ποτίζω...
κι εσύ... ξεσκίζεσαι να γίνεις
..."άνθρωπος"...
δηλαδή...γιατρός...δικηγόρος...
Ακομη και
τα μ υ σ τ ή ρ ι α της εκκλησίας μας... έγιναν...τελετές...
κι ο Λειτουργος τους...
τ ε λ ε τ ά ρ χ η ς...
με τούς και καλά "προοδευτικούς"
ντήλερς τού εκσυγχρονισμού,
να μιλούν, γιά τήν
κ α τ ά ρ γ η σ ή τους
...η έστω...βρ' αδερφέ
την αποψιλωσή τους... από περιττά(!)
κεριά...λέει...και λιβάνια(!!!)
-άκουσον... άκουσον... -
πού ...θα ..."έβγαζε τον λαό
από την...αμάθεια..."
...
Κι όλα τούτα... και άλλα πολλά...
μάς εφεταν ώς εδώ...
και όντας...σφιχταγαλιασμένοι
μ' όσα ξέραμε γιά...κανονικότητα,
δεν φτάνει, ούτε η κορύφωση
τής χυδαιότητας
στην...υγειονομική...δημιο...κρατία...
γιά να μάς ξυπνήσει...
αλλά, ζαλισμένοι κι αποκαμωμένοι,
μοίάζουμε
στον... αρχαίο Ισραήλ...
πού περιπλανόμενος στήν έ ρ η μ ο
αναπολούσε τίς ...χαρές(!) της ζωής
στήν Αίγυπτο...
και γκρίνιαζε ασταμάτητα, στόν
Μ ω υ σή κατά τήν π ο ρ ε ί α
η οποία, ενώ το θέλημα τού Θεού,
ήταν να κρατήσει λίγους μήνες,
τελικά... και λόγω τής άρνησής τους
να εισέλθουν στην γη τής επαγγελίας
ά ο π λ ο ι,
με μόνο στηριγμά τους τόν Θ ε ό
(το έλεός του... πού λέγαμε)
βρέθηκαν να γυρίζουν 40 χρόνια
στην έρημο, σ υ ν ε χ ώ ς κι ασταμάτητα απιστούντες
παρά τα θαυμάσια, που σε καθημερινή
βαση, επιτελούσε ο Θεός,
για να α π α ν τ ή σ ε ι
σέ κ ά θ ε τους α ν ά γ κ η ...!
ΠαπαΚωσταναθρεμμένος δείχνεις..
Διαγραφή...ωραία το έθεσες...φίλε...
Διαγραφή(αδρφός...;)
Ελέω Θεού, είχα την ευλογία...
(ο ανάξιος...ο χαμένος...)
Χριστός Ανέστη!