Φτωχοσάββατο.

Η έκφραση της Εκκλησίας ανά την οικουμένη, λόγω αντικειμενικών συνθηκών διαφέρει. Σε τόπους όπου είναι άγνωστο το κρασί, άγνωστο το αλεύρι, άγνωστη η βυζαντινή μουσική, άγνωστο το στάρι και η ζάχαρη προσλαμβάνουμε την τοπική πραγματικότητα και την καθαγιάζουμε με τις χάρες του Παρακλήτου. Έτσι και σήμερα, Ψυχοσάββατο, σε χωριό δίχως στάρι, δίχως ξηρούς καρπούς, με άγνωστη τη χρήση κολλύβων, μνημονεύσαμε άπαντες τους κεκοιμημένους, από κτίσεως κόσμου, και εν συνεχεία μοιράσαμε αντί καρπών, ανθρωπιστική βοήθεια. Άλλωστε οι φτωχοί αυτού του κόσμου, είναι πολλές φορές νεκροί για τους πολλούς, για τους έχοντες, για όσους μπορούν πίσω από ένα ζευγάρι ακριβά γυαλιά ηλίου να κρύβουν την ασχήμια μιας ζωής ανισοτήτων.

Ευχαριστούμε, άπαντες, δια τη συγκινητική κίνηση συλλογής ρούχων, τροφίμων, και ειδών πρώτης ανάγκης.

 

Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης