Ἀποστάτες, ἄπιστοι καὶ ἀντίχριστοι.

«Πήγα δυὸ φορές στὴν ἐκκλησία κατὰ τὶς 9, γιατὶ ἔχω ἄρρωστο στὸ σπίτι καὶ δὲν μπορῶ πιὸ πρίν, ἀλλὰ εἶχαν κλείσει τὶς πόρτες, γιατί -μοῦ εἶπαν- εἶχε συμπληρωθεῖ ὁ ἀριθμὸς. Ἔχω τρεῖς βδομάδες νὰ πάω σὲ ἐκκλησία...»

«Ὄχι, δὲν πηγαίνουμε πιὰ ἐκεί, γιατί δὲν μᾶς ἄφηναν νὰ μποῦμε μέσα καὶ κάποιες φορές μᾶς ἔλεγαν νὰ πᾶμε δίπλα, στὸ δωμάτιο, ἐπειδὴ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ μποῦν ἄλλοι στὸν ναό. Ἀλλὰ ἐκεὶ δὲν καταλάβαινες ἐκκλησία, ἦταν καὶ τὰ παιδιὰ καὶ ἔκαναν φασαρία. Μόνο ἄν πήγαινες πρὶν τὶς 7 θὰ ἔμπαινες μέσα, ἀλλὰ ἐμεὶς ποὺ ἔχωμε μικρὰ παιδιὰ δὲν μποροῦμε τέτοιαν ὥρα...»

Πραγματικὲς κουβέντες, ἀπὸ πραγματικὲς  περιπτώσεις... Πασίγνωστες βέβαια, καὶ παντοῦ ἴδιες στὴν οὐσία τους, μὲ ἐλαφρὲς παραλλαγές στὸ σκηνικό καὶ τὶς λεπτομέρειες.

Ἄλλοι, πιὸ ἐκσυγχρονισμένοι παπάδες, ἔχουν βάλλει γιγαντοοθόνες σὲ αἴθουσες ἐκδηλώσεων ἤ ἠχεία καὶ στέλνουν ἐκεὶ τοὺς φιμωμένους στὸ πρόσωπο, στὴν ψυχή καὶ τὸ μυαλό πιστούς... νὰ «παρακολουθοῦν» ... τὴν λειτουργία.

«Τί νά κάνουμε; Ἐφαρμόζουμε τὸν νόμο, τὶς ΚΥΑ», ποὺ φτιάχνουν τὰ κυβερνητικὰ ξεφτέρια καὶ διαβιβάζουν χωρὶς νὰ τὶς κοιτάζουν  οἱ δῆθεν ἐπισκοπικὲς Σύνοδοι, καὶ ἐφαρμόζουν ἀδιαμαρτύρητα οἱ  μισθωτοί ποιμένες, ποὺ λένε μισοκακόμοιρα τὰ παραπάνω.

Ἐφαρμόζουν τοὺς νόμους τῶν κρατούντων, αὐτῶν ποὺ ἔχουν νόμους νὰ σκοτώνονται ἀγέννητα παιδιά, ποὺ ἔχουν συμβούλους ἄνδρες μὲ συζύγους ἄνδρες, ὑπουργοὺς περήφανους ὀμοφιλόφιλους καὶ βάζουν σὲ θέσεις διευθυντῶν βιαστὲς παιδιῶν. Σὲ τέτοιους νόμους, τοιούτων ἀνθρώπων, ὑπερήφανα ὑπακούουν. Καὶ παρουσιάζονται ὡς ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Καὶ οὔτε ντρέπονται, οὔτε κοκκινίζουν, ἀλλὰ διώκουν καὶ τιμωροῦν ὅσους δὲν ἀκολουθοῦν τὸ παράδειγμά τους.

 Μπορεῖ νὰ πιστεύουν στὸν Θεό αὐτοί οἱ ἄνθρωποι;

Ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες, δὲν ἀφήνουν νὰ προσκυνοῦν τὶς εἰκόνες, ἐπιτρέπουν νὰ μποῦν στὸν ναὸ 0, 9 ἤ 25 ἀνθρώποι, φοροῦν φίμωτρα τὴν ὥρα ποὺ ἱερουργοῦν ἤ κοινωνοῦν τοὺς πιστοὺς, ἐκβιάζουν διὰ τῆς ἐξομολογήσεως ὅσους πηγαίνουν σ᾿ αὐτοὺς νὰ φοροῦν μάσκες καὶ νὰ ἐμβολιάζονται, ἀλλοιῶς εἶναι –λέει- δολοφόνοι, τοὺς λένε «νὰ μὴν ἀκοῦν τὸν Μόρφου» καὶ... τόσα ἄλλα.

Ὑπάρχει περίπτωσις νὰ πιστεύουν στὸν Θεό αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι;

«Κατ᾿ οἰκονομίαν τὰ κάνουμε. Νὰ περάσει τὸ κακὸ. Νὰ φύγῃ ἡ πανδημία, καὶ μετὰ θὰ ξαναγυρίσουμε στὴν κανονικότητα». Πόσες φορὲς τὰ ἀκούσαμε αὐτά; Τί νὰ πρωτοκοιτάξει κανείς; Τὴν βλακεία τους; Τὴν παντελὴ ἀπουσία τους ἀπὸ τὴν πραγματικότητα; Τὴν κουτοπονηρία τους; Ἤ τὴν ἐκούσια ἀπομάκρυνσί τους ἀπὸ ὁτιδήποτε εὐαγγελικὸ καὶ πατερικό;

Καλά, αὐτὸ τὸ ἔρμο τὸ εὐαγγελικὸ: «Τὸν ἐρχόμενον πρός με, οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω» (κατὰ Ἰωάννην 6, 37) δὲν τὸ ἔχουν ἀκούσει αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι; Τελικὰ ἔχουν ἀξία τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ; Εἶναι κατώτερα ἀπὸ τὶς ἐντολὲς τῶν κυβερνητῶν; Μπορεῖ νὰ εἶναι «οἰκονομία» ἡ παράβασις τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν; Μπορεῖ νὰ ὀνομάζουν  μιὰ τέτοια πονηρή πράξι οἰκονομία Θεοῦ, ἀγαθὴ καὶ σωτήρια γιὰ τὴν ἐκκλησία;

«Τηλικαύτῃ πράξει πονηρᾷ, ... οἰκονομίαν θεοῦ προσηγόρευσαν, ἀγαθήν τε καὶ σωτήριον τῇ ἐκκλησίᾳ». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1033

Ἐδὼ πρόκειται γιὰ φανερἠ ἔκπτωσι τῆς πίστεως. Δὲν κάνουν λάθος σὲ κάποιον συλλογισμό, ἀλλὰ ἄν καὶ τὸ εἶπε ὁ Χριστὸς, ἄν καὶ τὸ λέει τὸ Εὐαγγέλιο στὸ τέλος γίνεται αὐτὸ ποὺ λένε οἱ ἄρχοντες:

 «Ἐνταῦθα δὲ φανερὰ ἔκπτωσις πίστεως, οὐ περὶ τὸν νοῦν σφαλλόμενοι, ἀλλὰ λέγοντες· καὶ εἶπεν ὁ Χριστὸς οὕτω, κἂν νόμος ἔχῃ τάδε ἐπὶ τῶν βασιλέων οὕτως γίνεσθαι, νικᾶσθαι τὸ εὐαγγέλιον». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1036

Μποροῦν οἰ ἄρχοντες νὰ παραβλέπουν τοὺς εὐαγγελικοὺς νόμους; Ναὶ, λένε οἱ ἐπίσκοποι. Ἐπί τῶν ἀρχόντων, λένε, εἶναι δυνατὸν νὰ παραβλέπονται οἱ εὐαγγελικοὶ νόμοι!!!

«Ἐπὶ τῶν βασιλέων φησὶ χρῆναι παραβλέπειν τοὺς εὐαγγελικοὺς νόμους». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1032

Αὐτὰ λέει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης , ὅτι ἔλεγαν οἱ τότε ἐπίσκοποι γιὰ τὴν περίπτωσι τοῦ βασιλέως ποὺ χώρισε τὴν γυναίκα του γιὰ νὰ παντρευτῇ ἄλλη καὶ βρέθηκε παπᾶς καὶ ἔκανε τέτοιο γάμο καὶ εὐλόγησε ὁ πατριάρχης (μοιχοζευξία). Φανταστεῖτε νὰ ζοῦσε σήμερα ποὺ οἱ ἄρχοντες ἔχουν ἄνδρες γιὰ συζύγους καὶ ποὺ οἱ ἐπίσκοποι, σὰν τὸν Αὐστραλίας, βραβεύουν καὶ τιμοῦν διαφόρους ἐκφύλους, σοδομιστές, ΛΟΑΤΚΙ ἤ ὅπως, τέλος πάντων, τοὺς ἀποκαλοῦν...

Ἀποκαλεῖ ὁ ἅγιος αὐτὴ τὴ στάσι προδρομικὴ τοῦ ἀντιχρίστου:

«Ἴδε ἄλλη ἀντιχριστικὴ προδρομία». (ὅ.π.)

Μπορεῖ οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς ποὺ διαπράττουν τὰ παραπάνω νὰ μὴν ὑποψιάζονται ὅτι λειτουργοῦν ὡς πρόδρομοι τοῦ ἀντιχρίστου, ὅπως λέγει ὁ ἄγιος Θεόδωρος; Δὲν φαίνεται, ὅμως, νὰ ἀντιλαμβάνονται τέτοια πράγματα.

 Αὐτοὶ οἱ κληρικοὶ ἀποδεικνύονται ὅλως διόλου, ὄχι ἀπλοὶ αἱρετικοὶ, ἀλλὰ ἀποστάτες τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ, ἀναθεματιστὲς τῶν ἁγίων καὶ καταλύτες τῶν ἱερῶν κανόνων:

«Παντάπασιν ἀποδείκνυνται οὐχ αἱρετικοὶ ψιλοί πως, ἀλλ' ἀποστάται τοῦ εὐαγγελίου τοῦ θεοῦ τῶν τε ἁγίων ἀναθεματισταὶ καὶ τῶν κανόνων καταλύται». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1032

Οἱ ἀπλοὶ αἱρετικοὶ, μπορεῖ ἀπλῶς νὰ παρερμηνεύουν κάτι ἤ νὰ τηροῦν ἀκραία στάσι σὲ κάποια ζητήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς χωρὶς νὰ παραβαίνουν τὸ ἴδιο τὸ Εὐαγγέλιο. Ἐδὼ βλέπουμε νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ σαφὴ εὐαγγελικὴ ἐντολή. «Τὸν ἐρχόμενον πρός με, οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω». Αὐτοὶ  τοῦ κλείνουν τὴν πόρτα στὰ μούτρα. «Κλείσαμε, κύριος, εἴμαστε πλήρεις δὲν μπαίνει ἄλλος, μπῆκαν ὅσοι προβλέπει ἡ ΚΥΑ». Τί ἄν ἔχει ἀρρώστους ἤ μικρὰ παιδιά. Ἀσήμαντες λεπτομέρειες. Ξεκάθαροι ἀποστάται τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ.

Καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι θέμα τῆς ἱδιοτροπίας κάποιου ἱερέως ἤ ἐπισκόπου. Αὐτὸ τὸ πράγμα διατυπώθηκε συνοδικῶς ἀπὸ τοὺς Ἱεράρχες. (Δεῖτε π.χ. τὴν Ἐγκύκλιο τῆς ΔΙΣ ἀρ. Πρωτ. 474/Αριθ.Διεκπ. 191/ 1-2-2021 ὅπου περιγράφει πόσοι ἐπιτρέπονται νὰ μποῦν στοὺς ναοὺς μὲ τὴν σχετικὴ ΚΥΑ).

Ἀκριβῶς, ὅπως καὶ τότε, ὲπὶ ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου:

«Ἡ αὐτὴ ἐξουσία παρὰ τῶν ἱεραρχῶν συνοδικῶς ἐκπεφώνηται». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1032

Δηλαδὴ οἱ ἐπίσκοποι παραδέχονται ὅτι ἔχει ἐξουσία ὁ ἄρχοντας νὰ γίνεται ὅτι θέλει καὶ λέγει αὐτός (« ὃ θέλει καὶ λέγει γίνεσθαι» ὁ.π.) καὶ τὸ ἀνακοινώνουν στοὺς πιστοὺς καὶ γραπτῶς!!!

Τώρα ὅτι εἶναι καταλύτες τῶν κανόνων, δὲν χρειάζεται κἄν νὰ ἀναφερθοῦμε. Ὁ νῦν πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως,  πρὶν ἀκόμη πατριαρχεύσει εἶχε αὐθεντικῶς ἀποφανθῇ ὅτι οἱ κανόνες εἶναι «τείχη τοῦ αἴσχους» («'Επίσκεψις», αρ. 423, 15-7-1989, σ. 6-7), γι᾿ αὐτὸ φρόντισε ὅσους κανόνες ἐμπόδιζαν τὶς καινοτομίες του νὰ τοὺς παραβεῖ, ἀπαιτῶντας ὅμως ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ σέβονται μόνον ὅσους νομίζει, παρερμηνεύοντάς τους, ὅτι τοῦ παραχωροῦν ἐξουσιαστικὰ δικαιώματα ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐκκλησιῶν καὶ τῶν ἄλλων ἐπισκόπων.

Αὐτοὶ ποὺ κατατολμοῦν καὶ παραβαίνουν τὸ εὐαγγέλιο γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καὶ ἀναθεματίζουν καὶ τιμωροῦν ὅσους δὲν τοὺς παραβαίνουν, θὰ νοιαστοῦν γιὰ κανόνες;

«Οἱ γὰρ τὸ εὐαγγέλιον παραβαίνειν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κατατολμήσαντες καὶ τοὺς μὴ παραβαίνειν αἱρετισαμένους ἀναθεματίσαντες, τί περὶ κανόνων αὐτοῖς μελήσει;» ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1036

Αὐτοὶ λοιπὸν οἱ νέοι ψευδαπόστολοι -ἔτσι τοὺς χαρακτηρίζει ὁ ἅγιος Θεόδωρος- παρουσιάζονται ἐμπράκτως νὰ μὴν ἐνεργοῦν κατὰ τοὺς ὑπάρχοντες κανόνες τῶν ἁγίων. Ἀλλὰ βλέπουμε κάθε ἱεράρχης μὲ τὴ δική του ἐξουσία καὶ ἐπιθυμία νὰ πράττῃ ἀντιθέτως μὲ τὰ διατεταγμένα ἀπὸ τοὺς ἁγίους. Λύνουν αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποία δὲν ὑπάρχει λύσις ἀπὸ τοὺς ἁγίους, καὶ δένουν ἐκείνα γιὰ τὰ ὁποία δὲν ὑπάρχει δέσιμο. Καὶ τὰ βλέπετε αὐτὰ νὰ γίνονται καθημερινῶς, καὶ ἐβεβηλώθηκαν τὰ ἅγια:

«Οὗτοι οὖν οἱ νέοι ψευδαπόστολοι ἀποφαίνονται ἐμπράκτως, μὴ πάντως κατὰ τοὺς κειμένους ὅρους τῶν ἁγίων, ἀλλ' οἰκείᾳ ἐξουσίᾳ καὶ διακρίσει παρὰ τὸ ὑπ' αὐτῶν διατεταγμένον ἔσθ' ὅτε ἕκαστον τῶν ἱεραρχῶν ποιεῖν, λύειν ἐν οἷς οὐ παρ' αὐτῶν λύσις καὶ δεσμεῖν ἐφ' οἷς οὐχ ὑπ' αὐτῶν ὁ δεσμός. Καὶ ὁρᾶτε ταῦτα καθ᾿ ἑκάστην γιγνόμενα· καὶ ἐβεβηλώθη τὰ ἅγια» ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1037

Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο βεβηλώθηκαν οἱ ναοὶ καὶ γελοιοποιήθηκαν τὰ μυστήρια ἀπὸ τοὺς κληρικοὺς-κλόουν. Σ᾿ αὐτὴ τὴν λογικὴ ἀπαγορεύουν στοὺς ἀνθρώπους νὰ πᾶνε νὰ λειτουργηθοῦν σὲ ἄλλη ἐκκλησία, μιὰ ποὺ ἔχουν κλείσει τὴν δική τους.

Πῶς γίνεται ἄνθρωπος μὲ σάρκα, νὰ διασαλεύει καὶ νὰ καινοτομῇ, καὶ μάλιστα τέτοιες καινοτομίες καὶ νὰ μὴν εἶναι ἀλλότριος τοῦ Θεοῦ;

«Καὶ πῶς ἄνθρωπος πᾶς ἐν σαρκὶ ὤν, σαλεύων καὶ καινοτομῶν, καὶ μάλιστα τοιαύτας καινοτομίας, οὐκ ἀλλότριος θεοῦ;» ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1032

Καθαιρεῖται ὁ ἀκαθαίρετος καὶ χειροτονεῖται ὁ διαβεβλημένος καὶ ἀφήνεται ἀτιμώρητος νὰ ἱερουργῇ αὐτὸς ποὺ εἶναι ὑπόλογος σὲ καθαιρετικοὺς κανόνες. Καὶ ἐκλέγονται ἀρχιερεῖς μὲ ἀνθρώπινες ἐντολὲς καὶ ὄχι ἀπὸ θεία καὶ κανονικὴ ψῆφο:

«Καὶ καθαίρεται ὁ ἀκαθαίρετος καὶ χειροτονεῖται ὁ διαβεβλημένος καὶ ἐᾶται ὁ ὑποπίπτων κανόσι καθαιρετικοῖς ἀνευθύνως ἱερουργῶν. Καὶ ἐκ κελεύσματος ἀνθρωπίνου καὶ οὐκ ἐκ ψήφου θείας καὶ κανονικῆς αἱ προβολαί». ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1037

 Μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα βλέπετε νὰ καθαιροῦνται ἀρχιεπίσκοποι ἤ ἐπίσκοποι –θυμηθεῖτε, πρώτα ὁ Ἰάκωβος, κατόπιν ὁ Σπυρίδων, ἀκολούθησε ὁ Δημήτριος, ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἀμερική,  καὶ τελευταία ὁ Χαλκηδόνος καὶ μάλιστα στὴν ἀνακοίνωσι γράφουν:

 « Τό ἱερόν σῶμα, ἀκοῦσαν καί συνεκτιμῆσαν ὄγκον ἀποδεικτικοῦ ὑλικοῦ μετά σωρείας ἀντικανονικῶν πράξεων, ὡς καί τήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀπείθειαν καί ἀσέβειαν τοῦ Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Ἀθανασίου πρός τό πρόσωπον τοῦ Παναγιωτάτου Προκαθημένου καί πρός τόν θεσμόν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἐκήρυξεν αὐτόν ἔκπτωτον τοῦ θρόνου τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ» (Ἀνακοινωθὲν Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου 16/2/2021)

Αὐτὸ εἶναι τὸ πνεῦμα. «Ὄγκος ἀποδεικτικοῦ ὑλικοῦ μετὰ σωρείας ἀντικανονικῶν πράξεων». Τὸ λένε ἀλλὰ δὲν παραθέτουν τίποτα. Γιατί; Γιὰ νὰ μὴν ἐκθέσουν τὸν καθαιρεθέντα; Μὰ ἔτσι τὸν ξεφτιλίζουν πλήρως, ἀφοὺ ὁ κάθε ἕνας μπορεῖ νὰ ὑποθέσῃ ὅτιδήποτε. Ἄς ἔλεγαν ἀπλῶς ὅτι ἡ ἱερὰ Σύνοδος ἐκήρυξεν αὐτὸν ἔκπτωτον. Ὅμως προσθέτουν «καί τήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀπείθειαν καί ἀσέβειαν τοῦ Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Ἀθανασίου πρός τό πρόσωπον τοῦ Παναγιωτάτου Προκαθημένου καί πρός τόν θεσμόν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου» Ἀπείθεια καὶ ἀσέβεια πρὸς τὸν Πατριάρχη… Αὐτοὶ ποὺ ἀπειθοῦν καὶ ἀσεβοῦν πρὸς τὸ ἴδιο τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου ποίας δίκης εἶναι ὑπόλογοι καὶ ποίας τιμωρίας ἄξιοι;

Αὐτὴ εἶναι ἡ κατάστασι μας. Αὐτὴν βλέπω ἐγώ. Δὲν πρόκειται γιὰ «κρίσι θεολογίας, ἀλλὰ γιὰ κρίσι πίστεως» ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστὸς πατήρ Γεώργιος Καψάνης (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ καὶ ΙΣΛΑΜ. ἐκδ. Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου, Ἁγ. Ὄρος. εἰσαγωγή). Δὲν πιστεύουν στὸν Θεό , ὅσοι διαπράττουν τέτοια καὶ συμπεριφέρονται ἔτσι, αὐτὸ σημαίνει «κρίσις πίστεως». Ἄν τοὺς πῇς ἀπίστους θὰ παρεξηγήσουν καὶ θὰ ἐξαγριωθοῦν καὶ θὰ σὲ λένε ἱεροκατήγορο καὶ αὐθάδη. Οἱ ἅγιοί μας τοὺς λένε εὐθέως καὶ ἀντίχριστους: Ὅποιος προσπαθεῖ νὰ ἀποδείξῃ ὅτι οἱ δικές του φωνὲς εἶναι σπουδαιώτερες ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου καὶ νὰ μεταλάξῃ τὴν πίστι …  στὴν δική του ἀπάτη, πῶς ἄλλοιῶς μπορεῖ νὰ ὀνομαστῇ ἀν ὄχι ἀντίχριστος;

«Ὁ γὰρ τῶν τοῦ Χριστοῦ λόγων κυριωτέρας τὰς ἰδίας φωνὰς ἀποδεῖξαι φιλονεικῶν καὶ μεταλλάξαι τὴν πίστιν ἀπὸ τῶν θείων ὀνομάτων καὶ τῶν μυστικῶν ἐθῶν καὶ συμβόλων εἰς τὴν ἰδίαν ἀπάτην, τί ἂν ἄλλο κυρίως καὶ οὐχὶ ἀντίχριστος λέγοιτο;» ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ PG45 884

Βαρύ; Πολύ. Ψευδές; Δυστυχῶς ἀληθές, καὶ λόγοι μεγάλων ἁγίων. Ἀνακεφαλαιώνοντας: Αὐτοὶ ποὺ κλείνουν τὶς ἐκκλησίες καὶ δὲν ἀφήνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ μποῦν μέσα εἶναι ἀποστάτες, ἀλλότριοι τοῦ Θεοῦ, ἄπιστοι καὶ ἀντίχριστοι κατὰ τοὺς ἁγίους πατέρες.

Πώς γίνεται ὅποιος ἀντιλαμβάνεται καὶ δὲν εἶναι φιλόνικος νὰ μὴν ὁμολογήσῃ ὅτι ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα;

«Καὶ πῶς συνιῶν  τις καὶ οὐκ ὢν δύσερις  οὐχ ὁμολογήσειεν οὕτως ἔχειν;» ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ PG99 1033

Ἰδού ἡ ἀπορία. Πῶς γίνεται; Κάνουν, καλέ, ὑπακοὴ τὰ παιδιά. Σὲ ἀποστάτες, ἀπίστους καὶ ἀντιχρίστους ποιμένες καὶ πνευματικούς... Ὅπως ψηφίζουν ἀνθέλληνες, μισέλληνες καὶ ἀνδρείκελα τῶν φασιστῶν τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Ὁπότε οἱ «μασκοῦλες» καὶ τὰ ἐμβόλια, καὶ λίγα μᾶς εἶναι. Θὰ μᾶς κρεμάσουν καὶ κουδούνια καὶ θὰ μᾶς σαλαγοῦν σὰν πρόβατα εὐσεβὴ καὶ πειθήνια.

Γεώργιος Τζανάκης  Ἀκρωτήρι Χανίων 22/2/2021