Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

~ Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης_''Κύριε, οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπό Σοῦ, ἀπωλοῦνται...''Αὐτὸ παιδί μου, γράψε το, γιὰ νὰ τὸ θυμᾶσαι. Πρόσεξέ το γιατί εἶναι πολὺ σπουδαῖο!

 

 Γράφει ο Χρήστος Κλητσινάρης

Η κουστωδία των αστυνομικών φτουρουσε   σήμερα τον Ι.Ν. του Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα, όπως κάποτε και η κουστωδία των στρατιωτών φρουρούσε τον Τάφο του Χριστού.
 Όπως τότε φοβόταν το Νεκρό Σώμα του Διδασκάλου, έτσι και τώρα φοβούνται το Νεκρό Σώμα του Πρωτόκλητου Μαθητή Του Ανδρέα ο οποίος έφερε στον Χριστό τον αδελφό του Πέτρο. Η δικαιολογία τότε ήταν να μην κλέψουν το Σώμα του Ιησού και πουν ψέμματα ότι αναστήθηκε. 
Η δικαιολογία τώρα είναι να μην αρρωστήσουν αυτοί που θα τιμήσουν την Μνήμη του. Η αμαρτία εκείνη βάρυνε τον κατά σάρκα Ισραήλ (Εβραίους) και η αμαρτία η σημερινή βαραίνει τον κατά πνεύμα Ισραήλ (Χριστιανούς).
 Κοινή αιτία και των δυο η Άγνοια και η Απιστία.
 
Άγνοια γιατί δεν γνωρίζουμε σε Ποιόν Θεό πιστεύουμε και την Εξουσία και την Δύναμη που έδωσε στους Αποστόλους Του και στους Αγίους Του. ''Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με.... ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ(βλάψει)...«ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε. δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε» 
 
 
Απιστία γιατί νομίζουμε ότι ο Θεός του Τότε πέθανε, ο Χριστιανισμός ήταν μια από τις πολλές θρησκείες, σαν τις άλλες, έκανε τον κύκλο του και τελείωσε!!! Σημερινός Θεός μας είναι μόνο η Λογική μας, την οποία και περιτυλίξαμε με το χρυσόχαρτο της Επιστήμης.
Φτωχέ και Ταλαίπωρε Έλληνα και κατ΄όνομα Χριστιανέ πού κατάντησες!!! 
Συ που κρατάς στα χέρια σου και γραμμένη στη γλώσσα σου την Αιώνια Διαθήκη του Θεού για όλη την Ανθρωπότητα και όλες τις Γενεές, παραδίδεις την Πίστη σου σε Καιρό Πειρασμού;;; Έκανες τον Θεό Βοηθό μόνο στα Εύκολα και Τολμάς να Βλασφημήσεις ακόμα και το Άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού σου και Θεού, ότι θα σε μολύνει και θα σε πεθάνει;;; ''Είθε να ήτο η κεφαλή μου ύδατα και οι οφθαλμοί μου πηγή δακρύων, διά να κλαίω ημέραν και νύκτα τους πεφονευμένους της θυγατρός του λαού μου. Είθε να είχον εν τη ερήμω κατάλυμα οδοιπόρων, διά να εγκαταλείψω τον λαόν μου και να απέλθω απ’ αυτόν'' φώναζε με πόνο και αγανάκτηση για την απιστία του λαού του ο Προφήτης Ιερεμίας.
 
Μήπως μίκρυνε το Χέρι του Θεού σήμερα;
Μήπως ο Θεός σταμάτησε να δοξάζει τους Αγίους Του κατά το γεγραμμένο ''Τους δοξάζοντας με θέλω δοξάσει;''
Νεκρό έριξαν στον Τάφο του Προφήτη Ελισσαίου και ο νεκρός τινάχθηκε επάνω όρθιος. Αν αυτό έγινε στην Παλαιά Διαθήκη με το νεκρό σώμα του Προφήτη του Θεού, δεν μπορεί σήμερα με την Σφραγισμένη με το Αίμα Του Καινή Διαθήκη να κάνει θαύματα;
Φωνάζεις και συ ταλαίπωρε Χριστιανέ ότι ο Άγιος Δημήτριος γέμισε την Θεσ/νίκη κρούσματα. Έγινες εν αγνοία σου φερέφωνο των απίστων. Ρώτα τους προγόνους σου να σου πουν πόσα και πόσα θαύματα είδαν τα μάτια τους, πόσες φορές τους προστάτευσε από σοβαρούς κινδύνους ο Θεός διαμέσου του Αγίου Του ''Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· επειδή εις τα ολίγα εστάθης πιστός, βασίλευε επάνω εις την πόλιν όπου έχυσες το αίμα σου'' κατά το Συναξάρι του.
Αλλά ασέβησες και απίστησες ταλαίπωρε Χριστιανέ στη Θεία Προστασία. Και φοβήθηκες μην σε αρρωστήσει ο Άγιος Δημήτριος και Άρθηκε η Θεία Χάρη. Φωνάζει ο Αδελφόθεος Ιάκωβος '' Μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί· πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων, παρ' ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα''.
 
 
Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΟΣ.
Ακόμα δεν είναι, γιατί είμαστε στον Καιρό της Χάριτος ο οποίος σε λίγο τελειώνει για όλους μας. 
Και τότε; τότε τί;;;
Ο Θεός Αγάπη και Αγαθός εστί.
Τον επικαλείσαι με Πίστη; σε επισκιάζει με την Χάρη Του και στέκεται Προστάτης και Βοηθός σου.
Απιστείς; Αίρεται, σηκώνεται η Χάρη Του και σε εγκαταλείπει όχι από μίσος ή σαν τιμωρία, αλλά ΣΕΒΟΜΕΝΟΣ την Ελευθερία της Εκλογής σου.
Αχ και να είχαμε έναν από τους παλιούς Δεσποτάδες μας. Μόνο Έναν. Να μην τον βλέπουμε από τις οθόνες, αλλά να τον δούμε ''εν σάκκω και σποδώ'' στους δρόμους και στις πλατείες να κράζει Μετάνοια και Επιστροφή στον Θεό των Πατέρων μας. Να φωνάζει ''Φωτιά για φαγητό να μην ανάψει, χείλη να μην δροσιστούν, στήθος να μην θηλάσει, ζώο να μην βοσκήσει, μέχρι να επιστρέψουμε εις Κύριον τον Ζώντα Θεό μας''.
 
 'Εναν νέον Άγιο Κοσμά χρειαζόμαστε ως Έθνος, να μην βρίσκεται το όνομα του γραμμένο στο Γεν. Λογιστήριο του Κράτους, να μην έχει δεύτερο ράσο και για προσκεφάλι του να έχει την πέτρα. Ένας Δεσπότης δεν βρέθηκε να πάρει το Ευαγγέλιο και τα Ιερά στα χέρια του, να βγει στους δρόμους και να κάνει αυτό που έκαναν οι προκάτοχοι του. Να Δοξαστεί Κύριος ο Θεός ημών. 
 
Ας διαβάσουν Παπαδιαμάντη πώς σταμάτησε η επιδημία χολέρας του 1854
''Ηρθε η φοβερή χρονιά, που έφερε την κατοχή των Αγγλογάλλων και την χολέρα· που βάσταξε τρεις μήνες, κι έπαψε την ημέρα του Αγίου Φιλίππου, ύστερα από μεγάλη λιτανεία και δέηση που έκαμε ο λαός με τους παπάδες, με τα εικονίσματα, με Σταυρούς και με ξεφτέρια''. Αυτή είναι η Δύναμη της Πίστης μας!!!
 
Πηγαίνω συχνά στον Άγιο Ανδρέα, έχει μια ζεστασιά, μια Αγία Ζέση ο Ναός του Πρωτοκλήτου και του Κορυφαίου Αυτάδελφος. Ώρες κάθομαι εκεί. Παρατηρώ και ελέγχομαι από τον Θείο Ζήλο και τον Σεβασμό των Ορθοδόξων των πρώην Ανατολικών και Άθεων Κρατών που συναντώ σχεδόν πάντα εκεί. Το Ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό έχει στη Σημαία του τον Σταυρό του Αγίου Ανδρέα.
Του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας Αποστολικός Λίθος είναι ο Άγιος Ανδρέας και όλης της Κων/πολης. Αυτός κήρυξε στο Βυζάντιο. Αυτός κήρυξε και στη πατρίδα μου την Ήπειρο και στην Αχαϊα, όπου θεράπευσε από βαριά αρρώστια την γυναίκα του Ανθύπατου Αιγεάτου, ο οποίος και τον θανάτωσε με σταυρικό θάνατο γιατί έγινε Χριστιανή η γυναίκα του. Ναι την θεράπευσε από Βαριά Αρρώστια και Μαρτύρησε γιαυτό και εμείς σήμερα φοβόμαστε μην μας αρρωστήσει. Μεγάλη όμως Ασέβεια στον Άγιο Ανδρέα δείχνει δυστυχώς και μέρος του Πατραϊκού Λαού με το Αισχρότατο και Ειδωλολατρικό καρναβάλι τους. Ξέρω Χριστιανούς της Πάτρας οι οποίοι αγανακτούν και φεύγουν εκείνες τις ημέρες της ντροπής από την πόλη τους. Μικρό το ποίμνιο του Χριστού, αλλά αυτοί κρατούν ακόμη την Χάρη του Θεού και του Αγίου στον τόπο τους. Τον Ιούλιο του '93 την ώρα που έγινε ο μεγάλος σεισμός της Πάτρας χωρίς θύματα και με ελάχιστες ζημιές ο Όσιος Παϊσιος από το κρεβάτι του πόνου του, χωρίς να ξέρει για τον σεισμό είδε σε όραμα τον Άγιο Ανδρέα, να παρακαλεί θερμώς και με δάκρυα τον Κύριον μας Ιησού Χριστό, λέγοντάς του ''Σώσε την πόλιν μου, σώσε την πόλιν μου''.
 
Συγχωρέστε με Πατέρες και Αδελφοί, ξέσπασμα καρδιάς είναι μπροστά σε όλες αυτές τις απαξιωτικές για τον Θεό και τους Αγίους του εικόνες που μόνο η γενιά μας ζει, ακούει και βλέπει τους τελευταίους μήνες.
Θα κλείσω με δυο λόγια από την Αποκάλυψη του Ιωάννη για να εννοήσετε την Δόξαν και Τιμή που έλαβε ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας από τον Θεό.
'' Καὶ ἀπήνεγκέ με ἐν πνεύματι ἐπ᾿ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν, καὶ ἔδειξέ μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν ῾Ιερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ· ὁ φωστὴρ αὐτῆς ὅμοιος λίθῳ τιμιωτάτῳ, ὡς λίθῳ ἰάσπιδι κρυσταλλίζοντι· ἔχουσα τεῖχος μέγα καὶ ὑψηλόν.... καὶ τὸ τεῖχος τῆς πόλεως ἔχον θεμελίους δώδεκα, καὶ ἐπ᾿ αὐτῶν δώδεκα ὀνόματα τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῦ ἀρνίου''.
 
Η Άνω Ιερουσαλήμ, η Αιώνια Πόλη στην οποία θα ζήσουν στους ατελεύτητους αιώνες οι Χριστιανοί με όλους τους Αγίους και την δοξασμένη Παρουσία του Θεού έχει στα θεμέλια του τείχους γραμμένα δώδεκα ονόματα. Των Δώδεκα Αποστόλων του. Εκεί είναι γραμμένο και θα είναι αιώνια, το όνομα του Αποστόλου Ανδρέα που σήμερα και αύριο εδώ στη γη, ο Ναός του και τα 'Αγια Λείψανα του είναι περικυκλωμένα από δεκάδες Κουστωδίες, Εκατόνταρχους και Χιλιάρχους για μην μας ΜΟΛΥΝΟΥΝ !!!
 μας τοστειλε το μαιλ

Το αδιάφθορο δεξί πόδι του Αποστόλου Ανδρέα. Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος Χριστού της Αιξ-αν-Προβάνς

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου