Η πρώτη είναι από τον Ματθαίο(α΄1-17) και είναι η εξ Ιουδαίων, αυτή που θα ακούσουμε αύριο.Αυτή από τον Αβραάμ και διά του Ιούδα και της φυλής του περνάει από τον Δαβίδ και τον Σολομώντα έως και τον μνήστορα Ιωσήφ. Η δεύτερη είναι από τον Λουκά(γ΄23-28), η εξ εθνών και ξεκινά αντίστροφα , ξεκινώντας από τον Ιωσήφ τον Μνήστορα και διά των Ιουδαίων και του Αβραάμ, ανάγεται στους εθνικούς, ως πίσω τον Νώε και τον Αδάμ και καταλήγει στον Θεό, ο οποίος είναι η αρχή των πάντων. Στις δύο γενεαλογίες οι διαφορές και η διαφορετική παράθεση ονομάτων δεν είναι ουσιαστικά πράγματα.
Αυτό που έχει πάντως σημασία είναι όλα αυτά τα οποία μας φανερώνουν:
Και στις δύο γενεαλογίες παρατίθενται αδιάκριτα ως προπάτορες του Χριστού, Εβραίοι και εθνικοί, βασιλείς και ασήμαντοι άνθρωποι, άγιοι και αμαρτωλοί, δίκαιοι και εγκληματίες, επιφανείς και αφανείς,αρχαίοι και κοντινοί, άνδρες και γυναίκες, γνωστοί και άγνωστοι. Όλοι αμαρτωλοί, αλλά λίγοι μετανοημένοι. Όλοι κάτω από τον νόμο της αμαρτίας, αλλά λίγοι οι οποίοι τήρησαν τον Νόμο του Θεού. Αυτά όλα γράφονται έτσι για να μας δηλώσουν ότι ο Χριστός ήταν υπερεθνικός Σωτήρας, λύτρωση ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ όλων των ανθρώπων, η αγιότητα και η αμαρτία αφορούσε ακόμα και τους προγόνους του και ήρθε για να σώσει τον ίδιο τον Άνθρωπο από την ρίζα του κακού, την αμαρτία και τον θάνατο, ο οποίος έπληξε και τους ιδίους τους προπάτορες Του.Έτσι κανένα γένος και καμιά φυλή δεν μπορεί να καυχάται πλέον για αγιότητα και αναμαρτησία.Μάλλον βέβαια δηλώνεται ότι αυτοί οι ίδιοι οι προπάτορες, πατέρες και συγγενείς του, ήταν άνθρωποι σαν και εμάς, άνθρωποι οι οποίοι έζησαν ανάμεσα μας, στην ίδια γή και στις ίδιες εκείνες εποχές με όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα και όλη την ανθρωπότητα εικονίζουν. Έτσι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός μας, το Παιδί που δόθηκε για μας, ο Γιος των Ανθρώπων και αφού προσέλαβε κατά πάντα την φύση μας , πλην της αμαρτίας, αναγέννησε τον άνθρωπο και μας υιοθέτησε στον Θεό Πατέρα.Μετά από την γέννηση του Χριστού,καταργείται η προσδοκία και η γενεαλογία μας ανάγεται στον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού. Είμαστε πλέον όχι μόνο οι απόγονοι των γεννητόρων Του,όχι μόνο η γενιά του Θεού ως κτίσματα Του , αλλά αυτή η γενιά του Θεού εν Χριστώ Ιησού. Μια καινή κτίση.
"Στις δύο γενεαλογίες οι διαφορές και η διαφορετική παράθεση ονομάτων δεν είναι ουσιαστικά πράγματα."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαφορές έχουν να κάνουν με την παράθεση φυσικών και νομικών προγόνων.
Δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί ασήμαντο.
Η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη.
Προφανώς ο συγγραφέας
ΑπάντησηΔιαγραφήμιλάει για "ασήμαντες διαφορές"
για να μη νομίσουμε
οτι η μία γενεαλογία
αντιστρατεύεται
την άλλη.
ότι