Γλυκό που 'ναι, αλήθεια, γλυκό το κρασί και πόσο καλοφάγωτο το ψωμί!
Εκείνο ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου και τούτο την στεριώνει.
Αλλά τί 'ναι πιο γλυκό από τη μάνα του Θεού μου;
Αυτή μου πήρε τα μυαλά και μου 'δεσε τη γλώσσα.
Αυτήν βλέπω στον ύπνο μου και μ' ανοιχτά την βλέπω μάτια.
Αυτή γίνηκε μάνα του Λόγου του Θεού και τούτου δω του δικού μου λόγου.
Το γέννημα της στείρας, κάνει τώρα να καρποφορήσουνε οι στέρφες μας ψυχές...
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός
Το αντίστοιχο αρχαίο κείμενο ποιός θα το αναρτήσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ.
Ωραίο θα ήταν!
ΑπάντησηΔιαγραφή(αν υπάρχει βέβαια χρόνος).