Μιά φορά, ένας από τους Μοναχούς του Οσίου Δαβίδ, ο Χριστοφόρος, ο μετέπειτα βιογράφος του, αποδέχθηκε λογισμό που του έφερε ο διάβολος, να φύγει από το Μοναστήρι και ετοιμαζόταν, ενώ βρισκόταν σε ένα Μετόχι του Μοναστηριού, να φύγει μαζί με έναν άλλο Μοναχό, ο Οσιος Δαβίδ, με το προορατικό χάρισμα που είχε , γνώρισε τον σκοπό του Μοναχού κι έτρεξε στο Μετόχι και τον πρόφθασε.Τον πήρε ιδιαιτέρως και του μίλησε με πολλή διάκριση κι αγάπη σαν να του εξομολογείτο.Ο Μοναχός Χριστοφόρος με τα όσα του είπε ο Αγιος κατάλαβε αμέσως ότι γνώριζε τον σκοπό του.Επεσε στα πόδια του και του ζητούσε συγχώρηση.Ο Αγιος με συμπάθεια ψυχής τον ευλόγησε και τον ελευθέρωσε απ' τους κακούς λογισμούς.Ετσι ο Μοναχός Χριστοφόρος έμεινε και έζησε στη Μονή ειρηνεύοντας.
πηγή (Από το βιβλίο της Μονής Οσίου Δαβίδ για τον Οσιο Δαβίδ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου