«Συμπατριῶται» Τουρκο-«Κύπριοι» ἐβασάνισαν ἀπάνθρωπα κι ἐσκότωσαν τὸν ἱερέα Παπαεπιφανίου.
O Παπαεπιφάνιος Ἰωάννου (κατὰ κόσμον Ἐφραὶμ) ἐγεννήθη τὸ 1919 στὸ χωριὸ Μηλικούρι, ἦταν παντρεμένος μὲ τὴν Πρεσβυτέρα Ἄννα Παπαεπιφανίου καὶ ἦταν πατέρας τριῶν παιδιῶν.
Ἠργάσθη σὲ διάφορα ἐπαγγέλματα. Ἀκολούθως ὑπηρέτησε τὴν Ἐκκλησία ὡς κληρικός. Ἐχειροτονήθη τὸ 1956 καὶ ὑπῆρξε ἐφημέριος του Ἱεροῦ Ναοῦ στὴν Ἀγκαστίνα.
Ὁ Παπαεπιφάνιος Ἰωάννου ἦταν φλογερὸς Ἀγωνιστὴς τῆς Ἐλευθερίας. Ἠγωνίσθη κατὰ τὸ 1955-59 καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς τουρκανταρσίας τὸ 1963-64. Λόγῳ τῆς Ἐθνικῆς καὶ Χριστιανικῆς του δράσεως ἦταν ἰδιιατέρως μισητὸς στοὺς Τοῦρκο-«κυπρίους» τοῦ χωριοῦ.
Κατὰ τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ τὸν Αὔγουστο τοῦ 1974, οἱ Ἕλληνες τοῦ χωριοῦ τῆς Ἀγκαστίνας ὀπισθοχωροῦσαν γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τοὺς Τοῦρκο«κυπρίους» καὶ ἔτσι καὶ αὐτὸς διέφυγε μὲ τὴν οἰκογένειά του στὴ Λεμεσό, γιὰ νὰ εὕρῃ καταφύγειο στοὺς συγγενεῖς της γυναίκας του, γιὰ τὴν οἰκογένειά του, ἐνῶ ὁ ἴδιος ἐπέστρεψε στὴν Ἀγκαστίνα γιὰ νὰ ἀναζητήσῃ τὸν υἱό του, ὁποῖος εἶχε ἤδη συλληφθῆ ἀπὸ τοὺς Τουρκο-«κυπρίους» καὶ ἀφοῦ παρεδόθη στοὺς Τούρκους εἰσβολεῖς, ὁδηγήθη στὰ Ἄδανα τῆς Τουρκίας. Ἐνῶ ἔψαχνε γιὰ τὸ υἱό του καὶ καθὼς βοηθοῦσε καὶ ἄλλους συγχωριανούς του νὰ διαφύγουν ἀπὸ τὴν μανία τῶν βαρβάρων Τούρκων τῆς Κύπρου.
Συνελήφθη ἀπὸ τοὺς Τοῦρκο-«κυπρίους» κι ἐβασανίσθηε ἀπάνθρωπα ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ οἱ προδότες τῆς Κύπρου τολμοῦν νὰ τοὺς ὀνομάζουν ἀδελφούς τους. Συγκλονιστικὲς οἱ λεπτομέριες ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ ἀγωνιστοῦ Ἱερέως. Συγκλονιστικὲς οἱ μαρτυρίες κατοίκων οἱ ὁποῖοι ἄκουγαν τὶς φωνές του ὅταν οἱ Τοῦρκοι τὸν ἐβασάνιζαν, τὸν κτυποῦσαν καὶ ξεριζώνοντας τὰ γένια του τραβῶντας τα. Στὴν συνέχεια ὁ Παπαεπιφάνιος ἐξηναγκάσθη ἀπὸ τοὺς Τουρκο-«κυπρίους» νὰ σκάψῃ τὸν τάφο του, ἀπεκεφαλίσθη καὶ ἔτσι ἔλαβε τέλος τὸ μαρτύριό του, περνῶντας στὴν Ἀθανασία! Τὸ Πάνθεον τῶν Ἡρώων ἄνοιξε τὶς Πύλες του γιὰ νὰ ὑποδεχθῇ ἕνα Ἥρωα ποὺ ἔζησε ὁλόκληρο τὴν ζωὴ τοῦ ἀγωνιζόμενος ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος.
Μαρτυρία ἀπὸ τουρκο-«κύπριο» ὁ ὁποῖος ἦταν παρὼν στὸ καφενεῖο τοῦ χωριοῦ τῆς Ἀγκαστίνας ἀναφέρει ὅτι μετὰ τὴν στυγερὴ δολοφονία τοῦ Παπαεπιφανίου, ἕνας Τουρκο«κύπριος» πῆρε τὸ κεφάλι τοῦ Ἱερέως, τὸ ἔβαλε σὲ ἕνα δίσκο καὶ τὸ πῆρε στὸ καφενεῖο γιὰ νὰ χλευάσῃ, μαζὺ μὲ τοὺς ὑπολοίπους τουρκο-«κυπρίους» ἀδελφοὺς τῶν νέο-Νενέκων καὶ τῶν Ἀπάτριδων, τὴν μνήμη αὐτοῦ του Μάρτυρος τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος.
Τὰ ὀστᾶ τοῦ Ἥρωος εὑρέθησαν στὴν Μία Μηλιὰ καὶ ἐταυτοποιήθησαν μὲ τὴν μέθοδο τοῦ DNA.
Δημητριάδης Κωνσταντῖνος
Αγωνίστηκε και μαρτύρησε μέχρι τελικής πτώσεως για τα ιδανικά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρωας είναι αυτό.
Τίποτα άλλο.
Πάντως ,το μεγαλύτερο μέρος
ΑπάντησηΔιαγραφήτων Τουρκοκυπρίων,
εξισλαμισμένοι
όντες (είτε πρώην ορθόδοξοι,είτε πρώην λατίνοι κατακτητές -λινο
μπάμπακους τους
λέγαν οι ντόπιοι-)
έφυγαν στην Αγγλία,
γιατί πολλά τραβήξαν κι αυτοί
από τουρκικό στρατό κι'εποίκους.
Το θέμα είναι λεπτό
και σύμφωνα με τον
λεβέντη επίσκοπο
Μόρφου, όταν επιστρέψουν
οι Κύπριοι
πίσω στα μέρη τους,είναι σημαντικό να μη
ζητήσουν εκδίκηση
και τότε πολλοί
Τούρκοι θα βαφτιστούν.
Δεν ξεχνώ
δεν μισώ.
Υπομονή
κι'εμπιστοσύνη
στον λόγο
των αγίων.