η ειδηση
Είναι φρικτό που ένας άνθρωπος έρχεται από την άλλη άκρη του κόσμου με τόση αγάπη και ιδανικά για την Ελλάδα και να σκοτώνεται από κάποιον, του οποίου η περίπτωση δεν θα την αφορούσε ποτέ.
Φρικτή συγκυρία!
Αλλά για όνομα πάψτε πρώτον να βρίσκετε θρησκευτικά απωθημένα στον φονιά επειδή ήταν παπαδοπαίδι.
Τί ετικέτες είναι αυτές;
Φροϋδισμοί του μισού κιλού.
Δεύτερον να τα βάζετε με την Κρήτη, λες και άλλοι τόποι δεν γεννούνε ψυχανώμαλους. Λες και στο χωριό σας δεν γεννήθηκε φονιάς ποτέ. Η Κρήτη γέννησε και αναστήματα.
Τρίτον πάψετε να νιώθετε συλλογική και εθνική ενοχή και κατωτερότητα απέναντι στους ξένους. Στα δικά τους μέρη μπορεί να συμβαίνουν και χειρότερα. Άνθρωποι είναι αυτοί, άνθρωποι και εμείς.
Και παντού υπάρχουν θύτες, θύματα και άνθρωποι κάθε καρυδίας και είδους.
π.Π.
..και είναι τραγικό πώς ένας άνθρωπος καταλήγει να γίνει ένας αδίστακτος εγκληματίας. Όπως και να 'χει, το τι πήγε στραβά έχει να κάνει πρωταρχικά με το οικογενειακό περιβάλλον, τις σχέσεις που αναπτύσσονται σ' αυτό, τους κανόνες που το διέπουν, αν το διέπουν, τα όρια που επιβάλλονται, αν επιβάλλονται. Αν καλλιεργείται η δημοκρατία, ο διάλογος, η ασυδοσία, η βία, ο σεβασμός ή η αγάπη, όλα αυτά έχουν να κάνουν με το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας ως ανθρώπου και όχι ως ιερέα ή οτιδήποτε άλλο. Με το ίδιο σκεπτικό θα έπρεπε τα παιδιά των εκπαιδευτικών ή την ψυχολόγων να είναι πάντα σωστά από άποψης παιδαγωγικής ή ψυχολογικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον ίδιο τρόπο που αρρωσταίνει το σώμα του παιδιού, αρρωσταίνει και η ψυχή του. Αν ο γονέας δεν έχει χάσει ακόμα το παιχνίδι..θα προλάβει..είτε είναι ιερέας, είτε όχι..
..και συμπληρώνω πως είναι τόσο τραγικό που μαζί με αυτά τα άτομα και τα θύματά τους, θυματοποιούνται και στιγματίζονται και τα δικά τους πρόσωπα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ συχνά ,τα παιδιά των ιερέων
ΑπάντησηΔιαγραφήστοχοποιούνται,
και όσα έχουν δυναμική ψυχοσύνθεση,
περνούν τα μαθητικά τους χρόνια,
προσπαθώντας (συχνά με υπερβολές) να αποδείξουν οτι μπορούν κι αυτοί
να κάνουν μαγκιές
και καμμιά φορά
μπλέκουν με αλήτες με ακραίους με ...
ουσίες
κι όλα αυτά, που μέσα από οθόνες κάθε είδους έχουν πλέον πλυμμυρίσει
τον κόσμο μας
ως
κάτι το
φυσιολογικό,
χαλαρώνοτας τις συνειδήσεις μικρών και μεγάλων
και οδηγώντας σε καταστάσεις και πράξεις
που πλέον τείνουν να
γίνουν ένας καθημερινός
γενικός
ακήρυχτος πόλεμος.