Χαίροις παρθενομήτωρ σεμνή,
περιστερά ηργυρωμένη και άχολος...
η γλυκυτάτη χελιδών το της χάριτος,
έαρ ήδιστον εκ χειμώνος η φέρουσα,
όρνις η κελαδήσασα και κόσμω πιστώσασα, θείαν ενσάρκωσιν Λόγου...
θάλασσα αδιάβατος, γλυκεία και πότιμος
τους αναβάτας τριστάτας του Φαραώ η ποντίσασα...
Χαίρε παρθένα μαζί και μητέρα σεμνή,
περιστερά ασημοκαπνισμένη και άκακη
το χελιδόνι το γλυκύτατο της χάρης του Θεού,
πού μας έφερες την χαρμόσυνη Άνοιξη στον χειμώνα του κόσμου,
πουλάκι πού κελάηδησε και στον κόσμο βεβαίωσε, του Λόγου την θεϊκή
ενσάρκωση.
Θάλασσα εσύ η απάτητη, η γλυκειά μα και πόσιμη
πού καταβύθισες του Φαραώ(διαβόλου) τους καβαλάρηδες άρχοντες.
Ιωάννης Ευχαϊτών_ ιγ΄αιώνας
τους αναβάτας τριστάτας του Φαραώ η ποντίσασα...
Χαίρε παρθένα μαζί και μητέρα σεμνή,
περιστερά ασημοκαπνισμένη και άκακη
το χελιδόνι το γλυκύτατο της χάρης του Θεού,
πού μας έφερες την χαρμόσυνη Άνοιξη στον χειμώνα του κόσμου,
πουλάκι πού κελάηδησε και στον κόσμο βεβαίωσε, του Λόγου την θεϊκή
ενσάρκωση.
Θάλασσα εσύ η απάτητη, η γλυκειά μα και πόσιμη
πού καταβύθισες του Φαραώ(διαβόλου) τους καβαλάρηδες άρχοντες.
Ιωάννης Ευχαϊτών_ ιγ΄αιώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου