Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

Φωτογραφία του τρελογιάννη 

ΣΣΣΣ....
Όταν δεν έχεις να πεις κάτι,
προτίμησε τη σιωπή.
Γίνεται όταν απλά
αγγίξουν τα δύο χείλη σου,
και κλείσεις το στόμα.
Σε κάνει αγαπητό,
σεβαστό, ωραίο.

Αλλιώς, από αμηχανία,
μπορεί να πεις και βλακείες.

Δεν είναι κακή η σιωπή
μερικών δευτερολέπτων.

Είναι κάτι σα σχέση κι αυτό.
Είναι κλίμα.
Είναι η στιγμή που μιλάει
ο μέσα κόσμος μας.

Και η πιθανή αμηχανία
– τι κάνουμε τώρα ρε παιδιά!..-
δεν είναι αμαρτία.

Όσοι έχουν κάνει ψυχανάλυση,
ξέρουν
ότι μετά από στιγμές
πεντάλεπτης ή μακρύτερης σιωπής,
ακούστηκαν μεγάλες αλήθειες,
ανακαλύψεις,
αποκαλύψεις,
εκρήξεις,
δάκρυα,
χαμόγελα.

Επήλθε γενικώς πρόοδος...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τρελλέ και τί θα γίνει με την επικοινωνία ; Κάποιοι ΄΄συνετοί ΄΄ όχι από αγάπη πρός την ησυχία ,αλλά από πονηριά το ράβουν και περιμένουν την επικοινωνία έτοιμη από τον άλλον και μέ την κριτική έτοιμη τί είπε ο άλλος και τι κοτσάνες πέταξε και έτοιμοι να παρεξηγηθούν Εμένε μου λές τρελλέ ; Εχεις λίγο δίκιο ,αλλά όχι απόλυτο , υπάρχουν πολλά φρούτα ....

Ανώνυμος είπε...

Οι άνθρωποι που μιλούν τουλάχιστον δέν είναι επικίνδυνοι ,αποκαλύπτονται , μιλάμε για φυσιολογικές καταστάσεις και όχι παθολογικές ακατάσχετης πολυλογίας Οι άνθρωποι που δέν μιλούν είναι συνήθως πονηροί Ξερω, δέν πρέπει κανείς να έχει από πάνω και το άγχος της επικοινωνίας , ως πρός αυτό έχεις δίκιο

Ανώνυμος είπε...

Αποφασίστε όμως τελικά τι θέλετε..!
Όταν μιλάμε ενοχλούμε, και μας λέτε να μιλάμε λιγότερο.
Όταν δεν μιλάμε μας λέτε ότι δεν είναι από ανάγκη ησυχίας αλλά από πονηριά (!),
και όσοι μιλούν δεν είναι επικίνδυνοι γιατί αποκαλύπτονται(!).
Μπράβο! Ευχαριστούμε για την κατάκριση!
Αν δεν κατανοούνται κάποια πράγματα, μήπως θα μπορούσαμε τουλάχιστον να μην ασχολείται ο ένας με τον άλλο;;!! ΕΛΕΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ!
Είναι τόσο δύσκολο να συνυπάρξουν οι άνθρωποι;;


Ανώνυμος είπε...

ΧΙΛΙΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ...

Ωραίος
ο άνθρωπος
που δεν πειράζει
κανέναν.

Ανώνυμος είπε...

Είναι πολύ λυπηρό να αποκαλούμε τους "εν Χριστώ" αδελφούς μας, "φρούτα" (!).
Ερχόμαστε στα χριστιανικά ιστολόγια για πνευματική επικοινωνία που δεν υπάρχει στον κόσμο.
Αν κουβαλάμε και εδώ τον "κόσμο", αν δεν υπάρχει αγαθή διάθεση και καλή προαίρεση, τι νόημα έχουν τα υπόλοιπα;(Μήπως θα λύσουμε εμείς τα διάφορα θέματα που σχολιάζουμε;;)
Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα σύνολο που είτε το δέχεσαι, είτε όχι.
Με τα καλά και τα άσχημα.Με αυτά που σ΄αρέσουν και αυτά που δεν σου αρέσουν.
Φυσικά δεν έχει κανείς την απαίτηση να τον δέχονται οι άλλοι.Μπορεί να "μαζευτεί" για να μην ενοχλεί.
Όταν όμως ΚΑΙ αυτό ενοχλεί, και ερμηνεύεται ως "πονηριά" ή δεν ξέρω τι άλλο... τότε τι να κάνει και ο άλλος;; Δηλαδή ότι και να κάνει θα είναι πάντα στο σκαμνί του κατηγορουμένου;;
Θα φταίει και επειδή "η γη γυρίζει";;
Λοιπόν, καλό θα ήταν να σκεφτούμε ορισμένα πράγματα.
Η συνύπαρξη (αν τελικά την θέλουμε όπως λέμε, γιατί μπορεί και να μην τη θέλουμε, είναι σεβαστό), απαιτεί υποχωρήσεις, και δεν μπορεί να γίνεται με τους δικούς μας όρους.
Καθένας είναι ελεύθερος να πει την άποψή του για τα γεγονότα.
Το ίντερνετ είναι το μόνο (ακόμα) ελεύθερο μέσο.
Δεν θα κάνουμε λοιπόν με τον τρόπο μας μια ιδιότυπη "λογοκρισία" στους άλλους.
Σε τελική ανάλυση ας το κάνουν οι διαχειριστές των ιστολογίων αν θεωρούν ότι όσα λέει κάποιος δεν συμφωνούν με την δική τους άποψη.