Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

Λόγια ιερά σαν απόκρυφοι χρησμοί κατάνυξης

 
Στην εκκλησία

Την εκκλησία αγαπώ – τα εξαπτέρυγά της,
τ’ ασήμια των σκευών, τα κηροπήγιά της,
τα φώτα, τες εικόνες της, τον άμβωνά της.

Εκεί σαν μπω, μες σ’ εκκλησία των Γραικών·
με των θυμιαμάτων της τες ευωδίες,
με τες λειτουργικές φωνές και συμφωνίες,
τες μεγαλοπρεπείς των ιερέων παρουσίες
και κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό-
λαμπρότατοι μες στων αμφίων τον στολισμό-
ο νους μου πιαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας,
στον ένδοξό μας Βυζαντινισμό. 
 
Κ. Π. Καβάφης
Νιώθωντας και νυν και αεί και πάλιν και πολλάκις: Μεγάλη Τεσσαρακοστή: το πορφυρόχρωμο σταυρώσιμο κουκούλι της κατάνυξης, απ' όπου θα ξεπηδήσει λευχειμονών ο φτερωτός άγγελος της αιώνιας πασχάλιας άνοιξης. Σιωπή και χαρμονή πένθους... Ανεκλάλητοι στεναγμοί και δάκρυα συναίσθησης, ύμνοι θείων ερώτων σε τύψεις μετανοϊκών στηθοδαρμών, ενδοσκόπηση στην εσωτέραν έρημο, ειρήνη οδυρμού και πάσχα μυροβόλων ελέγχων, οδύνη ηδονής γόνιμη, Έαρ ψυχών, θάνατος του αρχαίου χειμώνος. Κατευθυνθήτω η προσευχή μου... Καλόν Αγώνα!

Της Καθαράς Δευτέρας εμπειρίες και λογισμοί...

Η πρώτη μακρά ακολουθία της Σαρακοστής, η πρωϊνή της Δευτέρας της Καθαράς, μόλις έλαβε τέλος. Λόγια ιερά σαν απόκρυφοι χρησμοί κατάνυξης και ελπίδας εξεστομίζοντο από χείλη βδελυρά και εξεπορεύοντο από καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη. Σιωπηρά και με γοργό ρυθμό, αντανακλώντας την καλή βία και την μυστική χαρά. Την λαχτάρα να διασχίσουν τον αγέρα τον ηγιασμένο του ναού και να κατακαθίσουν ως υδρατμοί αγρυπνίας και μετανοίας στα μελανά του ναού παραπετάσματα και στολίδια, μαρτυρώντας καταρράκτες χαρμολύπης και ικεσίας στεναγμούς πολυδάκρυτους.

«Ο Θεός ο Θεός μου προς σε ορθρίζω...», «την πάνσεπτον εγκράτειαν εναρξώμεθα φαιδρώς...», «ελήλυθεν η νηστεία, η μήτηρ της σωφροσύνης...», «το πρωΐ εισάκουσον της φωνής μου...», «πνεύμα αργίας και περιεργείας μη μοι δώς», «μνήσθητι μου Κύριε εν τη βασιλεία σου...», «άνες άφες συγχώρησον...», «ικετεύσατε υπέρ ημών άγιοι απόστολοι και άγιοι πάντες...».

...Ιδού! Θ'αρχίσουν τα απόδειπνα και οι προηγιασμένες, θα ντυθούμε στα μελανά και τα βυσσινί, θα μας ανταγωνιστεί ο κόκκινος ουρανός με το χώμα από την Σαχάρα και οι παρυφές του δρόμου με τα μαβιά λουλουδάκια και τα ταπεινά χαμομηλάκια.

Η Εκκλησία θα μυρίζει λιβάνι, κρίνο και μαδημένο τριαντάφυλλο πού σαπίζει. Και πιό πέρα, κατά τις νύχτες κοντά στην μεγαλοβδομάδα, λεμονανθό. Οι τελευταίες βροχές θα συμπίπτουν με τα δάκρυα μας, οι πρώτες ανοιξιάτικες ζέστες με τα πρώτα ελπιδοφόρα και νοσταλγικά ψελλίσματα των εγκωμίων πού θα υμνούν την συντετριμμένη άνοιξη.

Θα ψάλλουμε τα κατανυκτικά και τα πανηγυρικά. Τα μεσημέρια θα χορταίνουμε με τις προηγιασμένες και τα βραδυνά με τους χαιρετισμούς.Κάθε Κυριακή πρωΐ θα μας συγκινεί ο Βασίλειος και το βράδυ θα μετράμε τις μέρες και τις νύχτες με μετάνοιες και συγχωρητικότητα.

Ο Δαβίδ και ο Ησαΐας θα είναι η μόνιμη συντροφιά μας και η ευχή του Ιησού η αναπνοή μας. Θα πλέκουμε βάγια και μοιρολόγια για τον Χριστό. Και όλες αυτές τις σαράντα μέρες αι δυνάμεις των ουρανών αοράτως και συναδελφωμένες με την σαρακοστινή μας σιωπή και χαρμολύπη, θα δορυφορούνε θυσίες τελεσμένες στον Κύριο των Δυνάμεων!

Και έτι και έτι, 32 προσκλήσεις στην Θεία Κοινωνία από την Καθαρά Δευτέρα ως το Μέγα Σάββατον πρωϊ! Για να κοινωνούμε συχνότατα, άλλος 5, άλλος 10 άλλος 20, άλλο 32 φορές μέσα στην σαρακοστή, πυκνές και συχνές ακολουθίες και ευκαιρίες προσευχής, ανοιχτά εξομολογητήρια, περισσέματα και υστερήματα για ελεημοσύνη(αφού στο κάτω κάτω νηστεύουμε και υστερούμαστε), περισσότερες ευκαιρίες για συμφιλίωση και να έρθουμε πιό κοντά! Περιχαρώς υποδεξώμεθα το της νηστείας άγγελμα! Ας βαδίσουμε την οδό την άμωμο, με το ίδιο φρόνημα ως το τέλος!


π. Παντελεήμων Κρούσκος

Δεν υπάρχουν σχόλια: