ΜΕΤΑ ΤΗΝ 5Η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΤΙ;

 
Μικρό απόσπασμα από την ομιλία {εδω}του Γεωργιου Αποστολακη  στην εκδήλωση της
"ΕΞΟΔΟΣ" της 1ης/11/2025 για τον προσωπικό αριθμό.Ολόκληρη η αναλυτική και εμπεριστατωμένη ομιλία αναρτήθηκε στο προφίλ του σε τέσσερις συνέχειες.Εδώ είναι ο επίλογος.
-----------------

Σε λίγες μέρες φθάνει η 5η Νοεμβρίου. Αν δεν υπάρξει άλλη παράταση, θα μας στείλουν στο σπίτι τον Προσωπικό Αριθμό. Θα τον δημιουργήσουν μόνοι τους, χωρίς τη βούλησή μας και χωρίς τη συμμετοχή μας. Ίσως υπάρξει μια ακόμη περίοδος που θα μας επιτραπεί να χρησιμοποιούμε τους παλιούς κωδικούς μέχρι να ενοποιηθούν τα συστήματα. Θα τελειώσει και αυτή.
Το μόνο όπλο αντίστασης που μας απομένει είναι η άρνηση της χρήσης του Π.Α. Με συνέπειες που δεν μας λένε ακόμη αλλά μπορούμε να τις προβλέψουμε: Δεν θα μπορούμε να κάνουμε χρήση της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, άρα δεν θα μπορούμε πάρουμε μισθό, σύνταξη, φάρμακα, να πληρώσουμε τους φόρους, να εγγραφούν τα παιδιά μας στο Πανεπιστήμιο και πάει λέγοντας.
Προοίμιο μαρτυρίου. Πόσοι θα μπορέσουν να το «σηκώσουν» στις πλάτες τους, τις ατομικές και τις οικογενειακές; Δεν ξέρω. Εμείς ως ΕΞΟΔΟΣ σας λέμε το «δέον». Και αυτό είναι ότι μια μαζική άρνηση χρήσης του Προσωπικού Αριθμού είναι ικανή να αδρανοποιήσει το σύστημα και να το ταρακουνήσει. Διότι αν 500.000, ας πούμε, ενεργοί πολίτες δεν πάνε να πληρώσουν φόρους, να εισπράξουν μισθούς και συντάξεις, να πάρουν φάρμακα για 5-6 μήνες, θα έλθει το «πάνω-κάτω». Θα είναι το μόνιμο πολιτικό θέμα συζήτησης παντού, στη Βουλή, στα μ.μ.ε., στον κόσμο, στα σπίτια. Να είστε σίγουροι, θα φέρει αποτελέσματα. Θα υπάρξει και η άνωθεν βοήθεια. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό Ο Κύριος θα συγκινηθεί από το φιλότιμο των παιδιών του. Θα δώσει την έκβαση του πειρασμού.
Εμείς λοιπόν λέμε το «δέον». Δεν το απαιτούμαι. Δεν το επιβάλλουμε. Ούτε σας λέμε ότι, όποιοι υποκύψουν, «περιπίπτουν εις αμαρτίαν». Δεν είναι δικό μας θέμα αυτό. Είναι του καθενός και του πνευματικού του. Εμείς είμαστε βέβαιοι για ένα μόνο: Ότι όλο αυτό το σύστημα του ψηφιακού ελέγχου της ανθρωπότητας που κτίζεται μεθοδικά, με σταδιακή αφαίρεση των ελευθεριών μας, έχει γίνει πια ένας εν δυνάμει πνευματικός κίνδυνος. Κάποια στιγμή, όταν η εξουσία ελέγχου περάσει στα χέρια αντίχριστων δυνάμεων, θα χρησιμοποιηθεί για να εκβιαστούμε στην πίστη μας στο Χριστό. Και όλο αυτό το πλέγμα και πνεύμα ανελευθερίας διευκολύνει το χάραγμα. Και δεν το θέλει ο Χριστός. Και αφού δεν το θέλει ο Χριστός που αγαπώ, δεν το θέλω και εγώ.
Ωστόσο, «ο δυνάμενος χωρείν, χωρείτω». Όποιος δεν μπορέσει, και πάλι αδελφός μας και συναγωνιστής θα μείνει. Τον θέλουμε δίπλα μας. Δεν χωριζόμαστε. Κατανοούμε. Συνεχίζουμε να πορευόμαστε όλοι μαζί. Έχουμε πολλούς αγώνες ακόμη να κάνουμε. Και ό,τι δεν κατάφερε ένας αδελφός σήμερα για τον «άλφα ή βήτα» λόγο, θα το μπορέσει Θεού συνεργούντος σε ένα άλλο στάδιο του αγώνα. Αρκεί το φρόνημά μας να είναι το ίδιο.
Συναγωνιστές και αδελφοί, θαρσείτε. Ζει Κύριος. Οι καιροί δύσκολοι. Αλλά ξέρουμε το Νικητή. Και θα είμαστε με το μέρος Του!