στὴν κορυϕή τῆς μικρῆς πολιτείας στὸ κέντρο της...
καρδιά της...
σημάδι, πὼς ὑπῆρξε ἐποχῆ ποὺ γύρω ἀπό ἄλλον πόλο χτίζονταν καὶ περιστρέϕονταν τὰ πράγματα κι ὁ κόσμος
ἀναζητώντας μὲ καρδιά
κι ἐλπίζοντας νὰ κερδιθεῖ ἡ αἰώνια κοσμιότητα,
ζῶντας στ' ἀληθινά,
μὲ θάρρος τὰ εὔκολα... τὰ δύσκολα...
καὶ σὺν Θεῶ...
χωρίς καμμιάν ἀνάγκη νὰ δραπετεύουν ἀσταμάτητα (μὲ κάποιο μυθιστόρημα λαπτόπχια... κινητά... σοσιαλμήντια... μὲ ἤ μὲ χωρίς ἐιγιάη...) στὶς ϕαντασίας τὰ πολύχρωμα τὰ μονοπάτια ποὺ μᾶς ταξιδεύουν
μὰ δὲν πηγαίνουν πουθενά
ἀϕοῦ χωρίς γαλήνη καὶ χωρίς παραμυθία ἁπλᾶ γυρίζουμε γύρω ἀπὸ τὶς θλιβερές μας ἐνοχές, περίκλειστοι κι ἀποκλεισμένοι ἀπ' τὴν ἀληθινή ζωή, κι ἐπιδεικνύοντας τὰ τριανταϕυλλένια ἐμπριμέ απ' τα νεόπλουτα... τὰ μώλ... τὰ σέκονχαν'τ καὶ τὶς ἐκπτώσεις...
... πανέμορϕο ἀκόμη τὸ πανάρχαιο μοναστήρι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαὶ εἰς πεῖσμα τῶν καιρῶν...
στὴν κορυϕή τῆς μικρῆς πολιτείας
στὸ κέντρο της...
καρδιά της...
σημάδι,
πὼς ὑπῆρξε ἐποχῆ
ποὺ γύρω ἀπό ἄλλον πόλο
χτίζονταν
καὶ περιστρέϕονταν τὰ πράγματα
κι ὁ κόσμος
ἀναζητώντας μὲ καρδιά
κι ἐλπίζοντας νὰ κερδιθεῖ
ἡ αἰώνια κοσμιότητα,
ζῶντας στ' ἀληθινά,
μὲ θάρρος
τὰ εὔκολα... τὰ δύσκολα...
καὶ σὺν Θεῶ...
χωρίς καμμιάν ἀνάγκη νὰ δραπετεύουν ἀσταμάτητα
(μὲ κάποιο μυθιστόρημα λαπτόπχια... κινητά... σοσιαλμήντια...
μὲ ἤ μὲ χωρίς ἐιγιάη...)
στὶς ϕαντασίας τὰ πολύχρωμα τὰ μονοπάτια
ποὺ μᾶς ταξιδεύουν
μὰ δὲν πηγαίνουν πουθενά
ἀϕοῦ χωρίς γαλήνη
καὶ χωρίς παραμυθία
ἁπλᾶ γυρίζουμε γύρω ἀπὸ τὶς θλιβερές μας ἐνοχές,
περίκλειστοι κι ἀποκλεισμένοι
ἀπ' τὴν ἀληθινή ζωή,
κι ἐπιδεικνύοντας
τὰ τριανταϕυλλένια ἐμπριμέ
απ' τα νεόπλουτα...
τὰ μώλ... τὰ σέκονχαν'τ καὶ τὶς ἐκπτώσεις...
ἴδιοι... κι ἀλλιώτικα διαϕορετικοί...
πανομοιότυποι...
καὶ τραγικοί... καρμπόν... !